Όταν κλείσαμε την ξενάγηση στο χώρο της Ελληνικής Εταιρείας Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού (Ε.Ε.Σ.Σ.Τ.Υ.) στην περιοχή Λεύκα στον Πειραιά, εκεί που παλαιότερα ήταν το εργοστάσιο του ΟΣΕ, ήμασταν σίγουροι ότι θα ήταν μία εμπειρία ξεχωριστή. Κείμενο / Φωτογραφίες: Γιάννης Κέμμος Τα τρένα πάντα συναρπάζουν τον κόσμο από τη μικρή κιόλας ηλικία. Ποιος δεν έχει πιάσει στα χέρια του παιδικό τρενάκι έστω και μία φορά. Όταν λοιπόν είχαμε την ευκαιρία να τα δούμε και να τα θαυμάσουμε από κοντά το κάναμε με χαρά και ανυπομονησία. Είναι πολύ διαφορετικό να τα βλέπεις να περνούν από τις γραμμές με ταχύτητα ή να ταξιδεύεις μέσα σε αυτά ως επιβάτης και να τα βλέπεις τελικά μπροστά σου σε διάφορα στάδια της κατασκευής και της συντήρησης τους. Γίγαντες πολλών μέτρων ύψους και μήκους, που κάθονται σιωπηλοί καθώς οι εργαζόμενοι της Ε.Ε.Σ.Σ.Τ.Υ. στο Εργοστάσιο της Λεύκας, φροντίζουν να τα επισκευάσουν να τα συντηρήσουν και να τα βάλουν πάλι στις τροχιές δυνατά και έτοιμα να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Να μεταφέρουν, αποσκευές, επιβάτες και όνειρα σε κάθε γωνιά της ηπειρωτικής Ελλάδας. Το 2013 με την αναδιάρθρωση του ελληνικού σιδηρόδρομου μια διαφορετική σελίδα άνοιγε στην ιστορία του. Ο διαχωρισμός των υποδομών και της διαχείρισής των σιδηροδρομικών μεταφορών σηματοδοτούσε μια νέα εποχή εξέλιξης και ανάπτυξης του σπουδαίου αυτού μέσου μαζικής μεταφοράς. Η Ελληνική Εταιρεία Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού πήρε σάρκα και οστά στα μέσα του έτους. Λίγους μήνες μετά την καταγραφή της στα πρακτικά ενός νόμου ξεκίνησε η διαδρομή για τη δημιουργία μιας αυτόνομης διοικητικά και ουσιαστικά εταιρείας που θα είχε εξ’ ολοκλήρου την ευθύνη της συντήρησης και της επισκευής του σιδηροδρομικού τροχαίου υλικού. Δεν χρειάστηκαν πάρα λίγα μόνο λεπτά για να εντυπωσιαστούμε καθώς περνούσαμε την πύλη του εργοστασίου. Του πρώτου μεγάλου υπόστεγου. Παντού κινητήρες τρένων. Και όταν μιλάμε για κινητήρες τρένων ξεχάστε αυτόν που έχει το αυτοκίνητό σας. Μιλάμε για κινητήρες βαρέων βαρών και εκατοντάδων ίππων δύναμης. Μηχανές που ο άνθρωπος μοιάζει μικρός μπροστά τους. Κι όμως εκεί μέσα είναι χώρος «παιχνιδιού» για μεγάλα παιδιά. Εργαλεία, γερανοί και ό,τι πρέπει είναι στη θέση του για να βοηθήσει τους εργαζόμενους τεχνίτες να φέρουν σε πέρας τη δύσκολη αποστολή που έχουν να συντηρήσουν αυτά τα μεγαθήρια των σιδηροτροχιών. Λίγο μετά αφήνουμε το πρώτο υπόστεγο και πριν μπούμε στο επόμενο περπατούμε στον πρώτο μεγάλο ανοιχτό χώρο που συναντούμε. Έξω είναι παρκαρισμένες δυο αυτοκινητάμαξες. Σειρά 400 η μία, πιο παλιά η άλλη. Ο κ. Καραμολέγκος Διευθυντής Οργάνωσης, Προγραμματισμού και Συντήρησης Τροχαίου Υλικού, ξέρει και μας λέει κυριολεκτικά τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια. Μηχανές, χρονιές, τεχνικά χαρακτηριστικά, τα πάντα είναι στο μυαλό του.. Πολύ περισσότερα από όσα είμαστε σε θέση να καταλάβουμε. Εξάλλου εμάς μας έχει μαγέψει ήδη η εικόνα. Φωτογραφίζουμε σαν μικρά παιδιά τα τρένα από κάθε πλευρά μέσα και έξω. Τους τροχούς, τα φώτα, την καμπίνα. Λίγο αργότερα έχουμε βρεθεί στο δεύτερο μεγάλο υπόστεγο. Η βαριά συντήρηση θα το λέγαμε. Ολόκληρες αυτοκινητάμαξες εδώ μέσα σε διάφορα στάδια της συντήρησης τους. Κάποιες λυμένες μέχρι να μείνει μόνο πλαίσιο. Κάποιες χωρίς τροχούς και χωρίς μηχανές, άλλες στο τελευταίο στάδιο αποπεράτωσης πριν μπούνε τα καλύμματα. Και ξανά φωτογραφίες, και ξανά ερωτήσεις και ξανά απαντήσεις μεγαλύτερες από όσο μπορούμε να συγκρατήσουμε. Σειρά 400, σειρά 500, μοτέρ, ψυγεία, πλαίσια, τροχοί, όλα είναι εδώ. Για όλα υπάρχουν πληροφορίες.
