Η μυστική «Κοινότητα Κρανίου και Οστών» και η παράξενη ιστορία με τη σορό του θρυλικού Τζερόνιμο

Η ιστορία που ακολουθεί έχει όλα εκείνα τα συστατικά που μπορούν να «γεννήσουν» ένα εξαιρετικό θρίλερ. Μια ταινία τρόμου η οποία, μάλιστα, έχει και πολιτικές προεκτάσεις.

Το 1918 μια μυστική ομάδα με την επωνυμία «Κοινότητα Κρανίου και Οστών», (Skull and Bones), που είχαν ιδρύσει φοιτητές του Πανεπιστημίου του Yale, έκανε έφοδο στο κοιμητήριο αιχμαλώτων πολέμου της Οκλαχόμα.

Δεν μπήκαν τυχαία στο συγκεκριμένο κοιμητήριο. Εκεί, ήδη από το 1909, αναπαυόταν ο Τζερόνιμο, ο ηγέτης των Απάτσι. Τον τάφο του ήταν που είχαν βάλει στο στόχαστρό τους. Σύμφωνα με τον θρύλο, λοιπόν, τα μέλη αυτής της μυστικής κοινότητας έκλεψαν ότι είχε απομείνει από τη σορό του και το μετέφερε στη λέσχη τους στο Νιου Χέιβεν του Κονέκτικατ!

Μέχρι και σήμερα το πανεπιστήμιο αρνείται κάθε σχέση με τη σκοτεινή αυτή υπόθεση. Και το ίδιο το κράτος των ΗΠΑ, όμως, δεν πάει πίσω. Κάθε προσπάθεια που γίνεται για να ερευνηθεί το τι πραγματικά έγινε εκείνο το βράδυ, πέφτει στο κενό. Μια ιστορία, άλλωστε, που θα μπορούσε να επαναφέρει στις μνήμες των Αμερικανών τα όσα υπέστησαν οι ινδιάνοι, μόνο άσχημα αποτελέσματα θα είχε για μια χώρα που έχει ούτως ή άλλως πολλούς λόγους για να παραμένει διχασμένη.

Και ίσως όλο αυτό να γινόταν ακόμα χειρότερο αν αναλογιστεί κανείς πως οι απόγονοι των Απάτσι που εξακολουθούν να ζητάνε δικαίωση κατηγορούν τον Πρέσκοτ Μπους, τον παππού του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, πως ήταν ένας από τους τυμβωρύχους! Μέλος ο ίδιος της «Κοινότητας Κρανίου και Οστών» ο Πρέσκοτ Μπους φέρεται να έχει συμμετάσχει σε πολλές θανατολάγνες τελετουργίες μια εκ των οποίων και αυτή του Τζερόνιμο.

Ποιος ήταν ο θρυλικός Τζερόνιμο

Γέννημα και θρέμμα της γης. Του ελεύθερου αέρα. Των βουνών. Έπαιρνε δύναμη από το χώμα. Ήταν ένα με τη φύση. Ο Τζερόνιμο δεν ήταν ένας απλός πολέμαρχος. Ήταν ένα πνεύμα αδάμαστο. Ήταν ο πολεμιστής τις τακτικές του οποίου στο αντάρτικο αντέγραψε ο Ερνέστο Τσε Γκουεβάρα.

Γεννήθηκε σε ένα φαράγγι της Αριζόνα, τον Ιούνιο του 1829. Το ινδιάνικο όνομα του ήταν Γκογιαλέ που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «αυτός που χασμουριέται»! Άνηκε στους Τσιρικάουα Απάτσι. Ο θρύλος της φυλής του τον θέλει να κατασπαράζει την καρδιά του πρώτου ελαφιού που σκότωσε, για να αποκτήσει ταχύτητα και αντοχή στο κυνήγι.   

