Το κλασικό πλέον φιλμ του Στίβεν Σπίλμπεργκ, τα «Σαγόνια του Καρχαρία», κατάφερε να σημαδέψει την ιστορία του κινηματογράφου, καθώς έγινε η πιο επιτυχημένη σε εισπράξεις ταινία την εποχή που προβλήθηκε στις αίθουσες.
Κέρδισε 3 Όσκαρ και συχνά τη συναντάμε στις λίστες με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.
Εξίσου ενδιαφέρουσα με την ιστορία του καρχαρία που τρομοκρατεί τους κατοίκους, είναι και η ίδια η δημιουργία του φιλμ.
Διαβάστε 10 πράγματα που ίσως δεν γνωρίζατε για τα «Σαγόνια του Καρχαρία»…
Η πρώτη εμφάνιση του καρχαρία
Πόσο συνηθισμένο είναι ο πρωταγωνιστής μιας ταινίας να εμφανίζεται μετά τη μέση της ταινίας; Και όμως, αυτό ακριβώς συμβαίνει με τον καρχαρία, τον αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή του φιλμ! Συγκεκριμένα, στην ταινία διάρκειας περίπου 2 ωρών, ο καρχαρίας κάνει την εμφάνισή του μετά από 1 ώρα και 21 λεπτά από την έναρξή της! Και αν ορισμένοι ίσως υποθέσουν ότι αυτό οφείλεται σε επιλογή του σκηνοθέτη προκειμένου να «χτίσει» ένταση, η πραγματικότητα είναι μάλλον διαφορετική. Βλέπετε, ο καρχαρίας δεν εμφανίζεται, καθώς το μηχανικό ομοίωμα που κατασκευάστηκε παρουσίασε πλήθος προβλημάτων. Έτσι, ο Σπίλμπεργκ έπρεπε να φανεί ευρηματικός φιλμάροντας γύρω από το μη λειτουργικό καρχαρία.
Η εναρκτήρια σκηνή χρειάστηκε 3 μέρες για να γυριστεί
Για τα γυρίσματα της εναρκτήριας σκηνής της ταινίας, αν και ιδιαιτέρως σύντομη, απαιτήθηκαν 3 μέρες! Προκειμένου να δημιουργηθούν τα τινάγματα της νεαρής γυναίκας που δέχεται την επίθεση καρχαρία, καλώδια δέθηκαν στα πόδια της ηθοποιού Susan Backlinie και μέλη του συνεργείου τα κουνούσαν από τη στεριά. Ο Σπίλμπεργκ, μάλιστα, δεν προειδοποίησε την Backlinie πότε θα δέχονταν την «επίθεση», έτσι η τρομαγμένη έκφραση που παίρνει, είναι γνήσια.
Η άγνωστη ιστορία για το πόστερ της ταινίας
Το πασίγνωστο πόστερ της ταινίας σχεδιάστηκε από τον καλλιτέχνη Roger Kastel για μια έκδοση του ομώνυμου βιβλίου του Peter Benchley, στο οποίο βασίστηκε η ταινία. Ο Kastel σχεδίασε τον καρχαρία με βάση ένα μοντέλο στο αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Όσο για την αμέριμνη κολυμβήτρια στο πάνω μέρος του σχεδίου, ο Kastel χρησιμοποίησε τα σκίτσα ενός μοντέλου του, που είχε δημιουργήσει για διαφήμιση στο «Good Housekeeping». Μάλιστα, θρυλείται ότι ζήτησε από το μοντέλο να παραμείνει αρκετή ώρα ακίνητο πάνω σε ένα σκαμνί, παριστάνοντας ότι κολυμπάει!
Η τοποθεσία των γυρισμάτων
Προκειμένου να παρουσιαστεί η φανταστική πόλη Amity Island, τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στη Μάρθας Βίνεγιαρντ της Μασαχουσέτης. Οι αυστηροί νόμοι δεν επέτρεπαν την οποιαδήποτε κατασκευή στην περιοχή. Έτσι, το μοναδικό που «χτίστηκε» για τα γυρίσματα, ήταν η καλύβα του Κουίντ. Τα γυρίσματα με αυτήν έπρεπε να πραγματοποιηθούν σε μια και μόνο μέρα προκειμένου να αφαιρεθεί το συντομότερο δυνατόν.
