«Κάθε παίκτης ονειρεύεται να σκοράρει στο ντεμπούτο του. Και εγώ το κατάφερα απέναντι στους πρωταθλητές Κολομβίας. Ήμουν μόλις 19 ετών, όμως είχα παίξει πολύ καλά και πέτυχα και τα δύο γκολ απέναντι στον θρυλικό Σέρχιο Γκοϊκοϊτσέα. Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία μου ως ποδοσφαιριστής».

Μίλαν – Πάρμα 0-1 (21 Μαρτίου 1993)

«Αυτή παραμένει μία από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές στη ζωή μου. Παίζαμε απέναντι σε μία από τις καλύτερες Μίλαν όλων των εποχών, που τότε έτρεχε αήττητο σερί 58 αγώνων. Περάσαμε πολύ δύσκολα στο San Siro, αλλά κερδίσαμε ένα φάουλ και το εκτέλεσα τόσο καλά, που ο Ρόσι δεν είχε καμία ελπίδα».

Αργεντινή – Κολομβία 0-5 (5 Σεπτεμβρίου 1993)

e_iwhfui2 «Θυμάμαι να συναντάω τους οπαδούς της Αργεντινής πριν το παιχνίδι και να τους λέω: Θα πετύχω δύο γκολ σήμερα! Και το έκανα. Η νίκη σήμαινε ότι θα προκρινόμασταν στο Μουντιάλ, ενώ ο Μαραντόνα γκρίνιαζε συνέχεια, λέγοντας ότι η Αργεντινή είναι πολύ ανώτερη, τη στιγμή που η Κολομβία δεν έχει ιστορία. Εκείνο το βράδυ, όμως, γράψαμε ιστορία».

Νιούκαστλ – Μπαρτσελόνα 3-2 (17 Σεπτεμβρίου 1997)

«Σχεδόν δεν έπαιξα. Ήμουν με την εθνική και αντί να επιστρέψω αμέσως στο Νιούκαστλ, πήγα μια βόλτα από το ράντσο μου για να κάνω πάρτι με κάτι κορίτσια. Ο Νταλγκλίς ήταν έξαλλος, όμως πριν τη σέντρα διάβασε την ενδεκάδα και ήμουν σε αυτήν. Πέτυχα το πρώτο γκολ με πέναλτι και στη συνέχεια με δύο κεφαλιές έπειτα από σέντρες του Γκιλέσπι. Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω τους οπαδούς της Νιούκαστλ να φωνάζουν ρυθμικά το όνομά μου. Δεν τους πολυκαταλάβαινα, καθώς ήταν στη διάλεκτό τους (Geordie), όμως μπορούσα να δω πόσο χαρούμενοι ήταν! Πηγή: gazzetta.gr