Ιδιαίτερα οικείο είναι το πρόσωπο της Ανγκελα Μέρκελ στη νησιωτική τουριστική Ελλάδα. Κλασική Γερμανίδα στο σουλούπι, με την χαρακτηριστική κουπ στο μαλλί, άσπρη σαν το γάλα, με τα παραπανίσια κιλά της και τα άκομψα ρούχα της – σχεδόν πάντα μονόχρωμα για να «κόβουν».
Αν έχεις δε πάει στην Κρήτη ή τη Ρόδο διακοπές κάποια στιγμή στη ζωή σου, θα νόμιζες ότι την συνάντησες σίγουρα κάπου. Πιθανότατα σε κάποια τουριστική ταβέρνα να τρώει τζατζίκι και γκρικ σάλατ.
Αν μάλιστα διατηρείς περίπτερο τα τελευταία 30 χρόνια πάνω στον παραλιακό δρόμο του Πλατανιά στο Ρέθυμνο, μπορεί και να νομίζεις ότι έρχεται κάθε καλοκαίρι, όπως κάνουν οι εκατομμύρια Γερμανοί τουρίστες στη χώρα μας. Δηλαδή έρχονται και ξανάρχονται, μένουν πάντα σε ξενοδοχεία ή ενοικιαζόμενα δωμάτια γεμάτα από Γερμανούς, πάνε για μπάνιο κάθε μέρα στην πισίνα – σπάνια στη θάλασσα – και προσπαθούν να μαυρίσουν με κάθε τρόπο. Άλλωστε αυτό είναι και το βασικό σουβενίρ που παίρνουν απ΄ την Ελλάδα φεύγοντας. Αν υπολογίσουμε στα γρήγορα τους Γερμανούς που έχουν έρθει διακοπές στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες, σίγουρα θα υπερκαλύψουμε τον πληθυσμό της χώρας τους.
Λέγεται ότι η ίδια η Μέρκελ έχει έρθει στην Ελλάδα για καλοκαιρινές διακοπές και ότι έμενε σε ενοικιαζόμενο δωμάτιο, πολύ φτηνό, από αυτά με τα σουηδικά κρεβάτια, τα σεντόνια λεπτά σαν τσιγαρόχαρτα και την εξυπηρέτηση στο μηδέν. Φορούσε λέει και σανδάλια, από αυτά τα καφετί, με τις χοντρές μπαρέτες μπροστά και πίσω τύπου πέδιλο, που είναι και unisex, μόνο που οι άνδρες τα φοράνε με κάλτσα. Άσπρη κατά προτίμηση.
Τα τελευταία επτά χρόνια βέβαια η καγκελάριος πάει μόνο στο Ζόλντεν. Στο νότιο Τιρόλο είναι αυτό το ιταλικό χωριό, σφηνωμένο ανάμεσα στα ελβετικά και τα αυστριακά σύνορα, αγκαλιασμένο από παγετώνες. Δημοφιλής προορισμός και πλούσιος τόπος, αφού κατακλύζεται από Γερμανούς τουρίστες. Μάλιστα η κοιλάδα που βρίσκεται το χωριό απέκτησε και παρατσούκλι: «Η κοιλάδα της Μέρκελ»!
Εκεί μένει κάθε Αύγουστο μια εβδομάδα με τον σύζυγο της, σε ένα τετράστερο μικρό ξενοδοχείο, ολίγον παλιακό και κιτς, με ξεπερασμένης δεκαετίας πολυτέλειες, αλλά με ωραία θέα στις χιονισμένες βουνοκορφές των Άλπεων. Γερμανόφωνη είναι όλη η περιοχή εκεί, δύσκολα θυμίζει Ιταλία.
Από τα έξι εκατομμύρια τουρίστες που την επισκέπτονται, οι περισσότεροι είναι Γερμανοί (το 70%), Aυστριακοί και Ελβετοί, άρα οι πλουσιότεροι της Ευρώπης και απ’ τους πιο «νηφάλιους», μην πούμε «ξενέρωτους» και μας κατηγορήσουν κάποιοι.
Ευρισκόμενοι δε όλοι μαζί στο Νότιο Τιρόλο για τις καλοκαιρινές – θυμίζω – διακοπές τους και αφού μιλούν την ίδια γλώσσα, απολαμβάνουν μεγάλους περιπάτους στα βουνά και τις ραχούλες της περιοχής, τρώνε ιταλικά και κοιμούνται νωρίς τα βράδια σκεπτόμενοι πως θα δανείσουν και ποιους και πως θα πάρουν πίσω τα δανεικά. Έτσι και η κ. Μέρκελ. Βαρέθηκε τις τίνγκα στο χλώριο πισίνες των rooms to let και της Μεσογείου, αδιαφορεί για τους εξωτικούς παραδείσους με τη λευκή άμμο και τους κοκοφοίνικες και παίρνει τα βουνά. Με καρό κόκκινο πουκαμισάκι και ίσια παπούτσια βγαίνει στο ξύλινο μπαλκονάκι της και κοιτάει τους παγετώνες.
Αυτό τον απειροελάχιστο ελεύθερο της χρόνο, μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, για τα επτά υπερπολύτιμα καλοκαιράκια που μας πέρασαν, στα 58 της πια η καγκελάριος πάει στο Ζόλντεν. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα θα μου πείτε, ότι κουράζεται με τόσα επαγγελματικά ταξίδια στον κόσμο, ότι βαρέθηκε τις προεδρικές σουίτες στα 5άστερα που μένει… Εντάξει συμφωνώ. Όμως και διαφωνώ. Ο κοσμοπολιτισμός είναι σαφώς κάτι που έχουμε μέσα μας ως πρόθεση, όμως είναι και ουσία. Πρέπει να ταξιδεύεις, να αλλάζεις παραστάσεις και να ξεζουμίζεις τα καλοκαίρια με το να ξεροψήνεσαι κάτω από τον καυτό ήλιο – που λένε όλοι επιστήμονες και μη, ότι είναι η μεγαλύτερη πηγή ζωής. Να γνωρίζεις ανθρώπους αυθεντικούς, πολιτισμούς, ήθη και έθιμα.
Ταξιδεύει η Ανγκελα δεν λέω, αλλά τα βουνά τριγύρω στο Νότιο Τιρόλο, κρύβουν τον ορίζοντα…