Μία από τις βασικότερες εταιρείες συντήρησης σιδηροδρομικού τροχαίου υλικού
Μιλώντας με τον Στέφανο Αγιασόλγου, Πρόεδρο και διευθύνων Σύμβουλο της Ε.Ε.Σ.Σ.Τ.Υ. Α.Ε. μαθαίνουμε ακόμα περισσότερα πράγματα για το τι συμβαίνει εκεί και μας δίνει το στίγμα της εταιρίας. «Η Ε.Ε.Σ.Σ.Τ.Υ. Α.Ε. έχει καταφέρει σήμερα να είναι από τις βασικότερες εταιρείες συντήρησης σιδηροδρομικού τροχαίου υλικού της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Διαθέτει εγκαταστάσεις στα πιο κομβικά σημεία της χώρας. Το εργοστάσιο της Λεύκας είναι από τα σημαντικότερα καθώς εκεί γίνεται η βαριά συντήρηση. Οι έμπειροι τεχνίτες μας διαθέτουν πολύ μεγάλη τεχνογνωσία άνω των 70 ετών. Όλα αυτά τα χρόνια εργάζονται πυρετωδώς για να παραδίδεται το τροχαίο υλικό άμεσα. Οι μηχανές των τρένων λύνονται, επισκευάζονται, σε ορισμένες περιπτώσεις μετατρέπονται ή ανακατασκευάζονται από τα έμπειρα χέρια του προσωπικού μας». Κάπου εκεί αποφασίζουμε να περάσουμε στο διπλανό χώρο του εργοστασίου εκεί που παλαιότερα γινόταν η συντήρηση του λεγόμενου «μετρικού» συστήματος, που σημαίνει ότι οι σιδηροτροχιές είχαν μεταξύ του ένα μέτρο απόσταση και είναι κάτι που συγκρατήσαμε. Εκεί το καινούριο τελειώνει και αρχίζει το παλιό. Η έλλειψη θορύβων και ανθρώπων δείχνει πως αυτός ο χώρος έχει περάσει στην ιστορία. Μεγάλες αίθουσες, σκονισμένα μηχανήματα και παλιά τρένα άλλων εποχών. Αφημένα κάποια όπως την τελευταία μέρα που κάποιοι δούλευαν πάνω σε αυτά. Μία νοσταλγική εικόνα που σε ταξιδεύει πίσω στο χρόνο. Μετακινούμαστε από το ένα κτίριο στο άλλο και βλέπουμε τις ντιζελομηχανές τη μία δίπλα στην άλλη σαν να περιμένουν ακόμα να τις ετοιμάσουν και να τις τοποθετήσουν στις σιδηροτροχιές για ένα τελευταίο ταξίδι. Ακόμα και μία παλιά ατμομηχανή βρήκε καταφύγιο εκεί μακριά από τα μάτια του κόσμου. Για αυτά τα τρένα το ταξίδι μπορεί να τελείωσε αλλά για όσους μπορούν να τα δούνε από κοντά, στο μυαλό τους ακόμα ταξιδεύουν! Δείτε το φωτορεπορτάζ του newsbeast.gr… 
