Οι πιο εντυπωσιακές χωρογραφίες των γηπέδων

Τι είναι και πώς δημιουργούνται τα coreo των ultras - Πλούσιο φωτορεπορτάζ και βίντεο

21·03·2015 02:49 1 σχόλια

Παράλληλα με τον ποδοσφαιρικό αγώνα υπάρχει και ένας άλλος… «αγώνας». Αυτός που γίνεται στην κερκίδα. Αρχικά, σύμφωνα με τον άτυπο κώδικα των ultras είναι η φωνή. Πας στο γήπεδο και πρέπει να φύγεις με τη φωνή κλειστή. Ειδικά μετά από ντέρμπι είναι… ντροπή να μπορείς να μιλήσεις κανονικά την επόμενη ημέρα το πρωί. Μετά έρχονται τα πανό. Τα… ιερά σύμβολα κάθε συνδέσμου.

Ειδικά στις εκδρομές εκτός έδρας (όποτε και αν αυτές επιτρέπονται) στήνονται ολόκληρα σχέδια προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των εχθρών. Στη συνέχεια έχουμε τα coreo ή αλλιώς χωρογραφίες. Με ωμέγα. Διευκρίνιση που είναι αναγκαία δεδομένου πως πολλοί που δεν έχουν καμία επαφή με την οργάνωση μιας κερκίδας στο άκουσμα της λέξης κρυφογελούν. Δεν χορεύει κανείς, λοιπόν. Είναι η… «ζωγραφική του χώρου»!

Και μπορεί η λέξη «ζωγραφική» να κρύβει έναν λυρισμό μέσα της και να μην είναι κυριολεκτική, ωστόσο, μερικές από τις χωρογραφίες που έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε κερκίδες της Ευρώπης αλλά και της Ελλάδας είναι πραγματικές ζωγραφιές που κάνουν ακόμα και τους ποδοσφαιριστές να ξεχνούν το άγχος τους και να τις χαζεύουν.

Για να φτάσουμε, όμως, στο τελικό αποτέλεσμα έχει προηγηθεί δουλειά μυρμηγκιού από πάρα πολλούς ανθρώπους οι οποίοι αφιερώνουν τον χρόνο τους για να κερδίσει η ομάδα τους την μάχη της κερκίδας.

Πώς στήνεται ένα coreo

Για να μπούμε στον μαγικό κόσμο της κερκίδας ζητήσαμε την βοήθεια του Χρήστου. Ο Χρήστος είναι οπαδός μεγάλης Ελληνικής ομάδας (το ποια είναι δεν έχει σημασία καθώς ο στόχος του ρεπορτάζ είναι άλλος) ο οποίος είναι συνδεσμίτης τα τελευταία δέκα χρόνια έχοντας… οργώσει τα γήπεδα σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Ο ίδιος έχει συμμετάσχει πολλές φορές τόσο στη «σύλληψη» και τη δημιουργία όσο και στην εκτέλεση μιας χωρογραφίας. Και αυτά είναι τα τρία βασικά στάδια, όπως ο ίδιος εξηγεί. «Η ιδέα για το ποια θα είναι η επόμενη χωρογραφία πέφτει κεντρικά. Από τον βασικό σύνδεσμο, δηλαδή. Είναι προφανές πως ένας μικρότερος σύνδεσμος δεν θα μπορούσε να αναλάβει μόνος του το κόστος αλλά και την εκτέλεση. Μη φανταστείτε βέβαια πως κλείνονται οι επικεφαλής των συνδέσμων σε κάποιο γραφείο και κάνουν σύσκεψη. Δεν είμαστε εταιρεία. Αυτά γίνονται μέσα στους συνδέσμους, στο γήπεδο, από τηλέφωνα, σε στέκια κλπ κλπ. Το πότε θα γίνει μια χωρογραφία είναι το εύκολο. Στα μεγάλα ευρωπαϊκά ματς ή και σε κάποιο ντέρμπι ή σε κάποια ξεχωριστή στιγμή για τον σύλλογο και την ομάδα» αναφέρει ο Χρήστος.

«Ανάλογα, λοιπόν, με την αφορμή που παίρνουμε για να φτιάξουμε την χωρογραφία έρχεται και η σκέψη για το θέμα. Για να καταλάβετε τι εννοώ δείτε τις χωρογραφίες των οπαδών του Παναθηναϊκού για τα 100 χρόνια της ομάδας τους ή την χωρογραφία της Θύρας 7 για την τραγική ημέρα του 1981. Το τι ακριβώς θα δείχνει είναι περισσότερο συλλογική δουλειά παρά η τρομερή ιδέα ενός και μόνο ανθρώπου. Συνήθως είναι η ιδέα κάποιου η οποία εμπλουτίζεται από τις ιδέες των υπολοίπων που βάζουν τις δικές τους πινελιές» σημειώνει ο Χρήστος και προσθέτει:

«Επόμενο στάδιο είναι η δημιουργία. Αυτό είναι το πιο δύσκολο, επίπονο αλλά και διασκεδαστικό. Σε ότι αφορά την δική μας κερκίδα, και φαντάζομαι κάπως έτσι θα γίνεται και στις άλλες ομάδες, έχουμε ζητήσει από τη διοίκηση την κάτοψη του γηπέδου. Αυτό το κομμάτι χαρτιού λοιπόν είναι ο… καμβάς. Πάνω σε αυτό (και μέσω υπολογιστή, όταν έχει ολοκληρωθεί το σχέδιο) αποτυπώνεται η τελική μορφή της χωρογραφίας. Στη συνέχεια ξεκινάει η δουλειά πάνω στη κερκίδα. Με το σχέδιο στα χέρια πλέον δημιουργείται μια ομάδα τουλάχιστον 100 ατόμων που τοποθετούν τα χαρτόνια στα σωστά καθίσματα συμβουλευόμενοι πάντα την κάτοψη του γηπέδου πάνω στην οποία έχει σχεδιαστεί η χωρογραφία. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μπουν τα χαρτόνια στα σωστά καθίσματα προκειμένου να υπάρχει ωραίο αποτέλεσμα. Γι’ αυτό τον λόγο η τοποθέτηση τους ξεκινάει από το πρωί της ημέρας του αγώνα ή σε αρκετές περιπτώσεις από την προηγούμενη ημέρα. Πολύωρη και κοπιαστική δουλειά αλλά αξίζει τον κόπο».

Σε πολλές χωρογραφίες, ωστόσο, δεν είναι μόνο τα χαρτόνια. Υπάρχουν και μεγάλα πανό που τα συνοδεύουν και ολοκληρώνουν το έργο. «Τα κερκιδοπανό τα φτιάχνουμε και αυτά μόνοι μας. Υπάρχουν πολλά παιδιά που είναι πραγματικοί καλλιτέχνες. Τους λες τι έχεις μέσα στο μυαλό σου και εκείνοι το ζωγραφίζουν σε ένα τεράστιο πανό που πολλές φορές οι διαστάσεις του ξεπερνούν τα 30- 35 μέτρα. Αν ο καιρός είναι καλός αυτή η δουλειά γίνεται έξω. Αυτό είναι εύκολο. Αν βρέχει είναι τα δύσκολα. Εμείς μια φορά, επειδή το πανό που θα φτιάχναμε ήταν τεράστιο, είχαμε ζητήσει άδεια από τον σύλλογο ώστε να χρησιμοποιήσουμε το κλειστό γήπεδο της ομάδας διότι δε γινόταν να το φτιάξουμε οπουδήποτε αλλού» θυμάται ο Χρήστος.

Και συνεχίζει προσθέτοντας: «Όταν τελειώσει και αυτό το στάδιο απομένει μόνο η εκτέλεση. Και αυτό είναι το πιο αγχωτικό κομμάτι. Έχεις τρομερό άγχος γιατί είναι κρίμα όλος αυτός ο κόπος και το τρέξιμο να πάνε χαμένα. Άσε που είναι και ντροπή. Θα το βλέπουν οι άλλοι και θα κοροϊδεύουν. Ευτυχώς μέχρι στιγμής ότι έχουμε φτιάξει έχει ολοκληρωθεί και εκτελεστεί άψογα διότι ο κόσμος που έρχεται στο πέταλο ακούει με προσοχή τις οδηγίες που του δίνονται από τους οργανωτές της κερκίδας για το πότε θα σηκώσει τα χαρτόνια, πότε θα κατέβει το κερκιδοπανό, πότε θα ολοκληρωθεί η παρουσίαση…».

Σε ότι αφορά το κόστος μιας χωρογραφίας αυτό εξαρτάται κυρίως από το θέμα που θα έχει. «Αν ένα coreo είναι μόνο από χαρτόνια σαφώς και το κόστος είναι μικρότερο. Για τον λόγο αυτό άλλωστε κάνουμε μαζικές παραγγελίες (τα χρώματα που χρησιμοποιούμε είναι τα ίδια, το σχέδιο αλλάζει), για να ρίξουμε το κόστος. Τώρα αν υπάρχει και κερκιδοπανό ή κάποιο πανό που είναι κρεμασμένο στα κάγκελα και λειτουργεί συμπληρωματικά τότε το κόστος ανεβαίνει δεδομένου πως πρέπει να αγοραστούν χρώματα, πινέλα, σπρέι, το πανί και όλα τα υπόλοιπα. Το ακριβές κόστος μιας χωρογραφίας είναι δύσκολο να υπολογιστεί αλλά σίγουρα μιλάμε για… κάμποσες εκατοντάδες ευρώ που καλύπτονται από τα ταμεία των συνδέσμων».

Μαγικές στιγμές στις Ευρωπαϊκές κερκίδες

Στην Ελλάδα οι χωρογραφίες στις κερκίδες είναι σχετικά νέο φρούτο. Στη Ευρώπη μπορείς να βρεις εκπληκτικά «μωσαϊκά» ακόμα και αν ανατρέξεις πολλά χρόνια πίσω. Έτσι η εμπειρία που αποκτήθηκε με τα χρόνια έχει επιτρέψει στου οπαδούς να… ανέβουν επίπεδο και πραγματικά να δημιουργούν μικρά αριστουργήματα. Είναι ενδεικτικό πως πλέον χρησιμοποιείται η τεχνική του… 3D με τα αποτελέσματα να κλέβουν την παράσταση.

Ειδικοί στον συγκεκριμένο τομέα είναι κατά γενική ομολογία οι οπαδοί της Μπορούσια Ντόρτμουντ που όποτε το επιλέξουν παραδίδουν δωρεάν μαθήματα δημιουργίας coreo. Αντίστοιχα καλοί θεωρούνται οι τρείς μεγάλοι της Ιταλίας (Γιουβέντους, Μίλαν και Ίντερ) ενώ τρομερά δείγματα γραφής δίνουν συνεχώς και οι «Delije» του Ερυθρού Αστέρα.