Η γνωριμία είχε γίνει καιρό πριν, αλλά η διάθεση για οποιαδήποτε προβολή ήταν αρνητική. Όχι τόσο για να μην δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία της και στοχοποιηθεί από τις αρχές, ούτως ή άλλως αυτές είναι άτυπα προσυμφωνημένες προϋποθέσεις ακόμα και για την πρώτη συνομιλία.
«Σε τι θα με βοηθήσει εμένα το να σου διηγηθώ την ιστορία μου» ήταν η αποστομωτική απάντησή που όχι μόνο αιτιολογούσε την άρνηση αλλά δεν άφηνε κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης. Παρόλα αυτά, μετά από αρκετές προσεγγίσεις, δέχτηκε, «αν και που δεν έχει τίποτα να κερδίσει» όπως διευκρίνισε, προκαθορίζοντας εκ των προτέρων του όρους της συνομιλίας…
Ρεπορτάζ: Νίκη Παπάζογλου
Φαίνεται πως ειδικά όταν η ζωή δεν σου χαρίζεται, κάθε στιγμή αποτιμάται σε κόστος ή κέρδος. Πέρα από αυτές τις αξίες στη δική της αποτίμηση η ομορφιά ήταν σίγουρα ένας παράγοντας που συνέβαλε στην επιλογή επαγγέλματος, το εύκολο χρήμα ένας άλλος, τα ναρκωτικά ο τρίτος, αλλά όπως η ίδια διευκρινίζει καμία δακρύβρεχτη ιστορία δεν κρύβεται από πίσω, αν και το δακρύβρεχτη είναι μάλλον ένας υποκειμενικός παράγοντας.
Καθώς πλησίαζε στο σημείο της συνάντησης, σίγουρα κάποιος που δεν ήξερε, δεν θα μπορούσε να φανταστεί το επάγγελμά της. Η εικόνα που αντίκριζες ήταν εκείνη μιας πανέμορφης γυναίκας, λίγο μελαμψής σαν μόλις να είχε γυρίσει από κάποιο νησί, κληροδότημα της μαροκινής της μητέρας, με μεγάλα καταπράσινα μάτια, κληρονομιά του έλληνα πατέρα της. Κορμί αλαβάστρινο από τον χορό του στύλου, και αμφίεση καθημερινή, απλή μα συγχρόνως περιποιημένη.
Το βράδυ βέβαια τα ρούχα λιγοστεύουν, τα μαλλιά γίνονται ενίοτε ξανθά ή ακόμα και κόκκινα για πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα, και τα ίσια μποτάκια αντικαθίστανται από ψηλοτάκουνες γόβες … Η «Ζοζεφίν», όπως είναι το καλλιτεχνικό της, είναι 30 χρονών περίπου και εδώ και 8 χρόνια εργάζεται ως πόρνη.
– Υπάρχει ο μύθος της πονεμένης ιστορίας για κάθε γυναίκα που επιλέγει να εργαστεί στη βιομηχανία της ηδονής. Ισχύει και στη δική σου περίπτωση ή τα πράγματα ήταν πιο απλά για εσένα;
«Όχι δεν νομίζω πως κρύβεται κάποια δακρύβρεχτη ιστορία πίσω από εμένα. Δεν νομίζω καν ότι παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον… Η μάνα μου είναι από το Μαρόκο και ο πατέρας μου έλληνας. Γεννήθηκα στη Γαλλία, είχε έρθει ο πατέρας μου για δουλειά εκεί και βρήκε την μάνα μου και την παντρεύτηκε. Γύρω στα 10 ήρθα στην Ελλάδα. Πήγαμε να μείνουμε στο χωριό του πατέρα μου, κοντά στην Καρδίτσα, οι γονείς μου εγώ κι η αδερφή μου.
