Τα ξημερώματα ενός πρωινού του Σεπτεμβρίου 2013, ένα βανάκι σταμάτησε έξω από μια σμπαραλιασμένη βίλα της συριακής πόλης Αζάζ. Ένας 29χρονος άντρας με πλούσιο μούσι αναδύθηκε από το κτίριο, πλάι στην εγκυμονούσα βρετανή σύζυγό του και τα τρία τους παιδιά, ηλικίας 8, 4 και 2 ετών. Η οικογένεια μετρούσε μόλις έναν μήνα στη Συρία και τα παιδιά ήταν εμφανώς υποσιτισμένα. Είχαν περάσει στη δοκιμαζόμενη πόλη από τα τουρκικά σύνορα λίγες βδομάδες πρωτύτερα και τώρα τους είχαν φορτώσει στην καρότσα με κατεύθυνση κάποιο αφύλακτο σημείο των συνόρων. Τους ξεφόρτωσαν σε ένα απόμερο σημείο, δίπλα σε πινακίδες που ενημέρωναν για ύπαρξη ναρκοπεδίου, καμιά ωρίτσα με τα πόδια μακριά από την τουρκική μεθόριο. Ο Yahya κουβαλούσε μια βαλίτσα κι ένα καροτσάκι, ενώ η Tania έσερνε τα άλλα δυο παιδιά όπως μπορούσε. Στα σύνορα τους περίμενε ένας λαθροδιακινητής, ο οποίος αφού πήρε τις μερικές εκατοντάδες δολάρια από τον πατέρα, φόρτωσε την οικογένεια και εξαφανίστηκε. Όχι όμως όλη την οικογένεια, μιας και ο Yahya έμεινε πίσω για να ξαναπεράσει τα σύνορα και να συνεχίσει τη μάχη του στο πλευρό του μουσουλμανικού εξτρεμισμού. Η Tania και τα παιδιά έφτασαν τελικά στην Κωνσταντινούπολη και από κει πήραν τον δρόμο τους για το Λονδίνο και το Τέξας των ΗΠΑ τελικά. Ήταν βλέπετε Βρετανή, κι έτσι δεν είχε πρόβλημα να εισέλθει ξανά σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ξαλαφρωμένος ήταν όμως από την περιπέτεια και ο Yahya, καθώς είδε ότι η ιδέα του να φέρει στο Ισλαμικό Κράτος τη γυναίκα και τα παιδιά του δεν ήταν καθόλου σοφή κίνηση. Τώρα μπορούσε να αφιερωθεί απερίσπαστος στο έργο του για την επέκταση του αυτοανακηρυγμένου χαλιφάτου και είχε μάλιστα αρκετές ιδέες για το πώς θα γινόταν όλο αυτό. Μέχρι τότε είχε αυξήσει αρκετά την επιρροή του στις τάξεις της ιεραρχίας και όλα έμοιαζαν ελπιδοφόρα γι’ αυτόν. Ποιος ήταν όμως αυτός; Ο κόσμος δεν θα άκουγε το όνομα Yahya Abu Hassan παρά το 2014, όταν το Ισλαμικό Κράτος ήταν πια κάτι που κανείς δεν μπορούσε να αγνοήσει. Οι πρώτες αναφορές των ανταποκριτών έκαναν λόγο για έναν «δάσκαλο», «κήρυκα», ακόμα και «αρχηγό», ο οποίος είχε περάσει αρκετό καιρό προετοιμάζοντας τους εξτρεμιστές μουσουλμάνους της Δύσης για τις υποχρεώσεις που όφειλαν να τηρήσουν μόλις ιδρυόταν το Ισλαμικό Κράτος. Όλοι μιλούσαν για έναν μυστηριώδη προσήλυτο, έναν Αμερικανό, όπως έλεγαν, που κήρυττε τις πιο σκληροπυρηνικές αναγνώσεις του Κορανιού και του αναγνώριζαν τη βαθύτατη γνώση τόσο των ισλαμικών νόμων όσο και της αραβικής γλώσσας και γραμματείας. Οι τζιχαντιστές της Συρίας τον ήξεραν μόνο ως όνομα, ένα όνομα που προκαλούσε ωστόσο δέος. Δυο-τρεις μεγάλες εφημερίδες φιλοξένησαν κάποια δειλά άρθρα γι’ αυτόν εκεί στις αρχές του 2014, απ’ όπου μάθαμε ότι ήταν ένας από τους κύριους μοχλούς πίεσης για την ίδρυση του κρατιδίου της φρίκης. Ο Yahya κήρυττε πως οι συνθήκες είχαν ωριμάσει, καθώς και εδάφη είχαν πια στα χέρια τους και έναν αναγνωρισμένο αρχηγό, κάποιον Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι, κι έτσι δεν θα έπαιρνε καιρό για να ακούσει ο κόσμος για το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας. Ο Yahya σύντομα αναδύθηκε ως δεξί χέρι του Αμπού Μοχάμεντ αλ-Αντνάνι, εκπροσώπου του ISIS, περιφερειακού αρχηγού αλλά και επικεφαλής του βραχίονα της διεθνούς τρομοκρατίας κάτω από τη σημαία του χαλιφάτου. Ο Αμερικανός ήταν μεταξύ της ομάδας των ιδρυτών που έστειλαν εκείνη την επιστολή που ενημέρωναν τους τοπικούς εμίρηδες για την επικείμενη ίδρυση του χαλιφάτου και παρόντας φυσικά στη Μοσούλη του Ιράκ για την επίσημη ίδρυση αυτού που θα γινόταν παγκοσμίως γνωστό ως Ισλαμικό Κράτος. Η εικόνα του όμως, ένας λευκός αγγλόφωνος προσήλυτος με πανίσχυρες διασυνδέσεις στα πλοκάμια του φονταμενταλισμού, φάνταζε ολότελα ξένη. Κι έτσι δεν θα έπαιρνε πολύ στους ρεπόρτερ να ξεκινήσουν την περιπέτεια για την αποκάλυψη της ταυτότητάς του…
