Αστικοί μύθοι. Και φήμες. Και τα δύο είναι «σπορ» που οι άνθρωποι αρέσκονται πολλοί να συμμετέχουν και ενίοτε να δημιουργούν. Ή τέλος πάντων να είναι εκείνο το κομμάτι της αλυσίδας που θα συνεισφέρει στο να γίνει η «τρίχα, τριχιά». Οι περισσότερες ιστορίες είναι αποκυήματα της φαντασίας κάποιου, οι οποίες φτάνουν σε τέτοιο σημείο διασποράς που ανάλογα με τα χρόνια, τον πομπό και τον δέκτη, ενδέχεται να φτάσει στα αυτιά μας σε μία εντελώς διαφορετική βερσιόν, από την αρχική ιδέα.
Ειδικά στα ελληνικά λημέρια αυτοί οι αστικοί μύθοι είναι ιδιαίτερα αγαπητοί και μάλιστα ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε γενιάς προσαρμόζονται. Οι πιο αγαπητές πάντως είναι αυτές που περιλαμβάνουν ιστορίες με γνωστούς ή γνωστές σελέμπριτις και τους αυτόπτες μάρτυρες οι οποίοι είδαν, τους είπαν ή είχαν κάποιον γνωστό (κατά προτίμηση συγγενή) σε ένα μέρος όπου οι εν λόγω σελέμπριτις έκαναν ανομολόγητα πράγματα. Κυρίως σεξουαλικής φύσεως. Επίσης αγαπητές όμως είναι και οι ιστορίες εγκλήματος και μυστηρίου.
Όπως εκείνη με την ηλικιωμένη άστεγη κυρία που σταματά αυτοκίνητα σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας και μόλις ο οδηγός βγαίνει έξω αποκαλύπτεται το μοχθηρό πρόσωπο του άνδρα ληστή ο οποίος ξαφνιάζει το θύμα και κλέβει το αμάξι…
Σε κάθε περίπτωση και αν θέλουμε να μιλήσουμε με όρους της εποχής, τα συγκεκριμένα fake news, βρήκαν το κατάλληλο ακροατήριο και έτσι έγιναν μύθοι. Υπάρχουν όμως εκεί έξω κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι μπορούν να ισχυριστούν πως στην περίπτωση τους τα fake news δεν ήταν και τόσο fake τελικά.
Μία εξαιρετικά δημοφιλής ιστορία και αρκετά τρομακτική είναι αυτή που λέει πως ένοικοι σπιτιών παρατηρούν πως όταν γυρνάνε μετά από μία μέρα δουλειάς, διάφορα μικροαντικείμενα είναι μετακινημένα από εκεί που τα άφησαν. Ή έπιπλα σιγά σιγά εξαφανίζονται ή είναι φανερό πως κάποιος τα «ζει». Και δεν είναι ο ιδιοκτήτης τους.
Ένας άνδρας στην Ιαπωνία λοιπόν κοντά στα τέλη της δεκαετίας των 00s ζούσε με ένα συνεχές αίσθημα πως έχει συγκάτοικο χωρίς να το έχει επιλέξει και χωρίς να το ξέρει φυσικά. Το αίσθημα αυτό είχε μία πραγματική βάση καθώς παρατηρούσε μικροπράγματα που μόνο εκείνος ήξερε ποια έπρεπε να είναι η θέση τους να βρίσκονται αλλού μέσα στο σπίτι. Ή έβλεπε πως το ψυγείο του άδειαζε αρκετά πιο γρήγορα από όσο δικαιολογούσε η πείνα του.
Ο ιδιοκτήτης πίστεψε πως ήταν θύμα συνεχόμενων ληστειών και αποφάσισε να τοποθετήσει μία κρυφή κάμερα για να αποδείξει στους γύρω του πως δεν είναι τρελός. Και το υλικό που κατέγραψε η κάμερα θυμίζει πάρα πολύ την ταινία «The Ring». Σε έναν ειδικά κατασκευασμένο χώρο για να αποθηκεύονται παπλώματα και κουβέρτες είχε βρει καταφύγιο μία άστεγη γυναίκα. Για έναν ολόκληρο χρόνο… Έτρωγε τα βράδια από το ψυγείο, χρησιμοποιούσε το νεροχύτη ως τουαλέτα (ενίοτε), έκανε μπάνιο και μετά χαλάρωνε στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση. Το βράδυ έμπαινε πάλι στο ράφι και κοιμόταν.
Οι αστυνομικοί έπρεπε να ψάξουν εξονυχιστικά το σπίτι για να καταφέρουν να ξετρυπώσουν την κατά κάποιο τρόπο καταληψία. Η οποία όπως αποδείχτηκε έμενε και σε άλλα σπίτια. Αλλά το αγαπημένο της ήταν αυτό στο οποίο συνελήφθη.
Οι μύθοι και οι ιστορίες τρόμου για πρόωρες ταφές ανθρώπων είναι πολλές και πηγαίνουν πίσω αρκετά στο χρόνο. Υπάρχει άλλωστε και λήμμα στη Wikipedia για του λόγου το αληθές. Οι γιατροί πάντως στον 19ο αιώνα ισχυρίζονταν πως υπάρχει περίπτωση να διαγνωστείς λανθασμένα νεκρός. Υπάρχει πληθώρα καταγεγραμμένων περιπτώσεων ανθρώπων, που όταν εκταφιάστηκαν βρέθηκαν με πληγωμένα χέρια και πόδια και ζημιές στο εσωτερικό των φέρετρων τους.