Στο χωριό δεν άντεξα πολύ, 4-5 χρόνια έμεινα. Η διαφορά ήταν μέρα με νύχτα. Στο σχολείο είχα προβλήματα, ρατσισμού, παρόλο που είμαι ελληνίδα. Λίγο το χρώμα, λίγο που δεν μιλούσα καλά ακόμα τα ελληνικά. Η μεγάλη μου αδερφή μιλούσε χειρότερα από εμένα, τώρα δε, τα έχει σχεδόν ξεχάσει. Επειδή δεν είχα φίλους στο σχολείο άρχισα να κάνω παρέα με εξωσχολικούς, μεγαλύτερους σε ηλικία από εμένα. Από αυτούς δοκίμασα και πρώτη φορά νακρωτικά πρέπει να ήμουν γύρω στα 13, ξεκίνησα από χασίσι και μέχρι τα 15 τα είχα δοκιμάσει όλα. Ευτυχώς είδα τη σαπίλα της ηρωίνης και δεν κόλλησα.
– Η πορνεία ήταν αναγκαία διαδρομή ή επιλογή;
Δεν εκδόθηκα για τα ναρκωτικά., αλλά ήμουν μικρή όταν πήρα κάποιες αποφάσεις που με οδήγησαν εκεί, οπότε δεν μπορώ να σου πω. Μάλλον ξεκίνησε από λάθος επιλογές και κατέληξε να γίνει απόφαση. Στα 15 έφυγα από το σπίτι για να έρθω στην Αθήνα. Η αδερφή μου, 18 τότε είχε ήδη φύγει για Γαλλία. Μόνη μου με τους γονείς μου που δεν τα πηγαίναμε καλά, σε μια επαρχία, όπου ένιωθα πως δεν μπορούσα να επικοινωνήσω με κανέναν και δεν είχα τίποτα να κάνω. Οικονομικά οι γονείς μου δεν ορθοποδούσαν με τίποτα. Στο σχολείο τα ίδια χάλια, δεν θα αργούσα να το παρατήσω ακόμα κι αν δεν είχα φύγει. Είχα γνωρίσει την Βάσω, μια Αθηναία που είχε έρθει ένα καλοκαίρι στην Καρδίτσα. Ήταν λίγο μεγαλύτερη από εμένα και κάναμε κολλητή παρέα. Είχε πει όταν κατέβω στην Αθήνα θα με φιλοξενούσε σπίτι της. Μια από τις φορές που τσακώθηκα άσχημα με τον πατέρα μου, τα μάζεψα κι έφυγα.
Κάπως έτσι ήρθα στην Αθήνα. Δεν το πολυσκέφτηκα. Φυσικά η Βάσω δεν μπόρεσε να με φιλοξενήσει, τι θα έλεγε στους γονείς της. Έμεινα σε ένα ξενοδοχείο, και συναντιόμασταν σχεδόν καθημερινά τον πρώτο καιρό. Μου έδινα λεφτά, είχε αρκετά από τους γονείς της ήταν πλούσιοι. Μέσα από εκείνη γνώρισα τον Θανάση, τον πατέρα του παιδιού μου. Μετά από ένα μήνα έμεινα σπίτι του, μαζί με εκείνον και την μάνα του. Μέσα σε ένα χρόνο με είχε γκαστρώσει, μέχρι τα 18 είχα παιδί κι ο Θανάσης είχε μπαρκάρει, είναι ναυτικός. Η συνέχεια δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, όχι ότι ήταν η αρχή…
– Η ομορφιά συνέβαλε στο να επιλέξεις αυτόν τον δρόμο;
Νομίζω καθοριστικό σε πολλές φάσεις της ζωής μου. Στο να κάνω τις παρέες που έκανα, στο να ξεκινήσω να χορεύω, στο να καταλάβω πως εξαιτίας της μπορούσα να βγάλω πολύ περισσότερα. Ένα μήνα αφότου έφυγε για ταξίδι τσακωθήκαμε με την μάνα του και με έδιωξε μαζί με το παιδί. Εκεί κατάλαβα πως έπρεπε κάτι να κάνω, αλλά που να δουλέψω, δεν είχα ούτε απολυτήριο λυκείου. Ένας φίλος του με βοήθησε. Το παιδί δεν μπορούσα να το σέρνω μαζί μου, δεν ήταν σωστό, έτσι αποφάσισα να το πάω στους γονείς μου, οι οποίοι βέβαια δεν θα το δέχονταν αν δεν τους έστελνα λεφτά. Ο φίλος του μου βρήκε μια δουλειά σε ένα μαγαζί αραβικό, όπου χόρευα, από μικρή χόρευα πολύ καλά. Έτσι μπόρεσα και έστελνα λεφτά για το παιδί. Από χορός της κοιλιάς δεν άργησε να γίνει pole dancing. Τώρα δουλεύω σχεδόν 8 χρόνια για τον ίδιο εργοδότη.