Τους ξαπέστειλε λοιπόν στην Τουρκία και η φαμίλια κατέληξε ξανά στο πατρικό του Ελληνοαμερικάνου στο Τέξας, όπου γέννησε τον Ιανουάριο του 2014 το τέταρτο παιδί της η Tania δίπλα στα πεθερικά της, τον Tim και τη Martha. Στα τέλη της χρονιάς, τον Δεκέμβριο του 2014 συγκεκριμένα, ζήτησε διαζύγιο από τον άντρα της και απέρριψε τον εξτρεμισμό. Τώρα δηλώνει υπέρμαχος του αγνωστικισμού, κατακεραυνώνει το «δολοφονικό Κοράνι», όπως λέει χαρακτηριστικά, και δίνει συνεντεύξεις για τον αρχιτρομοκράτη που αγάπησε, τον Ioannis όπως τον φωνάζει, λέγοντας πως δεν είναι τόσο κακός όσο νομίζει η Δύση. Ο Georgelas συνέχισε τη μακρά στρατιωτική παράδοση της οικογένειάς του, αν και σε ελαφρώς διαφορετικό μονοπάτι. Εκπαιδεύτηκε βλέπετε για μήνες και μήνες στον ανταρτοπόλεμο στα στρατόπεδα του Ισλαμικού Κράτους έξω από το Χαλέπι και τον Απρίλιο του 2014 τραυματίστηκε μάλιστα σοβαρά από θραύσμα. Όπως γράφει στο blog του, είναι παντρεμένος πια με μια Σύρια και έχει ήδη αποκτήσει και μια κόρη. Από το ίντερνετ δεν σταματούσε μάλιστα να καλεί τους υψηλόβαθμους τζιχαντιστές να ιδρύσουν επιτέλους το κρατίδιο, επικαλούμενος την οργή του Αλλάχ. Και όταν αυτό έγινε τελικά τον Ιούνιο του 2014, ο Ελληνοαμερικάνος ήταν ανάμεσα σε αυτή τη χούφτα των αξιωματούχων της Ράκα που απάρτιζαν τον ηγετικό πυρήνα. Για ένα διάστημα έπεσε μάλιστα στα χέρια του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, για άγνωστο ωστόσο λόγο απελευθερώθηκε λίγο αργότερα. Στα μέσα του 2015 τον ξαναβρίσκουμε στα εδάφη του ISIS να είναι υπεύθυνος προπαγάνδας του κρατιδίου! Τη φωνή του άκουγαν εξάλλου όλοι στο χαλιφάτο από το ραδιόφωνο και από τα χέρια του περνούσε κάθε προπαγανδιστικό υλικό, το οποίο έγραφε ο ίδιος, τόσο στα αγγλικά όσο και τα αραβικά. Μόνο που όπως μάθαμε προσφάτως, δεν είναι απλώς ο εγκέφαλος της τρομοκρατικής ρητορείας, αλλά πιθανότατα πολλά περισσότερα. Όταν ένα drone σκότωσε το 2015 τον Νο 2 του ISIS αλλά και προστάτη του Ελληνοαμερικανού, τον ίδιο τον αλ-Αντνάνι, αναδύθηκε η είδηση σε αραβικά μέσα πως ο Ιωάννης πήρε τη θέση του. Το ίδιο το Ισλαμικό Κράτος ανακοίνωσε εξάλλου επισήμως στις 5 Δεκεμβρίου 2016 το όνομα του σημερινού Νο 2, κάποιον Abu al‑Hassan al-Muhajir, ένα όνομα σχεδόν πανομοιότυπο με το ψευδώνυμο του Georgelas! To «muhajir» αφορά άλλωστε σε κάποιον που έχει μεταναστεύσει στο Ισλαμικό Κράτος, έναν ξένο μαχητή και όχι κάποιον ντόπιο. Αν είναι όντως αυτός και κάνει πράγματι τη δουλειά του αλ-Αντνάνι, τότε είναι αναγκαστικά και ο επιχειρησιακός αρχηγός των τρομοκρατικών επιθέσεων του χαλιφάτου στο εξωτερικό. Όλο το 2017 δεν ακούσαμε εξάλλου τίποτα γι’ αυτόν, μια γνωστή πρακτική του Ισλαμικού Κράτους για να προστατεύει τους υψηλόβαθμους αξιωματούχους του. Κάποιοι αναλυτές υποστηρίζουν πάντως πως δεν θα μπορούσε ένας Αμερικανός να φτάσει πράγματι τόσο ψηλά στην ιεραρχία του Ισλαμικού Κράτους. Μόνο που ο Georgelas έχει αποδείξει πως δεν είναι ο τυπικός Αμερικανός…