Το όνομα του Ηρακλή είναι συνώνυμο της δύναμης και στην αρχαία Ελλάδα έζησε ένας Ολυμπιονίκης που αντέγραψε ορισμένους άθλους, προσπαθώντας να μοιάσει στον ήρωα που είχε πρότυπο.

Ο Πολυδάμας από τη Σκοτούσσα της Θεσσαλίας στέφθηκε Ολυμπιονίκης στο παγκράτιο το 408 π.Χ., με ελάχιστα πράγματα να είναι γνωστά για τη ζωή του και γενικά για την καριέρα του, με τους αρχαιολόγους να αγνοούν ακόμη και την εμφάνιση του. Μάλιστα, το μόνο σχετικό στοιχείο ανέφερε ότι κάποτε υπήρχε ένα άγαλμα του αθλητή, που μαγνήτιζε τα βλέμματα γιατί ήταν πολύ ψηλό, χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτό οφειλόταν στο ύψος του ανθρώπου ή στον τρόπο κατασκευής του γλυπτού.

Η ιστοσελίδα Perseus Digital Library έγραψε πως ο Πολυδάμας διακρίνονταν για τη δύναμή του, με τον μύθο να αναφέρει πως σταμάτησε με τα χέρια ένα κινούμενο άρμα. Επίσης, είχε πρότυπο τον Ηρακλή και φρόντισε να αναβιώσει ορισμένους άθλους του, με αποτέλεσμα οι αρχαίοι Έλληνες να τον συγκρίνουν με τον μυθικό ήρωα.

Ηρακλής
Άγαλμα που δείχνει τον Ηρακλή

Έτσι, σαν άλλος Ηρακλής, πάλεψε και νίκησε ένα λιοντάρι που βρήκε στον Όλυμπο, ενώ στη συνέχεια το σκότωσε και φόρεσε το τομάρι του, όπως έκανε στη Νεμέα ο ημίθεος απόγονος του Δία. Ο Παυσανίας έγραψε σχετικά, ότι κάποτε ο αθλητής πήγε ανάμεσα σε ένα κοπάδι βοοειδών και άρπαξε έναν τεράστιο ταύρο από το πόδι κρατώντας τον τόσο δυνατά, που ξεριζώθηκε η οπλή για να ξεφύγει το ζώο.

Σύμφωνα με τον μύθο, τα κατορθώματα του έφτασαν μέχρι την περσική αυλή, με αποτέλεσμα να τον προσκαλέσει προσωπικά ο Δαρείος, ώστε να διαπιστώσει αν πράγματι ήταν τόσο δυνατός. Εκεί νίκησε ταυτόχρονα τρεις Αθάνατους, τους προσωπικούς φρουρούς του Πέρση βασιλιά.

Η αστείρευτη δύναμή του όμως, στάθηκε και η αφορμή για τον τραγικό θάνατο του, με βάση όσα είναι γνωστά. Ένα καλοκαίρι ο Πολυδάμας και οι φίλοι του χαλάρωναν σε μια σπηλιά, όταν η οροφή άρχισε να καταρρέει πάνω τους. Οι φίλοι του έφυγαν και πήγαν σε ασφαλές σημείο, όμως εκείνος έμεινε πίσω και ύψωσε τα χέρια πάνω για να σταματήσει την καταρρέουσα οροφή. Το αποτέλεσμα ήταν να πεθάνει και να θαφτεί κάτω από τους βράχους, αφήνοντας να επιβιώσουν τα κατορθώματά του.