Πίσω στο 1990, στη βορειοανατολική Αγγλία, ο Άλαν Κούπερ, ένας ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ζώων, βρέθηκε μπλεγμένος σε μια απίστευτη ιστορία, η οποία πρόσφατα έγινε και Podcast από τη δημοσιογράφο Μπέκι Μίλιγκαν. Ο άνδρας συνελήφθη με την κατηγορία του αυνανισμού ενός δελφινιού.
Ένας από τους μάρτυρες του υποτιθέμενου περιστατικού ήταν ο ιδιοκτήτης του δελφιναριού Flamingo Land, Πίτερ Μπλουμ, το οποίο βρισκόταν στη Βόρεια Θάλασσα.
Η Μπέκι Μίλιγκαν, η οποία κολύμπησε με το ίδιο άγριο ρινοδέλφινο, που ονομαζόταν Φρέντι, το 1990, διηγείται στον Guardian: «Ήμουν φοιτήτρια στο City του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Θέλαμε να κάνουμε το πρώτο μας ντοκιμαντέρ και υπήρχε αυτή η ιστορία για ανθρώπους με πολύ σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας που θεραπεύονταν κολυμπώντας με άγρια δελφίνια».
Ταξίδεψε στο Amble, ένα μικρό ψαρολίμανο 15 μίλια (24 χιλιόμετρα) βόρεια του Morpeth στο Northumberland, στη βορειοανατολική Αγγλία. Εκεί γνώρισε τον Γκόρντον, έναν μηχανικό σωσίβιας λέμβου. Με τη βάρκα του και έναν από τους φίλους του ανοίχτηκαν στη θάλασσα για να έρθει η Μίλιγκαν σε επαφή με το διάσημο ρινοδέλφινο της περιοχής.
Η παρέα έφτασε σε ένα σημείο και η Μίλιγκαν, παρά τους δισταγμούς της, έπεσε στη θάλασσα για να γνωρίσει από κοντά το δελφίνι και να το ηχογραφήσει. «Θα έβαζα ένα προφυλακτικό στο μικρόφωνο για να μπορέσω να καταγράψω τους ήχους κάτω από το νερό. Έτσι το κάναμε εκείνες της ημέρες. Δεν τα καταφέραμε και τόσο καλά. Κυρίως ακούγονται οι φωνές μου από τον τρόμο μου όταν το δελφίνι με τραβούσε πολύ γρήγορα μέσα στο νερό. Έπρεπε απλώς να πιστέψω πως δεν θα μου έκανε κάτι κακό».
Δεν είναι υπερβολή πως ο Φρέντι, το δελφίνι, είχε αλλάξει την πόλη. Ξαφνικά δίπλα σε ανθρακωρύχους και ταλαιπωρημένους ψαράδες, το λιμάνι γέμισε με νέους ανθρώπους, οι οποίοι είχαν τατουάζ δελφινιών στο σώμα τους. «Όταν ο Φρέντι κολύμπησε στο λιμάνι ήταν σαν να έφερε ένα ουράνιο τόξο. Όμως προκάλεσε και μια εισροή ανθρώπων με πολύ διαφορετική κουλτούρα».
Ίσως ο άνθρωπος που κολυμπούσε πιο τακτικά με τον Φρέντι ήταν ο Κούπερ, ένας ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ζώων από το Μάντσεστερ. Ήταν βίγκαν και αφοσιωμένο μέλος της Λέγκας για την Απελευθέρωση των Ζώων του Βορρά. Συμμετείχε διαρκώς σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από δελφινάρια, όπως στο Flamingo Land του Μπλουμ, καταγγέλλοντας τα σόου με τα δελφίνια και συγκρίνοντάς τα με το δουλεμπόριο. Σε μια εποχή χωρίς διαδίκτυο, ο Κούπερ και σύντροφοί του χρησιμοποιούσαν φυλλάδια και τηλεφωνικές θυρίδες για να κινητοποιήσουν τον κόσμο προς έκπληξη και ενόχληση πολλών ιδιοκτητών δελφιναρίων, όπως του Πίτερ Μπλουμ, που εκείνη την εποχή απαξίωναν τους ακτιβιστές υποστηρίζοντας πως δεν κάνουν κάτι κακό.
Ο Κούπερ φαινόταν να έχει αναπτύξει έναν ιδιαίτερο δεσμό με το ρινοδέλφινο και οι δύο τους περνούσαν ώρες μαζί στο νερό. Μια από τις ημέρες που ο Κούπερ κολυμπούσε με τον Φρέντι, κάποιοι που βρίσκονταν σε μια βάρκα και τους παρακολουθούσαν έκαναν μια απίστευτη καταγγελία στην αστυνομία.
«Ο Φρέντι ήταν όπως τις υπόλοιπες ημέρες. Κάποιες φορές με αγκίστρωσε με το πέος του στο πόδι ή στο χέρι – ήταν όλα απολύτως φυσιολογικά, τουλάχιστον για μένα. Μόνο αργότερα, όταν μου δόθηκαν οι καταθέσεις της αστυνομίας, κατάλαβα το αντίθετο», δήλωσε ο Κούπερ. Η καταγγελία σε βάρος του ήταν ο αυνανισμός του δελφινιού. Μεταξύ των ανθρώπων που κατήγγειλαν τον Κούπερ ήταν και ο Μπλουμ, ο οποίος φέρεται να είπε στους αστυνομικούς: «Δεν πρόκειται να το ξαναπλησιάσει. Ικανοποιούσε το δελφίνι». Ο ακτιβιστής υπογράμμισε αργότερα πως ο Μπλουμ είχε προτρέψει και άλλους τους σκάφους να συμμετάσχουν στην καταγγελία.
Ακόμα και οι αστυνομικοί όταν του ανακοίνωναν τα όσα είχαν καταγγελθεί εις βάρος του δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα γέλια τους. Ωστόσο προχώρησαν στη σύλληψή του. Η ιστορία έγινε αντιληπτή από τη Sun και έλαβε μεγάλες διαστάσεις με τεράστιες δόσεις «κίτρινης δημοσιογραφίας». Οι φήμες για έναν άνδρα που αρέσκεται στη σεξουαλική επαφή με τα δελφίνια εξαπλώθηκαν μέσα από τα ταμπλόιντ σε όλη τη χώρα. Ήταν μια απίστευτη ιστορία διαστροφής σε μια εποχή οικονομικής ύφεσης και πολιτικής κρίσης.
Ο Κούπερ κρίθηκε αθώος από το δικαστήριο, όμως οι επιπτώσεις στην προσωπική του ζωή ήταν φριχτές. «Όλη του η ζωή ήταν να βοηθά ανθρώπους και να φροντίζει τα ζώα. Ο Άλαν ήταν γνωστός στο κίνημα για τα δικαιώματα των ζώων και να κατηγορηθεί για αυτό ήταν ό,τι χειρότερο μπορούσε να του συμβεί. Κατηγορήθηκε για κατάχρηση αυτού που προσπαθούσε να προστατέψει», σημειώνει η Μπέκι Μίλιγκαν.