Το 1858 ενώ οι πολεμιστές Απάτσι έλειπαν από τον καταυλισμό τους, μεξικανικά στρατεύματα (τότε ακόμα η Αριζόνα ήταν κομμάτι του Μεξικού) εισέβαλαν σε αυτόν και μακέλεψαν τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους που είχαν μείνει πίσω.

Ανάμεσα στους νεκρούς, η σύζυγος, τα τρία παιδιά και η μητέρα του Γκογιαλέ ο οποίος από εκείνη την ημέρα και μετά έγινε ο Τζερόνιμο ο οποίος ορκίστηκε να εκδικηθεί το αίμα που τόσο άδικα χύθηκε. Επί δέκα ολόκληρα χρόνια ο Τζερόνιμο με 200 ακόμα ατρόμητους ινδιάνους Απάτσι που ξέθαψαν τα τσεκούρια του πολέμου, συμμετείχαν σε μια αιματηρή βεντέτα που άφησε πίσω της εκατοντάδες Μεξικανούς στρατιώτες νεκρούς.

Ποτέ δεν ξεδίψασε από την εκδίκηση για τα όσα έχασε. Απλά από ένα σημείο και έπειτα άλλαξε ο εχθρός. Τους Μεξικανούς στρατιώτες αντικατέστησαν οι αμερικανοί οι οποίοι μετά το τέλος του πολέμου ανάμεσα στις δυο χώρες είχαν προσαρτήσει πολλά εδάφη για λογαριασμό των ΗΠΑ. Ανάμεσα σε αυτά τα εδάφη και η πατρογονική γη των Απάτσι.

Η επεκτατική πολιτική των ΗΠΑ, μετέτρεψε σε «φιλέτα» τις περιοχές που ζούσαν οι ινδιάνοι. Και όταν οι περισσότεροι της φυλής του παραδόθηκαν στους αμερικανούς και δέχθηκαν να ζήσουν, σχεδόν φυλακισμένοι, σε καταυλισμούς μακριά από τη γη τους, ο Τζερόνιμο έκανε σπίτι του τα βουνά και ζωή του το αντάρτικο. Γεμάτος οργή και μίσος για τα «χλωμά πρόσωπα» έκανε την μια επιδρομή μετά την άλλη.

Λίγο πριν συλληφθεί, για πρώτη φορά, του είχαν απομείνει μόλις 35 άνδρες όταν στο κυνήγι του είχαν πέσει πάνω από 5.000 αμερικανοί στρατιώτες. Μετά από τέσσερα χρόνια καταφέρνει τα διαφύγει και ξεκινά νέο γύρο αντάρτικου. Τελικά, στις 4 Σεπτεμβρίου 1886 έγινε ο τελευταίος Απάτσι Τσιρικάουα που κατέθεσε τα όπλα. Αν και τα «χλωμά πρόσωπα» του είχαν υποσχεθεί μια ελεύθερη ζωή, μεταφέρεται από φυλακή σε φυλακή και περνά τον χρόνο του σε καταναγκαστικά έργα.

Οι αμερικανοί τον μετατρέπουν σε τουριστική ατραξιόν και ορδές τουριστών περνάνε από τον καταυλισμό- φυλακή για να δουν τον αιμοσταγή πολέμαρχο από κοντά και να αγοράσουν σουβενίρ. Τα τελευταία είκοσι χρόνια της ζωής του ο Τζερόνιμο τα περνάει ντροπιασμένος καθώς η κυβέρνηση των ΗΠΑ του αρνείται την αποφυλάκιση, ώστε να πεθάνει ελεύθερος.

Στις 17 Φεβρουαρίου 1909, μαραζωμένος και χτυπημένος από βαριά πνευμονία, θα αφήσει την τελευταία του πνοή. Λίγο πριν θα παραδεχθεί πως δεν έπρεπε να παραδοθεί ποτέ και πως έπρεπε να πολεμήσει μέχρι το τέλος. Αφού ούτε νεκρός, δεν του επιτράπηκε να επιστρέψει στη γη του που τόσο αγάπησε, ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο αιχμαλώτων πολέμου του Φορτ Σιλ της Οκλαχόμα.