– Υπήρξε απαίτηση από εκείνον για να προχωρήσεις σε πιο στενές επαφές με τους πελάτες;
Όχι από την αρχή ξεκαθαρίσαμε πως δεν είναι υποχρεωτικό να πηγαίνω με τους πελάτες. Αλλά δεν αργείς να δεις πως όσες δεν περιορίζονται στον χορό βγάζουν περισσότερα λεφτά. Και φυσικά οι πιο έξυπνες κανονίζουν το ραντεβού εκτός, την επόμενη μέρα για να μπορούν να πηγαίνουν με όποιον γουστάρουν.
– Πόση είναι η διαφορά στην τιμή;
Όταν απλά χορεύεις και δεν σε αγγίζει κανείς 20 ευρώ, η βίζιτα 100.
– Στους 100 άντρες που δέχονται τις υπηρεσίες σου ποιο είναι το ποσοστό εκείνο που σου προκαλεί μεγάλες δυσκολίες;
Τον αριθμό που λες θέλω χρόνο για να τον συμπληρώσω. Πηγαίνω με 3 πελάτες την εβδομάδα. Πολλοί είναι εκείνοι που έχουν βίτσια, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι επικίνδυνοι. Αργά ή γρήγορα όμως, θα σου τύχει ο τρελός και εκεί θα τα χρειαστείς. Μετά την πρώτη στραβή μαθαίνεις, κανονίζεις να έχουν πληρώσει πάρα πολλά λεφτά πριν την επίσκεψη στο ξενοδοχείο, έτσι αποφεύγεις τα ρίσκα και τις δυσάρρεστες εκπλήξεις. Συνηθίζεις το φόβο και φυλάγεσαι καλύτερα.
– Ποιος είναι δηλαδή ο μεγαλύτερος φόβος σου και τι κάνεις για να τον αντιμετωπίσεις;
Μην με σφάξει κανείς ή με σακατέψει. Τι να κάνω δηλαδή ψυχοθεραπεία; Υπομονή και προσπαθώ να μην το σκέφτομαι. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο.
– Τι είναι εκείνο που σιχαίνεσαι περισσότερο;
Η μυρωδιά των αντρών όταν ιδρώνουν προσπαθώντας…
– Το πιο επικίνδυνο βράδυ που έχεις ζήσει, αυτό που σε έχει τρομάξει περισσότερο;
Όταν σε ένα μπάτσελορ ένας από όλους τους ντοπαρισμένους, με δάγκωσε ψηλά στο μπούτι τόσο πολύ, που μου έκοψε κομμάτι κι άρχισε να τρέχει το αίμα ποτάμι. Έφυγα τρέχοντας για το νοσοκομείο.
– Και στους γιατρούς πως δικαιολογήθηκες;
Τους είπα πως πάνω στο πάθος με δάγκωσε ο σύντροφός μου.
– Με τον σύντροφό σου είστε ακόμα μαζί;
Ναι ακόμα μαζί, δεν μπαρκάρει πια, τον ζω εγώ αλλά δεν είναι νταβατζής μου. Τον ζω αλλά δεν του τα ακουμπάω.
