Η τελευταία φορά που ειδώθηκαν τα ξαδέρφια Λέον Σάγκριν και Λέμελ Λέο Άντλερ ήταν όταν μεταφέρονταν από τους Ναζί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς. Ήταν ακόμη έφηβοι και έκτοτε δεν ξανασυναντήθηκαν ποτέ.

Όλα αυτά μέχρι σήμερα. Πριν λίγες μέρες, ο 85χρονος Σάγκριν και ο 89χρονος Άντλερ βρέθηκαν μαζί ύστερα από επτά δεκαετίες. Δεν πίστευαν ότι είχαν επιζήσει και οι δύο από τις φρικαλεότητες των Ναζί.

Η μοίρα υπήρξε ευνοϊκή για τους δύο Πολωνούς μετανάστες, οι οποίοι όχι μόνο επέζησαν, αλλά κατάφεραν να και να ζήσουν μια επιτυχημένη και ευτυχισμένη ζωή, στη Φλόριντα των ΗΠΑ.

«Αυτή είναι η σημαντικότερη ημέρα της ζωής μου», τόνισε ο κ. Σάγκριν.

Οι μητέρες των δύο ανδρών ήταν αδελφές και ζούσαν στη Πολωνία.

Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στη χώρα και άρχισαν να συλλέγουν τους Εβραίους, οι δύο αδερφές στάλθηκαν στο γκέτο Tarnow.

Από εκεί, οι κ. Σάγκριν και Άντλερ απεστάλησαν σε διάφορα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, προτού μεταβούν στο Άουσβιτς.

Εκεί αντάλλαξαν και τον τελευταίο τους χαιρετισμό, προτού οι Ναζί κατακτητές τους στείλουν σε διαφορετικές πλευρές του στρατοπέδου.

Ως εκ θαύματος, επέζησαν και οι δύο στα χημικά εργοστάσια Μπούνα, όπου το προσδόκιμο ζωής δεν ξεπερνούσε τους τέσσερις μήνες.

Μετά το πόλεμο, οι δύο άνδρες μετακόμισαν στις ΗΠΑ, όπου ο κ. Σάγκριν έγινε έμπορος πλαστικών ειδών και ο κ. Άντλερ ιδιοκτήτης εστιατορίων.

Οι δύο άνδρες αναζητούσαν συγγενείς τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Ωστόσο, τη περασμένη βδομάδα, ένας φίλος είπε στον κ. Άντλερ για ένα βιβλίο με τίτλο «Ο υπασπιστής του αλόγου», το οποίο περιγράφει πολλά από τα μέρη που έζησε ο κ. Άντλερ κάτω από τη ναζιστική κυριαρχία.

Διαβάζοντας το βιβλίο, ο 89χρονος Πολωνός βρήκε αρκετά από τα ονόματα συγγενών του.

Το βιβλίο αποτελούσε τα απομνημονεύματα του κ. Σάγκριν και αναφερόταν στην εργασία που του είχαν επιβάλει, να φροντίζει δηλαδή τα άλογα των Γερμανών αξιωματικών.

Ο κ. Άντλερ διαπίστωσε προς μεγάλη του χαρά, ότι ο συγγραφέας του βιβλίου ήταν στη πραγματικότητα ο ίδιος του ο ξάδερφος.

Αμέσως τηλεφώνησε στον συγγραφέα και τα πρώτα του λόγια ήταν: «Σε ξέρω!».

Ο Σάργκιν έμεινε έκπληκτος .

«Ξέρετε πως είναι να νοιώθετε μια ρίγη σε όλο σας το σώμα; Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι θα ξαναέβλεπα τον ξάδερφό μου μετά από 70 χρόνια.

Μετά από επτά δεκαετίες, οι δύο άνδρες συναντήθηκαν και γευμάτισαν μαζί. Αντάλλαξαν οικογενειακές ιστορίες 70 χρόνων και η συγκίνηση ήταν διάσπαρτη.