Με προσεκτικά και μεθοδικά βήματα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ξεδιπλώνει την πολιτική των αμφίπλευρων και για πολλούς αντιφατικών ανοιγμάτων από το χώρο της αντιμνημονιακής δεξιάς έως την ριζοσπαστική, κινηματική και παραδοσιακή αριστερά.
Αυτή τη φορά, έλεγε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, σειρά είχε ο Περισσός. Το συνέδριο του ΚΚΕ και ο προσυνεδριακός διάλογος ήταν η αφορμή να βγουν στην επιφάνεια οι αντιθέσεις στο εσωτερικό του Περισσού. Ο τρόπος αντιμετώπισής τους με την περιθωριοποίηση των διαφωνούντων σε συνδυασμό με την κατάσταση στη χώρα και ειδικά στα φτωχά, λαϊκά στρώματα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επηρεάσει το ΚΚΕ.
Πολύ περισσότερο που η Αλέκα Παπαρήγα αποσύρθηκε και η νέα ηγεσία θα βρεθεί θέλοντας και μη με την καυτή πατάτα στο χέρι.
Το μόνο σίγουρο είναι πως η συνέχιση της ίδιας σκληρής στάσης δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς επιπτώσεις. Κι αυτό το γνωρίζει καλά ο Α. Τσίπρας.
Είτε η ηγεσία του ΚΚΕ που θα προκύψει από το συνέδριο ακολουθήσει μια πιο διαλλακτική πολιτική, είτε προτιμήσει να πορευτεί με τον τρόπο που πορεύτηκε μέχρι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο κέρδη μπορεί να περιμένει. Ο Α. Τσίπρας πάντως έχει αποδείξει πως δεν φοβάται να συνομιλεί με το ΔΝΤ (στην καρδιά του κτήνους) και μετά να μεταβαίνει στη Βενεζουέλα για την κηδεία του Τσάβες.
Να συναντιέται με τον Π. Καμμένο, δηλώνοντας ότι μπορούν κάλλιστα να συνεργαστούν σε μια σειρά από θέματα και να εύχεται το ΚΚΕ να αλλάξει ώστε να γίνει πράξη το όραμα των αριστερών για την ενότητα και κοινή δράση όλης της Αριστεράς. Όπως είπε χαρακτηριστικά χθες από το βήμα της Κ.Ε. «αριστεροί είμαστε δεν είμαστε ανόητοι».