Ο Richard Dreyfuss δεν ήταν η πρώτη επιλογή του Σπίλμπεργκ
Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, πριν αποφασίσει να βάλει τον Richard Dreyfuss στο ρόλο του ωκεανογράφου Ματ Χούπερ, είχε αρχικά προσεγγίσει τους Jon Voight, Timothy Bottoms, και Jeff Bridges. Όταν κανένας από αυτούς δεν μπορούσε να δεσμευτεί, ο Τζόρτζ Λούκας, στενός φίλος του Σπίλμπεργκ, πρότεινε τον Richard Dreyfuss, με τον οποίο ο Λούκας είχαν συνεργαστεί στο «American Graffiti».
Ο Roy Scheider έπαιξε στην ταινία επειδή… κρυφάκουγε
Ο Scheider φαίνεται πως έχει δυνατή ακοή, καθώς κρυφάκουσε τον Σπίλμπεργκ να συνομιλεί με έναν φίλο του, σε ένα πάρτυ στο Χόλιγουντ. Ο σκηνοθέτης μιλούσε για τη σκηνή, όπου ο καρχαρίας πηδά έξω από το νερό, στη βάρκα του Κουίντ. Η σκηνή φάνταζε τόσο συναρπαστική στον ηθοποιό, που αμέσως ρώτησε τον Σπίλμπεργκ εάν θα μπορούσε να παίξει στην ταινία. Ο σκηνοθέτης είχε γοητεύει από το ρόλο του Scheider στη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία «The French Connection» και αργότερα του προσέφερε το ρόλο του Μάρτιν Μπρόντι.
Η ερμηνεία του Robert Shaw βασίστηκε σε έναν ψαρά
Ο Robert Shaw υποδύθηκε τον Κουίντ, έχοντας εμπνευστεί από τον κάτοικο και ψαρά στη Μάρθας Βίνεγιαρντ, ονόματι Craig Kingsbury, ο οποίος αν και δεν είναι ηθοποιός εμφανίστηκε στην ταινία, παίζονταν τον Μπεν Γκάρντεν. Ο Kingsbury βοήθησε τον Shaw με την προφορά του, ενώ αφηγήθηκε στο Shaw παλιές ιστορίες της θάλασσας, τις οποίες ο ηθοποιός ενσωμάτωσε στους διαλόγους του.
Το soundtrack βασίστηκε σε μόνο δύο νότες
Το βραβευμένο, αγωνιώδες soundtrack της ταινίας που φέρει την υπογραφή του John Williams, αποτελείται από και δύο μόνο νότες: το Μι και το Φα! Ήταν η δεύτερη συνεργασία του John Williams με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ μετά το φιλμ «The Sugarland Express». Έκτοτε, ο Williams θα συνέθετε τη μουσική για κάθε ταινία που γύρισε ο σκηνοθέτης μέχρι και σήμερα.
«Θα χρειαστούμε ένα μεγαλύτερο σκάφος»
Η περίφημη ατάκα «Θα χρειαστούμε ένα μεγαλύτερο σκάφος» που ξεστομίζει ο Μάρτιν Μπρόντι δεν υπήρχε αρχικά στο σενάριο. Αν και αξιομνημόνευτη, η φράση ήταν ένας αυτοσχεδιασμός του Roy Scheider.
Η σκηνή έκρηξης του καρχαρία ΔΕΝ φέρει την υπογραφή του Σπίλμπεργκ
Η εμβληματική σκηνή εξόντωσης του καρχαρία με εκρηκτικά, όσο παράδοξο και αν ακούγεται, δεν σκηνοθετήθηκε από τον Στίβεν Σπίλμπεργκ. Ο σκηνοθέτης είχε ήδη επιστρέψει στο Λος Άντζελες προκειμένου να ξεκινήσει το μοντάζ της ταινίας -όπως προβλέπονταν από το χρονοδιάγραμμα- και άφησε για το γύρισμα της σκηνής τη δευτερεύουσα ομάδα του συνεργείου.
