Κλείστε για λίγο τα μάτια και φανταστείτε ότι γίνεστε ξανά παιδί. Κάποιος με ένα μαγικό ραβδάκι θα μπορούσε να εκπληρώσει μία επιθυμία σας. Τι θα ζητούσατε; Πόσο θα μπορούσατε να αντισταθείτε σε ένα ακόμα παιχνίδι; Πόσο η παιδική ανεμελιά και αθωότητα θα έδινε τη θέση της στη σκέψη να δώσετε αντί να πάρετε; Της Πανδώρας Κουλάδη Φωτογραφίες και βίντεο: Γιάννης Κέμμος Αυτές ήταν οι πρώτες σκέψεις μου όταν το Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος, η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία που κάνει πραγματικότητα τις επιθυμίες παιδιών (3-18 ετών) με πολύ σοβαρές ασθένειες, μου είπε ότι υπάρχει μια ευχή που μπορώ να ζήσω από κοντά την πραγματοποίησή της. Η Ελένη είναι μόλις 6 ετών, έμαθε να παλεύει ό,τι δύσκολο βρέθηκε στο δρόμο της (το νεφροβλάστωμα στην περίπτωσή της) με ένα δικό της ξεχωριστό τρόπο, με ένα γενναίο τρόπο, που δεν χωρά καμία αμφισβήτηση και αυτό γίνεται ξεκάθαρο με το που την αντικρίζεις. Στα δύσκολα πήρε πολύ αγάπη και όταν τα εμπόδια έμειναν πίσω εκείνη είχε μόνο μια ευχή: να δώσει πίσω την αγάπη που πήρε απλόχερα, προσφέροντας παιχνίδια στα παιδιά που έχουν λίγο λιγότερα από τα «εκατομμύρια παιχνίδια» που έχει η ίδια, όπως χαρακτηριστικά μου είπε.
Τι είναι αυτό που κάνει μαγική την εκπλήρωση των ευχών του Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος; Είναι ότι μέσα από τα παιδικά μάτια ο κόσμος φαίνεται αλλιώς και είναι, ας μην το κρύβουμε. Ένα απλό «έχω πολλά, θέλω να δώσω» σε φέρνει αντιμέτωπο με χιλιάδες δικά σου συναισθήματα. Σε κάνει να θες να γίνεις πιο απλός, σε κάνει να θες να βάλεις την αγάπη πάνω από τον εγωισμό, σε κάνει να νιώθεις κάπως ρηχός με όσα σου σκοτίζουν το μυαλό καθημερινά. Σε κάνει επίσης να βλέπεις πώς η συνεργασία μεταξύ ανθρώπων που δουλεύουν για ένα και μόνο σκοπό, τη χαρά, κάνει θαύματα, στην κυριολεξία. Και αυτή την εποχή τα θαύματα μας χρειάζονται… Όπως μας χρειάζονται και οι Ελένες, που απλώνουν το χέρι τόσο απλόχερα, απλά γιατί έχουν τη δύναμη και τη γενναιοδωρία να το κάνουν. Μάθημα ζωής.