Ο Κρόνος είναι μία ομάδα με οικογενειακά πρότυπα. Για την ακρίβεια τηρεί με ευλάβεια την οικογενειακή δομή. Με πατέρα, μητέρα, παιδιά, λοιπούς συγγενείς. Γράφει ο Γιώργος Λαμπίρης Φωτογραφίες-Βίντεο: Γιάννης Κέμμος Έτσι την αντιμετωπίζουν όσοι εμπλέκονται σε αυτή. Είτε πρόκειται για διοικητικούς παράγοντες όπως ο πρόεδρός της, Δημήτρης Σκουλίκας, γεννημένος και μεγαλωμένος στο Μπραχάμι, είτε ο προπονητής και οι παίκτριες της ομάδας. Μακριά από τα στερεότυπα μιας αυστηρά ομάδας με απαρέγκλιτη επαγγελματική οργάνωση όπως ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός. Εκεί ενηλικιώθηκε ως αθλητής ο Χρήστος Μυριούνης. Έπαιξε κόντρα στο Νάσο Γαλακτερό, όταν εκείνος στο ξεκίνημα της καριέρα του αγωνιζόταν με τον Αμύντα Υμηττού. Οι υποστηρικτές των δύο ομάδων έδιναν ραντεβού στη λεωφόρο Αγίου Δημητρίου και κατηφόριζαν προς το γήπεδο του Πανιωνίου στη Νέα Σμύρνη, ο ένας δίπλα στον άλλο. Τα πρώτα χρόνια στον Κρόνο δυσκολεύτηκαν να συνηθίσουν το μπασκετικό λεξιλόγιο. Ποδοσφαιρογενείς οι περισσότεροι Μπραχαμιώτες, πήγαιναν στο γήπεδο μπάσκετ, αναπτύσσοντας την ποδοσφαιρική ορολογία που είχαν συνηθίσει. Για εκείνους οι λέξεις μπασκέτα, τζάμπολ ή κάποιες άλλες ήταν άγνωστες τα πρώτα χρόνια. Πώς λειτουργεί μια ομάδα στα αποδυτήρια και στο γήπεδο. Συνοικιακή όπως η γυναικεία ομάδα του Κρόνου Αγίου Δημητρίου; Ως νοικοκυρεμένο σωματείο που πληρώνει τις παίκτριές του. Χωρίς οικονομικά ανοίγματα ισορροπεί στα όρια της Α1, ενώ η ανδρική ομάδα βρίσκεται στη Β’ Εθνική. Τέσσερα πρόσωπα μιλούν στο newsbeast.gr για την οικογένειά τους…
Ο πρόεδρος…
Όσο αξίζει όλος ο Κρόνος, κοστίζει μία παίκτρια του Ολυμπιακού!
Σχολιάζει την απόσταση που μεσολαβεί ανάμεσα στις μεγάλες και τις μικρότερες ομάδες. «Στον Ολυμπιακό υπάρχει παίκτρια, η οποία μπορεί να παίρνει 50.000 ευρώ το χρόνο, ενώ η δική μας ομάδα κοστίζει ολόκληρη 50.000 ευρώ. Μάλιστα η μία από τις δύο ξένες που ήρθαν από το γυναικείο WNBA λέγεται ότι υπέγραψε συμβόλαιο 200.000 ευρώ. Ενώ σε μία ομάδα μεσαίου βεληνεκούς μια καλοπληρωμένη ξένη παίκτρια παίρνει κατά προσέγγιση 2.000 ευρώ το μήνα».
Η αρχηγός
Από το tae kwon do στο μπάσκετ
«Ξεκίνησα τον αθλητισμό με το tae kwon do. Στη συνέχεια, φύσει αντιδραστικό στοιχείο, τσακώθηκα με τον προπονητή μου και άρχισα να παίζω μπάσκετ στον Πανιώνιο. Μεγάλωσα στην πλατεία. Αργότερα πήγα στον Παναθηναϊκό κι έμεινα 7 χρόνια. Κυρίαρχα χαρακτηριστικά ο κόσμος, αλλά και ο πρωταθλητισμός. Στη δύση της καριέρας μου αποφάσισα να έρθω και να προσφέρω την εμπειρία μου σε ένα σωματείο της γειτονίας όπως ο Κρόνος». «Αυτό που συνάντησα ήταν μία οικογένεια. Και όταν λέω ‘οικογένεια’, εννοώ ό,τι μπορεί να περικλείει ο συγκεκριμένος όρος. Με το μπαμπά της, τη μαμά της, τα παιδάκια, τους θείους, τις θείες. Αυτό κρατάει τον Κρόνο ζωντανό. Η οικογένεια…», λέει η αρχηγός.
