Στην καριέρα της η Ζιστίν Ενίν πανηγύρισε για πολλές επιτυχίες και έδωσε άλλες τόσες «μάχες» μέχρι να φτάσει στην κορυφή. Η μεγαλύτερη, όπως εκμυστηρεύτηκε, ήταν στην Αθήνα το 2004.
Αν και το πνεύμα ήταν κάτι παραπάνω από πρόθυμο, το σώμα ήταν αδύνατο να την ακολουθήσει για όσο εκείνη θα ήθελε. Η 28χρονη Βελγίδα επέστρεψε το 2009 έπειτα από απουσία 18 μηνών, έδωσε όμως το οριστικό τέλος, με το που ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις της στο Αυστραλιανό Όπεν πριν από μερικές εβδομάδες, αφού ο τραυματισμός της στον αγκώνα ήταν αρκετά σοβαρός.
Η πορεία της μέσα στα κορτ κρίνεται άκρως επιτυχημένη. Βρέθηκε στο Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης και κατέκτησε ουκ ολίγους τίτλους, εκ των οποίων 7 Γκραν Σλαμ, ενώ κρέμασε στο στήθος της και το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, σε έναν αγώνα που τον χαρακτήρισε σταθμό στην καριέρα της.
Τότε βρέθηκε αντιμέτωπη με την Ρωσίδα, Αναστασία Μίσκινα στον μεγάλο τελικό του απλού γυναικών, νικώντας με 7-5, 5-7 8-6. «Ήρθα από του πουθενά κι ενώ βρισκόμουν πίσω στο σκορ με 5-1, έπαιξα για τη χώρα μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες», σχολίασε μεταξύ άλλων η Ενίν, μόλις δύο εβδομάδες μετά την ανακοίνωσή της ότι αποχωρεί οριστικά από το τένις.
«Πάντα υπάρχει ένα όριο και στην περίπτωσή μου ο τραυματισμός στον αγκώνα είναι αρκετά σοβαρός», συμπλήρωσε η Βελγίδα αναφερόμενη στην αιτία που την οδήγησε στο να κρεμάσει τη ρακέτα της και συμπλήρωσε: «Μόνο η εγχείρηση θα μπορούσε να μου δώσει κάποιες ελπίδες, όχι όμως πολλές».
πηγή: gazzetta