– Και αφού αναγκάζεσαι να δουλεύεις και για τους δυο σας γιατί συνεχίζεις να είσαι μαζί του;
Γιατί είναι ο μόνος που θα ανεχτεί αυτό που κάνω. Όσες φορές προσπάθησα να κάνω μια άλλη σχέση, έστω και παράλληλη, κατάλαβα ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τους πελάτες, για τους οποίους είχα συγκεκριμένη ταυτότητα, αυτή της πόρνης ή έστω της χορεύτριας σε κωλάδικο. Ακόμα κι εκείνοι που με ερωτεύτηκαν, γιατί έτυχε κι αυτό μια δυο φορές στα τόσα χρόνια, απαιτούσαν να σταματήσω και να με τρέφουν εκείνοι.
– Ο λόγος που δεν δέχτηκες μια τέτοια πορεία;
Γιατί ξέρω πολύ καλά ότι μετά από λίγο καιρό ο εγωισμός θα πάει στην μπάντα και θα υψωθεί το συμφέρον κι εγώ θα πεταχτώ και πάλι στο δρόμο.
– Τα χρήματα που βγάζεις σου προσφέρουν αυτή την ανεξαρτησία που περιγράφεις πως έχεις ανάγκη;
Τώρα με ρωτάς πόσα βγάζω; Από 3.000 έως 5.000 το μήνα.
– Εκτός από την ώρα που πληρώνεσαι για την δουλειά σου υπάρχει πιθανότητα για άλλες ευχάριστες στιγμές όταν δουλεύεις;
Όχι δεν νομίζω, σπάνια θα μπορέσω να ευχαριστηθώ το σεξ ακόμα και με τον σύντροφό μου. Θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως τρυφερός, να με κάνει να νιώσω ξεχωριστή.
– Οι γείτονες, οι γονείς σου ή το παιδί σου γνωρίζουν τι δουλειά κάνεις;
Δεν έχω να δώσω λογαριασμό σε κανέναν παρά μόνο στο παιδί μου που δεν γνωρίζει. Οι γονείς ξέρουν ότι χορεύω αλλά δεν νομίζω να μην καταλαβαίνουν, απλά δεν το αναφέρουν. Άλλωστε παίρνουν τόσα λεφτά ώστε να μεγαλώνουν το παιδί καλά, όχι όπως εμένα, και να μην ρωτάνε πολλά. Είναι άλλοι άνθρωποι από ότι ήταν μαζί μου κι εκείνο μεγαλώνει καλά. Όσο για τους γείτονες, μάλλον, αλλά ούτε και με ενδιαφέρει.
– Πώς αιτιολογείς την απουσία σου από τη ζωή του και κάθε πότε το βλέπεις;
Είναι γύρω στα 10 και ξέρει ότι λείπουμε εξαιτίας της δουλειάς στην Αθήνα. Ανεβαίνω δύο φορές το μήνα και περνάμε δύο μέρες μαζί.
– Φίλες, φίλους έχεις;
Όχι δεν είχα ποτέ νομίζω. Πραγματική φίλη είναι μόνο η αδερφή μου, μιλάμε κάθε μέρα μέσω skype από το Παρίσι.
– Η αδερφή σου γνωρίζει την μέχρι τώρα πορεία της ζωής σου;
Ναι φυσικά, άλλωστε κάνουμε το ίδιο επάγγελμα μόνο που εκείνη κάνει διεθνή καριέρα…
– Για το μέλλον τι εύχεσαι;
Απλά να έρθει…
Από το ραντεβού αποχωρήσαμε πρώτοι, εκείνη θα καθόταν λίγο ακόμα να τελειώσει τον καφέ της, να αισθανθεί κανονική ανάμεσα σε κανονικούς όπως είπε. Το ότι άλλωστε το έχει αποδεχτεί δε σημαίνει ότι της αρέσει και τόσο, απλά δεν είναι από εκείνους που κλαίγονται για να τους συμπαθήσουν οι άλλοι, δεν τους είχε ποτέ ανάγκη άλλωστε όπως τονίζει με αυτή την επίπλαστη σκληρότητα που μαρτυρά πως ο κυνισμός για να αντιμετωπίσει την ζωή ήταν μάλλον μονόδρομος…
Διαβάστε όλα τα θέματα της ενότητας Weekend του newsbeast.gr