Παναθηναϊκός και Κρόνος
Συγκρίνοντας τον Παναθηναϊκό με τον Κρόνο, λέει ότι ο Παναθηναϊκός είναι η πεμπτουσία ενός επαγγελματικού σωματείου. «Δεν θα μπει κανείς μέσα στο γήπεδο για να αστειευτεί. Το πρόγραμμα είναι πολύ αυστηρό και ο αθλητής λειτουργεί σαν ρομποτάκι. Ωστόσο κι εκεί ήταν μία οικογένεια, για να μην παρεξηγηθώ. Εδώ παρόλ’ αυτά έχουμε το περιθώριο να είμαστε πιο χαλαρές. Εάν με ρωτάς για ανταγωνισμό, είναι υπαρκτός και στον Κρόνο. Καλώς εννοούμενος ανταγωνισμός. Όλες οι παίκτριες επιδιώκουμε και δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας στην προπόνηση, για να γίνουμε καλύτερες και να κερδίσουμε μία ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός».
«Οι λεζάντες δεν κάνουν τους παίκτες»
Στο ερώτημα εάν νοιώθει ότι ως παίκτρια του Κρόνου δεν έχει την προβολή που ενδεχομένως θα ήθελε, απαντάει ότι «οι λεζάντες δεν φτιάχνουν παίκτες. Είτε παίζει στον Ολυμπιακό, είτε στο Θησεά Παναγιούδας της Λέσβου. Ο κάθε αθλητής δείχνει τι είναι μέσα στο γήπεδο».
Μέσος μισθός 400-500 ευρώ το μήνα
Οι αποδοχές μιας αθλήτριας σε μία ομάδα όπως ο Κρόνος δεν επαρκούν για να βγει ο μήνας. Η Ξάνθου τα πρωινά κάνει και δεύτερη δουλειά, στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Αγίου Δημητρίου. «Το μπάσκετ είναι κομμάτι της ζωής μου. Ωστόσο δεν μπορώ να ζω μόνο από αυτό. Η μόνη ομάδα, από την ποία μπορεί να ζει μία αθλήτρια είναι ο Ολυμπιακός. Στις υπόλοιπες ομάδες, ο μέσος μισθός είναι γύρω στα 400 με 500 ευρώ το μήνα. Οι περισσότερες κοπέλες έχουν και δεύτερη δουλειά, δεν γίνεται διαφορετικά». Όπως λέει, η διαφορά γυναικείου και ανδρικού μπάσκετ σε ό,τι αφορά στις αποδοχές, είναι χαώδης. «Εάν για παράδειγμα είχα συμβόλαιο ανάλογο με αυτά των Σπανούλη και Διαμαντίδη, δεν θα έκανα τίποτε άλλο στη ζωή μου. Θα έπαιζα μόνο μπάσκετ».
Η υπόσχεση
Η καλύτερη στιγμή της καριέρας της λέει πως είναι αυτή που θα έρθει. Παρόλ’ αυτά ξεχωρίζει το προπέρσινο πρωτάθλημα. Τότε ο… γυναικείος Κρόνος ανέβηκε από την Α2 στη Α1 κατηγορία. Ήταν μια υπόσχεση που τήρησε. «Το είχα τάξει στον πατέρα μου. Εκείνος φανατικός του μπάσκετ. Ερχόταν ακόμα και στα 33 μου να με δει. Για εκείνον ήταν σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος στα 15 μου χρόνια».
Μαρία Αυτζή
«Μεγάλωσα πιο γρήγορα…»
«Μεγάλωσα πιο γρήγορα μέσα από αυτή τη διαδικασία. Σε αντίθεση με τους συνομηλικούς μου, οι οποίοι πηγαίνουν στο σχολείο ή σε φροντιστήριο και έχουν την καθημερινότητά τους. Δεν θυμάμαι εκδρομές ή καλοκαιρινές διακοπές. Ωστόσο με γεμίζει αυτό που κάνω. Για την οικογένειά μου η φυγή ήταν και είναι ένα δύσκολο γεγονός. Να βλέπει η μάνα το παιδί της να φεύγει από το σπίτι στα 15». Ο πρωταθλητισμός, όπως λέει, είναι μία δαιδαλώδης διαδρομή, με πολλές ώρες προπόνησης, η οποία απαιτεί συνέπεια και συγκέντρωση. Ταυτόχρονα οι ευκαιρίες διαφυγής είναι σπάνιες. «Πάω στη Βέροια μια-δυο μέρες τα Χριστούγεννα και μια-δυο μέρες το Πάσχα. Οι αγώνες μπορεί να τελειώνουν το Μάιο, ξεκινάει όμως η προπόνηση ατομικής βελτίωσης, ενώ το σύνολο των καλοκαιρινών μου διακοπών δεν ξεπερνάει τις 20 μέρες το χρόνο».
Ο προπονητής
«Παλεύουμε με τα θηρία, αλλά κι εκείνα παλεύουν μ’ εμάς»