Ο κίνδυνος διάχυσης της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη αυξήθηκε αυτό το καλοκαίρι, δήλωσε σήμερα από το Μιλάνο ο Βιτόρ Κονστάνσιο, μέλος του διευθυντηρίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).

«Η επίδραση της διάχυσης ήταν πιο σημαντική το 2011», σημείωσε ο Κονστάνσιο, σύμφωνα με το κείμενο ομιλίας του που δόθηκε στη δημοσιότητα από την ΕΚΤ.

«Οι κίνδυνοι διάχυσης είναι πιο σαφείς για τις χώρες με (οικονομικά) θεμελιώδη που είναι συγκριτικά πιο αδύναμα», προειδοποίησε ο Κονστάνσιο.

Όσον αφορά τις τράπεζες, «αυτό θα επηρεάσει τις δυνατότητές τους αναχρηματοδότησης, όπως και το κόστος» αυτής της αναχρηματοδότησης, προσέθεσε. Αυτό είναι που έχει οδηγήσει τώρα σε συζητήσεις για την ανάγκη ανακεφαλαιοποίησής τους.

Για να αναχαιτίσει αυτό το φαινόμενο διάχυσης, η ΕΚΤ πήρε μέτρα, όπως η παροχή ρευστότητας με καθορισμένο επιτόκιο και για απεριόριστα ποσά στις τράπεζες της ζώνης του ευρώ ή ακόμη η επαναγορά δημόσιων ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, σημείωσε ο Κονστάνσιο. Χωρίς τα μέτρα αυτά, «η διάχυση θα ήταν πολύ πιο σοβαρή από αυτή που παρατηρείται σήμερα».

Όμως η ΕΚΤ δεν μπορεί να ενεργεί μόνη της, υπογράμμισε, επαναλαμβάνοντας την επίσημη θέση της ΕΚΤ.

«Δεν μπορούμε να φέρουμε μόνοι μας το βάρος της επίλυσης των προβλημάτων. Οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους», μέσω «φιλόδοξων σχεδίων σταθεροποίησης», αλλά και εφαρμόζοντας το ταχύτερο δυνατό τη συμφωνία που διευρύνει τις αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ), η οποία υιοθετήθηκε στις 21 Ιουλίου.

Όταν όλες οι χώρες της ευρωζώνης θα έχουν υιοθετήσει αυτήν τη συμφωνία -απομένουν ακόμη η Σλοβακία και η Μάλτα- το EFSF θα μπορεί να προχωρήσει στην επαναγορά δημόσιου χρέους στη δευτερογενή αγορά, ανακουφίζοντας από αυτό το καθήκον την ΕΚΤ. Θα μπορεί επίσης να βοηθάει τις τράπεζες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες.

«Για να βελτιωθεί η αποδοτικότητά τους, οι πόροι του EFSF θα πρέπει να αφιερωθούν στην ενίσχυση των νέων εκδόσεων κρατικού χρέους (…) Θα είναι λιγότερο αποτελεσματικό να δαπανηθεί το μεγαλύτερο μέρος των διαθέσιμων πόρων στη δευτερογενή αγορά ή στην υποστήριξη της κεφαλαιοποίησης των τραπεζών», κατέληξε ο Κονστάνσιο.