Η δεύτερη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ σημαδεύεται από απότομη στροφή στην εξωτερική πολιτική, με τις ΗΠΑ να συμμαχούν με παραδοσιακούς εχθρούς τους, όπως η Ρωσία και η Βόρεια Κορέα, ενώ βάλλουν κατά της Ευρώπης.

Φαινομενικά, αυτή η αλλαγή οφείλεται στο γεγονός ότι ο Τραμπ «ως πατριώτης» προτιμάει τον Πούτιν και τον Κιμ που «στηρίζουν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής», από τους Ευρωπαίους που «παραδόθηκαν» στη woke κουλτούρα. Ο αναλυτής Steven Erlanger έγραψε στους «New York Times», όμως, ότι αυτό πρόκειται για φθηνή δικαιολογία για το κομματικό του ακροατήριο.

Ο πραγματικός λόγος βρίσκεται στην οικονομία και αποσκοπεί στην ενίσχυση της αμερικανικής, καθώς η αγορά της Ε.Ε. είναι μεγαλύτερη. Την τελευταία δεκαετία οι ΗΠΑ παράγουν μαζικά προϊόντα και υπηρεσίες τεχνολογίας που βρίσκουν εμπόδια στην Ευρώπη, αγορά στην οποία βασίζονται. Παραδείγματος χάρη, σε Χ, Meta και Apple έχουν επιβληθεί υπέρογκα πρόστιμα από την Ευρώπη και καλούνται διαρκώς να συμμορφωθούν σε κανόνες που μειώνουν τα κέρδη τους.

Για να επιτευχθεί η στρατηγική του Τραμπ χωρίς να υπάρξει κάποια αντίδραση, ο αμερικανός πρόεδρος συμμαχεί με παραδοσιακούς εχθρούς του κράτους του, οι οποίοι μπορεί να απειλήσουν την Ε.Ε. Η περίπτωση του Πούτιν είναι ενδεικτική, ειδικά από τη στιγμή που ξεκίνησε πόλεμο σε ευρωπαϊκό έδαφος, όταν εισέβαλε στην Ουκρανία το 2022.

Επιπλέον, αξιοποιεί το κενό ασφαλείας της Ευρώπης, καθώς από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι και σήμερα, οι ΗΠΑ προστατεύουν στρατιωτικά τη Γηραιά Ήπειρο, με τον ευρωπαϊκό στρατό να αναπολεί το παρελθόν του, μέσω παρελάσεων και επιδείξεων.

Σύμφωνα με τον Steven Erlanger, οι προθέσεις του Τραμπ είναι γνωστές από την πρώτη θητεία στον Λευκό Οίκο, αλλά υλοποιούνται τώρα λόγω συγκυρίας. Η Κίνα τα τελευταία χρόνια έχει κάνει επικίνδυνα οικονομικά ανοίγματα για τις ΗΠΑ και ουσιαστικά είναι η μόνη χώρα που κοντράρει -και θέλει- την Αμερική.

Ο αμερικανός πρόεδρος, λοιπόν, χρησιμοποιώντας «μαφιόζικες τακτικές», όπως έγραψε ο Economist που έχει στηρίξει πολλές φορές τον Τραμπ, προσπαθεί να κρατήσει «και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο» προκειμένου να διορθώσει σε τέσσερα χρόνια τα διαχρονικά λάθη των ΗΠΑ.