Όταν το 1986 η Άλκηστις Πρωτοψάλτη τραγουδούσε «Πάμε στον Άδωνι για καφέ», η Νέα Σμύρνη ήταν μία από τις πιο ελκυστικές γειτονιές της Αθήνας. Εκεί υπήρχε ο «Άδωνις» το ομώνυμο ζαχαροπλαστείο της οικογένειας Φραγκούλη στην κεντρική πλατεία που συμπύκνωνε με τους διασκεδαστικούς συμβολισμούς της επιτυχίας του Σταμάτη Κραουνάκη μία ανάλαφρη καθημερινότητα. Οι εποχές άλλαξαν, τα περισσότερα καταστήματα της πλατείας στη Νέα Σμύρνη μπορεί να έχουν αλλάξει, ωστόσο οι στίχοι του τραγουδιού «Στον Άδωνι» την καφετέρια, που υπάρχει μέχρι σήμερα, περιγράφει μια κοινωνία και ένα κόσμο γύρω από την πλατεία λίγες δεκαετίες πριν… Νέα Σμύρνη, τέλη δεκαετίας του ’50. Ένα παλιό παρατημένο τυπογραφείο βουτηγμένο στο μελάνι γίνεται ένας χώρος εστίασης που όμοιός του δεν υπήρχε εκείνη την εποχή. Το όνομα αυτού «Άδωνις». Μπροστά του μια απέραντη χωματερή. Ίχνος δέντρου, ίχνος ζωής. 
Ένα τραγούδι που περιγράφει τον κόσμο που άφησε το στίγμα του στην πλατεία στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν και κυκλοφόρησε. «Δεν υπήρχε περίπτωση να μην πετύχαινες αυτή την κυρία που λέει το τραγούδι. Το τραγούδι είναι βιωματικό, γράφτηκε στην πλατεία μία Κυριακή. Η χοντρή που αναφέρει ήταν μία χαρακτηριστική φιγούρα της πλατείας. Κάθε Κυριακή περνούσε ανάμεσα από τα τραπέζια και βάζανε στοίχημα οι θαμώνες σε ποιο τραπέζι θα κοντοσταθεί και ποιανού τον καφέ θα πάρει για να τον πει μονορούφι και να φύγει». Εξήντα και… χρόνια μετά το «Άδωνις» συνεχίζει να εισάγει την πολυσυλλεκτικότητα που το χαρακτήρισε εξαρχής. Αν σηκώσεις το κεφάλι σου θα τον δεις στον ημιώροφο, πλέον, με καλλιγραφικά γράμματα «Άδωνις» πλήρως ανακαινισμένο. Κι αν ο δρόμος σου σε πάει σήμερα στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, κι αν νιώσεις μία μελαγχολία -άλλωστε κάτι τέτοιο υπαινίσσονται και οι στίχοι του τραγουδιού- μπαίνοντας στην πλατεία η διάθεση μπορεί και να αλλάξει μονομιάς. Η πλατεία είναι γεμάτη καφετέριες, με περαστικούς και θαμώνες και όλες οι γενιές είναι καλοδεχούμενες. Οι καιροί άλλαξαν, κάποιοι άνθρωποι έφυγαν, πολλά καφέ έκλεισαν για να αντικατασταθούν από άλλα. Η πλατεία ποτέ δεν παύει να αποτελεί σημείο αναφοράς, ένα μέρος για να πιεις καφέ, να χαζολογήσεις, να κάνεις βόλτα, να παίξουν τα παιδιά. Το ιστορικό στέκι στην πλατεία της Νέας Σμύρνης που τραγούδησε η Άλκηστις Πρωτοψάλτη απέκτησε αδελφάκι στην Καστέλα, ένα διατηρητέο κτίριο με θέα στον Σαρωνικό κι ένα από τα καλύτερα roof της Αττικής το οποίο αποτέλεσε αφορμή για αφιερώματα και εκθέσεις μοναδικών έργων διάσημων καλλιτεχνών.