Η πιο συχνή παρουσία του συγκεκριμένου μύθου ωστόσο συναντάται με την εκδοχή του κουνημένου πτώματος. Όταν δηλαδή το φέρετρο μετά από χρόνια άνοιξε το σώμα βρέθηκε μέσα σε άλλη στάση από αυτή που είχε τοποθετηθεί.
Μάλιστα στη Βικτωριανή Αγγλία είχανε εφεύρει και έναν τρόπο ώστε να σιγουρεύονται ότι ο άνθρωπος στο φέρετρο είναι όντως νεκρός. Κατασκεύαζαν έναν μοναδικό μηχανισμό. Έδεναν ένα κορδόνι στο δάχτυλο του θανόντα, το οποίο κατέληγε σε ένα εξωτερικό καμπανάκι. Εάν ο άνθρωπος εντός φέρετρου χτυπούσε το καμπάνακι τότε είχε γίνει λάθος. Τόσο απλό, σωστά;
Για να μην πάμε όμως πολύ μακριά από τα του οίκου μας η Περαία Θεσσαλονίκης κατέχει τα πρωτεία ως η πόλη με το μακάβριο περιστατικό.
Το 2014 μία 49χρονη μία θεωρούμενη αποθανούσα, κατέληξε εν τέλει από ασφυξία και καρδιακή ανακοπή μέσα στο φέρετρο. Η ιστορία είναι ακόμα πιο τρομακτική όπως την παρουσίασαν ρεπορτάζ της εποχής. Αρχικά οι ιατροδικαστικές γνωματεύσεις απέκλειαν τη νεκροφάνεια. Ένα χρόνο μετά ωστόσο το πόρισμα καθηγητή Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του ΑΠΘ απέδωσε το θάνατό της στην ανακοπή που έπαθε μέσα στον τάφο.
Σύμφωνα με όσα ισχυριζόταν η οικογένεια, πριν από ένα χρόνο, αφού αποχώρησαν και οι τελευταίοι συγγενείς από τον τάφο, λίγη ώρα αργότερα κάτοικοι της περιοχής, αλλά και δύο νεαροί, άκουσαν μια γυναικεία φωνή να καλεί σε βοήθεια, μέσα από τα έγκατα της γης.
Αμέσως ειδοποιήθηκε η αστυνομία και άμεσα ξεκίνησε η διαδικασία εκταφής. Ωστόσο, όπως αποκαλύφθηκε ήταν ήδη πολύ αργά. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, η γυναίκα ίσως είχε νεκροφάνεια, ίσως έπεσε σε κώμα και έγινε λάθος διάγνωση με αποτέλεσμα την τραγική της κατάληξη. Όπως καταγγέλλεται, όταν ξέθαψαν τη 49χρονη είδαν ότι τα χέρια της βρίσκονταν σε διαφορετική θέση από εκείνη της ταφής, ενώ τα μάτια της ήταν ανοιχτά…
Ένας αστικός μύθος που συζητιέται ανάμεσα στη νέα γενιά που είναι και η μεγάλη πλειοψηφία του κοινού που χρησιμοποιεί dating applications και κάνει sex chatting, είναι εκείνος που συνδυάζει το σενάριο του scream και την «κατάρα» της απόρριψης στο Tinder.
Η πιο συνηθισμένη ιστορία που έχει κάνει ακόμα και ρεπόρτερ να βγουν στο κυνήγι της επαλήθευσης είναι αυτή που λέει πως ένα νεαρό κορίτσι μετακομίζει για σπουδές σε κάποια πόλη των ΗΠΑ. Ακούει περίεργους ήχους από το υπόγειο και πανικοβλημένο παίρνει την αστυνομία. Όταν οι αστυνομικοί έρχονται να ελέγξουν την καταγγελία με έκπληξη αντικρύζουν έναν άνδρα στο υπόγειο ο οποίος είχε στην κατοχή του όργανα βασανισμού. Η λεπτομέρεια που κάνει την ιστορία πιο σύγχρονη είναι πως τον άνδρα είχε απορρίψει η κοπέλα στο Tinder.
Μπορεί ωστόσο να μην εμπλέκεται κάποιο dating app στη μέση αλλά μία 18χρονη κοπέλα από το Τσέστερ των ΗΠΑ μπορεί να πει ότι έζησε την πιο κοντινή εκδοχή του μύθου.
Έλαβε ένα μήνυμα από έναν άγνωστο αριθμό που έγραφε: «Βρίσκομαι στον χώρο». Η κοπέλα αρχικά το θεώρησε μια κακή φάρσα. Σε λίγο καιρό όμως άρχισε να ανησυχεί γιατί τα μηνύματα συνέχισαν να έρχονται. «Είμαι στο σπίτι» διάβαζε στο κινητό της. Και ήταν ειλικρινές το μήνυμα… Ένα βράδυ έψαξε το δωμάτιό της. Κοιτώντας κάτω από το κρεβάτι της διαπιστώνει πως ένας τύπος κοιμάται από κάτω. Η στιχομυθία μεταξύ τους ήταν σουρεαλιστική: «Τι κάνεις εδώ;» αποκρίθηκε η κοπέλα για να λάβει την απάντηση: «Με πήρε ο ύπνος». Μετά από αυτό το «τρυφερό» εσταντανέ κάλεσε την αστυνομία η οποία συνέλαβε τον άνδρα.
