Μια ακόμη πράξη της πεντάχρονης διαμάχης μεταξύ της Ελληνίδας επιχειρηματία, Ελένης Αμβροσιάδου και του πρώην συζύγου – συνεταίρου της, Μάρτιν Κάουαρντ, εξελίσσεται αυτή τη φορά στο Λονδίνο. Από την προηγούμενη εβδομάδα το Ανώτατο Δικαστήριο της βρετανικής πρωτεύουσας εξετάζει σε ποιον ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα του λογισμικού της εταιρείας «ΙΚΟS», στην οποία οι αντίδικοι έως πρότινος ήταν σύζυγοι και συνέταιροι.
Η υπόθεση είναι ιδιάζουσας σημασίας, καθώς το νομικό πλαίσιο τόσο των πνευματικών δικαιωμάτων του λογισμικού των εταιρειών όσο και των θεμάτων που σχετίζονται με εγκλήματα στον κυβερνοχώρο (Cybercrime) είναι ασαφές όχι μόνο στη Βρετανία, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Έτσι, αναλυτές υποστηρίζουν ότι το όποιο αποτέλεσμα της δίκης μπορεί να βάλει τις βάσεις για τη δημιουργία σχετικού νόμου, δεδομένου ότι είναι πολλές οι εταιρείες που αναζητούν νομική προστασία των στοιχείων και των πληροφοριών, που βρίσκονται στους υπολογιστές τους.
Η περίπτωση του λογισμικού της IKOS
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κ. Κάουαρντ υποστηρίζει ότι το λογισμικό της εταιρείας τού ανήκει. Βασικό του επιχείρημα είναι πως από την αρχή το σχεδίασαν ο ίδιος με την τεχνική του ομάδα. Γι αυτό άλλωστε και το «κατέβασε», όταν αποχώρησε από την εταιρεία. Η ΙΚΟS, από την πλευρά της, λέει ότι το λογισμικό ανήκει στην εταιρεία, καθώς πρόκειται για υπολογιστικό πρόγραμμα, το οποίο εξελίσσεται και αναβαθμίζεται καθημερινά από εξειδικευμένο προσωπικό, που δουλεύει γι αυτήν. Κατά την ΙΚΟS, ο κ. Κάουαρντ δεν κατέβασε το λογισμικό αλλά το έκλεψε, γεγονός που αποδεικνύεται -σύμφωνα με την υπερασπιστική γραμμή της εταιρείας- από το ότι ο κ. Κάουαρντ προσπάθησε με διάφορες τεχνικές να καλύψει τα ίχνη του.
Πλην της περίπτωσης του λογισμικού, η πολύκροτη υπόθεση Αμβροσιάδου – Κάουαρντ παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς το άλλοτε «χρυσό» ζευγάρι του Σίτι του Λονδίνου τα τελευταία πέντε χρόνια έχει ανταλλάξει 58 αγωγές, σε τρεις χώρες, τόσο για προσωπικά όσο και επαγγελματικά θέματα. Έχουν ανταλλάξει μηνύσεις που αφορούν μυστικά της ιδιωτικής τους ζωής, τον γιο τους, καθώς επίσης και άλλες που έχουν να κάνουν με εταιρική κατασκοπία, κλοπή λογισμικού, κατάσχεση ιδιωτικού τζετ κ.λ.π.
Η αντίστροφη μέτρηση για το έως τότε πανίσχυρο ζευγάρι των Hedge Funds, ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2008.
Ο κ. Κάουαρντ βρίσκεται για σκι στις Άλπεις την ώρα που η σύζυγός του αποφασίζει να απολύσει 12 στενούς ερευνητές – συνεργάτες του. Είναι πεπεισμένη ότι ο σύζυγός της είναι έτοιμος να την εγκαταλείψει και να δημιουργήσει τη δική του εταιρεία. Οι κακές γλώσσες λένε ότι ανάμεσά τους έχει μπει άλλη γυναίκα. Όπως και να έχει, ο πολεμος από τότε έχει ξεκινήσει, είναι ανελέητος πόλεμος και δεν φαίνεται ότι θα σταματήσει ούτε μετά το πέρας της παρούσας δίκης, που αναμένεται να ολοκληρωθεί την επόμενη εβδομάδα.
Στον πόλεμο αυτόν ο κ. Κάουαρντ δεν δίστασε να δώσει στην δημοσιότητα επίσημα δικαστικά έγραφα, τα οποία περιείχαν άκρως προσωπικές και εμπιστευτικές πληροφορίες της κ. Αμβροσιάδου και του γιου τους, γεγονός που αποτελεί παραβίαση της ιδιωτικής ζωής της κ. Αμβροσιάδου, σύμφωνα με το Εφετείο Αθηνών, το οποίο τον περασμένο Ιανουάριο τού επέβαλε πρόστιμο 50.000 στερλινών και το ποσό αυτό δωρήθηκε από την κ. Αμβροσιάδου στα παιδικά χωριά SOS.
Η γνωριμία
Οι δυο τους γνωρίστηκαν στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Εκείνη σπούδαζε χημικός μηχανικός κι εκείνος έκανε το διδακτορικό του στα μαθηματικά. Το 1983 παντρεύονται στο δημαρχείο του Κέιμπριτζ και από το 1986 έως το 1989 ο κ. Κάουρντ εργάζεται στη Goldman Sachs μοιράζοντας την ζωή του μεταξύ Νέας Υόρκης και Λονδίνου. Την ίδια περίοδο η κ. Αμβροσιάδου, στα 27 της χρόνια, γίνεται διευθυντικό στέλεχος της βρετανικής πετρελαϊκής εταιρείας BP και λίγα χρόνια αργότερα ιδρύει την εταιρεία IKOS. Πρόκειται για μια από τις πρώτες επενδυτικές εταιρείες υψηλού ρίσκου (hedge fund), σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στο ζενίθ της η ΙΚΟS διαχειριζόταν 3,4 δισ. δολάρια με κέρδη, που ξεπερνούσαν τα 170 εκ. δολάρια το χρόνο. Είναι ενδεικτικό ότι το 2000 η κ. Αμβροσιάδου, σύμφωνα με την εφημερίδα Times, ήταν η καλύτερα αμειβόμενη κάτοικος της Βρετανίας, ενώ η περιουσία της ξεπερνούσε τις 200 εκ. στερλίνες. Το 2004 η εταιρεία μεταφέρει την έδρα της στην Κύπρο για φορολογικούς λόγους, ενώ μετά την αποχώρηση του κ. Κάουαρντ λαμβάνει ως αποζημίωση 138 εκ. δολάρια.
