Η Λίζα Δουκακάρου μίλησε στην Ελεονώρα Μελέτη για το μαύρο στο Mega και για την πορεία της στο κανάλι.
Όπως ανέφερε στον Alpha: «Είναι μια ιστορία που σε όλους εμάς που δουλέψαμε στο Mega, επειδή το Mega ήταν οικογένεια και οι περισσότεροι ήταν πολλά χρόνια εκεί, δεν ήταν μια επιχείριση η οποία συνήθιζε να αλλάζει συνεργάτες, που σημαίνει ότι πολλοί από εμάς μπήκαμε νέα παιδιά και βγήκαμε μεγάλοι. Άλλοι γνωρίστηκαν, έκαναν οικογένειες, είδαμε τα παιδιά των συναδέλφων να μεγαλώνουν, δεθήκαμε. Το ένα κομμάτι ήταν αυτό. Το άλλο ήταν ο τρόπος που λειτουργούσε σαν επιχείριση. Η αλήθεια είναι ότι είχε μια άψογη λειτουργία. Η δομή η διοικητική του και ο τρόπος λειτουργίας του ήταν παράδειγμα και για τα υπόλοιπα κανάλια. Όλο αυτό αρχικά μας άφησε έκπληκτους. Μετά την έκπληξη ακολούθησε η απογοήτευση, ο θυμός, η αγανάκτηση, η θλίψη, πολλά συναισθήματα».
Η ίδια δεν βρισκόταν στην Ελλάδα όταν έπεσε το μαύρο, παρόλα αυτά είπε ότι εκείνο το βράδυ δεν μπόρεσε να κοιμηθεί: «Όταν έπεσε το μαύρο δεν ήμουν στην Ελλάδα. Είχαμε και διαφορά ώρας και είχα ξυπνήσει πάρα πολύ νωρίς – δεν μπορούσα να κοιμηθώ εκείνο το βράδυ – για να δω εκείνη τη στιγμή. Επειδή δεν το πίστευα. Από την άλλη αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το τι πίστευα σαν άτομο. Από την πρώτη στιγμή που συνέβη ό,τι συνέβη, ήξερα ότι θα κλείσει. Εγώ δεν άνηκα στους αισιόδοξους από τους συναδέλφους μου με αποτέλεσμα πολλές φορές να τους στεναχωρήσω. Από την πρώτη στιγμή ήξερα ότι θα έφτανε εκεί, θες από ένστικτο; Θες από αυτά που έβλεπα; Πίστευα ότι θα κλείσει. Παρόλα αυτά, τη μέρα που έκλεισε, δεν περίμενα όλη τη νύχτα και περίμενα να δω πως θα γίνει αυτό το πράγμα, πως θα πέσει μαύρο. Δεν το πίστευα.»
«Η τελευταία μου παρουσίαση ήταν η ανακοίνωση των εργαζομένων. Ήταν μια ανακοίνωση που είχαμε συμφωνήσει στην αίθουσα σύνταξης όλοι οι εργαζόμενοι ότι θέλαμε να πούμε πέντε πράγματα και να εισακουστούν και καθίσαμε και γράψαμε κάποια πράγματα και ανέβηκα και τα εκφώνησα στην κάμερα. Πάρα πολύ άσχημες στιγμές», θυμάται η δημοσιογράφος.
