To έκανε λοιπόν ο Ολυμπιακός το χρέος του. Και με τον Ηρακλή. Έστω και αν έδειξε να πηγαίνει σε αυτό 90άλεπτο με το φωτάκι της «ρεζέρβας» αναμμένο στο καντράν του. Με επτά ματς σε 22 ημέρες άλλωστε, και με τον Μάρκο Σίλβα να μην ανοίγει τον κύκλο του ροτέισον, το περίεργο θα ήταν να εμφανιστούν οι Ερυθρόλευκοι όλο φρεσκάδα στο παιχνίδι τους. Δύσκολο θα ήταν με τον Γηραιό. Η δουλειά έγινε όμως. Και μάλιστα χωρίς ουσιαστικά να προκύψει κάποιος σοβαρός κίνδυνος. Όπως δύσκολο θα ήταν πιθανόν και με επτά-οκτώ αλλαγές στην 11άδα. Διότι μπορεί έτσι να βάζεις στην άκρη την κούραση, ουσιαστικά όμως και την ομοιογένεια χάνεις και άντε να βρεις αγωνιστικό ρυθμό. Πιθανότατα ο Πορτογάλος τεχνικός να θέλει περισσότερο από εμάς να δώσει ευκαιρίες και σε άλλους ποδοσφαιριστές. Γιατί να μην τους έχει όλους χαρούμενους; Δεν είναι όμως αυτά τα πράγματα τόσο απλά, στο κανονικό ποδόσφαιρο. Είχε από τις 17 του Οκτώβρη και το ντέρμπι με την ΑΕΚ πολύ βαρύ πρόγραμμα ο πρωταθλητής Ελλάδας. Πρόγραμμα με απαιτήσεις εντός και εκτός συνόρων (τα δύο ματς με τη Ντινάμο). Κατάφερε να μην έχει απώλεια ούτε στο Τσάμπιονς Λιγκ, ούτε στην Σούπερ Λιγκ. Μόνο με τον Πλατανιά στο κύπελλο (2-2) δεν μπόρεσε να νικήσει αλλά προφανώς αυτό δεν έχει καμία σημασία. Ειδικά στο ελληνικό πρωτάθλημα; Το… μενού είχε πέραν της ΑΕΚ στο Φάληρο, δύο εκτός έδρας σε Περιστέρι και Βέροια. Και το χθεσινό με τον Ηρακλή στον επίλογο αυτής της «ταλαιπωρίας» των διαδοχικών αγώνων κάθε τρεις-τέσσερις μέρες. Ήρθαν λοιπόν 12 βαθμοί. Το απόλυτο. Με 10-1 γκολ μάλιστα. Σε ματς που ποτέ δεν έχασε τον έλεγχο. Στο ίδιο διάστημα; Ο Παναθηναϊκός πήρε έναν βαθμό εκεί όπου ο Ολυμπιακός πήρε ήδη έξι (Τούμπα, ΑΕΚ εντός) και απομακρύνθηκε αισθητά από την κορυφή. Η ΑΕΚ έχασε οκτώ βαθμούς (ήττες από Ολυμπιακό, Αστέρα, ισοπαλία με Παναθηναϊκό) και είναι πια πίσω από τον Πανιώνιο και την Τρίπολη. Και ο ΠΑΟΚ έχασε άλλους επτά (ισοπαλίες με Ηρακλή, Πανθρακικό, ήττα από τον Αστέρα) και αυτή τη στιγμή δεν βρίσκεται καν στην πρώτη 5άδα. Απαραίτητη σημείωση: Στην Ευρώπη αυτόν τον καιρό αγωνίζονται μόνο ο Ολυμπιακός που είναι κοντά στην πρόκριση του στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ. Και ο Δικέφαλος του Βορρά που ουσιαστικά είναι προ των πυλών του αποκλεισμού από την συνέχεια του Γιουρόπα Λιγκ. Ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ έχουν το τρόπον τινά πλεονέκτημα να μπορούν να προετοιμάζονται μόνο για ένα ματς την εβδομάδα. Θεωρητικά λοιπόν το διάστημα που προηγήθηκε ήταν ευκαιρία για δικές τους μεγάλες νίκες που ίσως να άλλαζαν τον βαθμολογικό χάρτη. Σε αυτές τις 22 ημέρες όμως, ο Ολυμπιακός ήταν που άνοιξε την ψαλίδα της διαφοράς. Στο +8 από τους Πράσινους. Στο +13 από την ΑΕΚ. Στο +15 από τον ΠΑΟΚ. Και έχει πια το πρώτο μεγάλο πλεονέκτημα της σεζόν. Πάει στην Λεωφόρο την επόμενη αγωνιστική (21/11) και ακόμη και αν ηττηθεί κρατά ξεκάθαρα το πάνω χέρι στον βαθμολογικό πίνακα.  Μετέτρεψε την δυσκολότερη αποστολή της χρονιάς σε μια τυπική έξοδο. Χωρίς αγωνία για πιθανό βαθμολογικό κόστος. Αν μάλιστα κάνει στην έδρα του παραδοσιακού του αντιπάλου το «11 στα 11» και ισοφαρίσει το περίφημο ρεκόρ της ομάδας του Μπούκοβι; Ε, τότε όσο και αν είναι εκτός λογικής μιας και συζητάμε για μια αναμέτρηση του Νοέμβρη, κλειδώνει από τώρα ένα ακόμη πρωτάθλημα. Αν στείλει και τον Παναθηναϊκό σε διψήφια διαφορά, τότε ας γίνουν τα πλέι-οφ φέτος Χριστούγεννα. Και κάτι τελευταίο. Που επίσης έχει την αξία του. Τον ανήφορο των 22 ημερών ο Ολυμπιακός τον έβγαλε χωρίς τον Καμπιάσο (δεν έπαιξε δευτερόλεπτο). Και ουσιαστικά και χωρίς τον περσινό MVP, τον Τσόρι Ντομίνγκες που στα μισά του δρόμου (Πλατανιάς 28/10) υπέστη έναν ακόμη μυϊκό τραυματισμό. Το άρθρο του Διονύση Δελλή δημοσιεύθηκε στο gazzetta.gr