Η μυστική «Κοινότητα Κρανίου και Οστών» και το αίτημα για επιστροφή στη γενέθλια γη

Η συγκλονιστική ιστορία του Τζερόνιμο από τότε μέχρι και σήμερα έρχεται ξανά και ξανά στο προσκήνιο και συνήθως συνοδεύεται από το αίτημα για απελευθέρωση του ινδιάνου πολέμαρχου. Οι απόγονοι του ακόμα και τώρα θεωρούν πως ο Τζερόνιμο είναι σε ένα καθεστώς αιχμαλωσίας.

«Το πνεύμα του θα περιφέρεται έως ότου γίνει η πρέπουσα ταφή. Ο μόνος τρόπος για να κλείσει η υπόθεση είναι να απελευθερωθούν τα λείψανα, το πνεύμα του και να επιστραφούν στην πατρίδα» είχε πει ο Χάρλιν Τζερόνιμο, δισέγγονος του θρυλικού ινδιάνου.

Προφανώς το «απελευθερωθούν τα λείψανα» που χρησιμοποίησε ο δισέγγονος του Τζερόνιμο, δεν ήταν τυχαίο. Στη συμπλήρωση των 100 ετών από τον θάνατο του αρχηγού των Απάτσι, άλλωστε, είχε καταθέσει μήνυση με την οποία ζητούσε να του παραδοθούν το κρανίο και κάποια ακόμα οστά που παράνομα είχε κλέψει η «Κοινότητα Κρανίου και Οστών» από τον τάφο του Τζερόνιμο. Φυσικά αυτή η μήνυση δεν είχε καμία τύχη…

Η «Κοινότητα Κρανίου και Οστών» είναι μια μυστική οργάνωση η οποία φέρεται να κρύβεται πίσω από την κλοπή. Σύμφωνα με όσους την κατηγορούν η κλοπή αποκαλύφθηκε το 1918 όταν ένα εσωτερικό γράμμα που θα έπρεπε να είχε καταστραφεί, αποθηκεύτηκε στο αρχείο, απ’ όπου τελικά το ανέσυρε ένας ερευνητής του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσα σε αυτό το γράμμα αποκαλύπτονταν τα πάντα και κυρίως πως τα οστά του Τζερόνιμο βρίσκονται σε έναν μυστικό τάφο μέσα στο πανεπιστήμιο του Yale υπό την επίβλεψη της Κοινότητας.

Η Skull and Bones ιδρύθηκε το 1832 από τους Ουίλιαμ Χάντινγκτον Ράσελ (της γνωστής οικογένειας των ΗΠΑ ) και Αλφόνσο Ταφτ, ο πατέρας του οποίου, Τέκτονας, Γουίλιαμ Χάουαρντ Ταφτ ήταν ο μοναδικός που κατάφερε να γίνει και πρόεδρος των ΗΠΑ και επικεφαλής του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας.

Ο κατάλογος των μελών της Κοινότητας είναι ατελείωτος και μέσα σε αυτόν βρίσκει κανείς ονόματα όπως οι Ροκφέλερ, οι Μπράουν, οι Ρούτ και βέβαια οι Μπους! Τα μέλη της Κοινότητας είναι γνωστά ως «Bonesmen» και η έδρα τους είναι το «The Tomb».  Ακόμα και σήμερα θεωρούνται ως μια από τις πιο ισχυρές ελίτ μυστικές κοινότητες των ΗΠΑ και έχουν στο ενεργητικό τους συμφωνίες πολλών δισ. δολαρίων (κυρίως για στρατιωτικό υλικό μέσω των εταιρειών τους) με το κράτος.

Έμβλημα τους είναι ένα κρανίο με δυο μηριαία οστά και δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως αυτά ανήκουν στον Τζερόνιμο! Οι ίδιοι οι «Bonesmen» επιμένουν πως δεν έχουν καμία σχέση με τα όσα τους καταλογίζουν.