Το ζαχαροπλαστείο με πελάτες από τον Παττακό και τον Καραμανλή μέχρι τον Σπίλμπεργκ και την 17Ν

Μέσα σε ένα… παπούτσι ταξίδεψε αυτό το γλυκό. Η γιαγιά Αριστέα λίγο πριν φύγει από την Κωνσταντινούπολη το 1922 όπου δούλευε σε ένα γλυκατζίδικο, έκρυψε το χαρτί με την συνταγή στο παπούτσι που φορούσε για να μην τη χάσει. Η ίδια μπορεί να μην την αξιοποίησε ποτέ επιχειρηματικά, δεν ίσχυε όμως το ίδιο για τον γιο της. Ο Νίκος Παπουτσής αποφασίζει να κάνει γνωστό το εκμέκ σε όλη την Αθήνα. Και τα κατάφερε. Έτσι το 1969 το ζαχαροπλαστείο «Χαρά» στην οδό Πατησίων ανοίγει τις πόρτες του, υποδέχεται τους Αθηναίους και σε σύντομο χρονικό διάστημα γίνεται στέκι των κατοίκων της πρωτεύουσας αλλά και κάθε επισκέπτη της. Η «Χαρά» φέρνει χαρά και απόλαυση σε όποιον την επισκεφθεί και κάτσει στα χαμηλά τραπεζάκια της στο πεζοδρόμιο για να δροσιστεί με τα παγωτά της ή να γευτεί τα πολίτικα γλυκά της. «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν ο καλύτερος πελάτης μας αλλά και πολλοί άλλοι. Ποιον να πρωτοθυμηθώ; Ο Βέγγος, ο Ζαμπέτας και πάρα πολλοί ακόμα. Είχαμε και τους “κακούς” πελάτες όπως ο Παττακός, ο Ιωαννίδης και μέλη της 17 Νοέμβρη» λέει στο newsbeast.gr ο κ. Σταύρος Παπουτσής που έχει αναλάβει πλέον τα ηνία του θρυλικού ζαχαροπλαστείου. «Ακόμα και σήμερα έρχονται πολλοί επώνυμοι, πολιτικοί όπως ο Χρήστος Παπουτσής, ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Βασίλης Λεβέντης, από όλα τα κόμματα, αλλά και ηθοποιοί, αθλητές. Έχουμε ένα πελατολόγιο από όλη την Αττική, από όλη την Ελλάδα, από όλον τον κόσμο». «Πώς και δεν έχετε φωτογραφίες μαζί τους» τον ρωτάμε; «Ξέρετε κάτι όλοι αυτοί οι άνθρωποι έρχονται εδώ για λίγο για να απολαύσουν το γλυκό τους δεν θέλω να τους κουράζω με φωτογραφίες. Το καλοκαίρι των Ολυμπιακών Αγώνων ήρθε στο μαγαζί ο Σπίλμπεργκ. Φορούσε ένα καπέλο, έκατσε με μία παρέα έξω, παρήγγειλε. Δεν τον γνώρισα. Την επόμενη μέρα τον είδα στην τηλεόραση που τον έβγαζαν φωτογραφίες στο αεροδρόμιο και τότε κατάλαβα ότι είχε έρθει στο μαγαζί μου ο Στίβεν Σπίλμπεργκ. Ε ναι, με αυτόν μετάνιωσα που δεν έβγαλα φωτογραφία». Η «Χαρά» έχει μείνει ξεκάθαρα στη δεκαετία του ’80 και σου δίνει την αίσθηση ότι ούτε που το σκέφτεται να αλλάξει. Οι σομόν τοίχοι και οι καθρέφτες με κοκοφοίνικες δημιουργούν μία καλτ ατμόσφαιρα. Οι μοντέρνες πινελιές είναι ελάχιστες κι αυτές γίνονται σχεδόν αναγκαστικά για να εξυπηρετούν και όσους αγαπούν τις πιο σύγχρονες γεύσεις. Όσο για τις σπεσιαλιτέ της; Το εκμέκ και το Σικάγο. Εδώ βρίσκει κανείς αρκετές εκδοχές εκμέκ, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζει το «Guzel ekmek» αλλά και το πολίτικο εκμέκ με παγωτό καϊμάκι που όπως σπεύδει να μας διευκρινίσει ο κ Σταύρος  Παπουτσής το παγωτό είναι φτιαγμένο από βουβαλίσιο γάλα. Το διαχρονικό «Σικάγο» είναι ό,τι πρέπει για τους λάτρεις και τους εθισμένους στη σοκολάτα. Μία εξαιρετικά γενναία μερίδα παγωτού σοκολάτας με κρέμα σαντιγί, σιρόπι σοκολάτας και ψιλοκομμένα αμύγδαλα πάνω υπόσχεται να κάνει και τους αθεράπευτα γλυκατζήδες να πουν ότι το ένα είναι αρκετό. Πρόσφατα στο μενού του ζαχαροπλαστείου προστέθηκαν δύο ακόμη γεύσεις. Το παγωτό με γεύση Ρυζόγαλο και το Choco King, παγωτό σοκολάτα με λευκή πραλίνα και τραγανές νιφάδες ρυζιού. «Όλα τα προϊόντα είναι από αυθεντικά υλικά. Το γάλα έρχεται από τη Λαμία, η κρέμα γάλακτος έρχεται από τα Τρίκαλα. Είναι ψαγμένα τα υλικά και αγνά, από Έλληνες παραγωγούς και από επώνυμους οίκους από το εξωτερικό» λέει ο κ. Παπουτσής. Λίγο πριν αφήσουμε πίσω μας αυτήν την γλυκιά όαση, ο κ. Παπουτσής θέλει να μας συστήσει το «Εκμέκ του νικητή». Είναι δικό του δημιούργημα. Πρόκειται για το παραδοσιακό εκμέκ σερβιρισμένο σε σκεύη που έχουν το σχήμα των ολυμπιακών κύκλων. Τα ανακάλυψε σε μία έκθεση στην Ιταλία όταν οι Ιταλοί πίστευαν ότι θα έπαιρναν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 κι έτσι είχαν φτιάξει τέτοια σκεύη. Τελικά τους έμειναν μόνο τα σκεύη! Εκείνος τα βρήκε και τα έφερε στην Ελλάδα. Στη συνέχεια σειρά έχει ο «Ρωμαίος και την Ιουλιέτα», ένα σκεύος για… δύο στο οποίο μπαίνει αριστερά το διάσημο Σικάγο του καταστήματος και δεξιά ένα άλλο εξίσου απολαυστικό γλυκό ενώ στη μέση τα ψεύτικα λουλούδια επιχειρούν να δώσουν μία ρομαντική διάσταση. Οι εποχές έχουν αλλάξει, το κέντρο της Αθήνας έχει απαξιωθεί, οι άνθρωποι δίνουν ραντεβού πια σε καφετέριες, εστιατόρια ή σε πολυσύχναστους δρόμους κι όχι σε ζαχαροπλαστεία ωστόσο η «Χαρά» εδώ και μισό αιώνα επιμένει παραδοσιακά, αρνείται πεισματικά να αλλάξει κι έχει καταφέρει να κερδίσει επάξια μια θέση στις καρδιές των Αθηναίων και των απανταχού γλυκατζήδων. Πόσο όμως τους έχει επηρεάσει η κρίση; «Η κρίση μας έχει επηρεάσει όπως όλους και σε όλους τους κλάδους. Να σας πω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα…έρχονται και παίρνουν μία πάστα με δύο κεράκια για να κάνουν γενέθλια στα παιδιά τους». Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το