Ποια ηλικία είναι άραγε ιδανική για να «ξεπεταχτεί» ένας ποδοσφαιριστής και να δρέψει δάφνες;

Αν μιλάμε για τον Ροζέ Μιλά, τον αιώνιο έφηβο του αφρικανικού ποδοσφαίρου, η κατάλληλη ηλικία ήταν τα 38! Τα 38!

Την ώρα λοιπόν που η συντριπτική πλειονότητα των παικτών είναι ήδη σπίτι τους σε αυτή την ηλικία, ο Μιλά έκανε τη δυναμική επιστροφή και μάγεψε άπαντες στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας το 1990, σκοράροντας 4 γκολ και γράφοντας Ιστορία ως η πρώτη ομάδα από την αφρικανική ήπειρο που έφτανε ποτέ στα προημιτελικά!

Κι αν αυτό δεν ήταν αρκετό, ο καμερουνέζος σταρ θα έπαιζε και στα γήπεδα της Αμερικής 4 χρόνια αργότερα, ως ο γηραιότερος πια παίκτης που όχι μόνο συμμετείχε σε παγκόσμιο τουρνουά αλλά σκόραρε κιόλας. Ήταν 42 χρονών!

Πόσο παράξενο και υπέροχο λοιπόν για έναν παίκτη να εκτοξευτεί στη διεθνή σκηνή σε μια ηλικία που κανονικά έπρεπε να ασχολείται με την κηπουρική. Ο παλαίμαχος ήταν όμως ευλογημένος με αντοχή ζηλευτή και με βλέμμα στραμμένο πάντα στο γκολ, γι’ αυτό και πήγε το Καμερούν σε αχαρτογράφητα νερά για αφρικανικό έθνος.

Έχοντας λοιπόν κάνει το ντεμπούτο του στην εθνική του Καμερούν το 1976, κατακτώντας τη Χρυσή Μπάλα της Αφρικής εκείνη τη χρονιά, ο Ροζέ Μιλά αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του στη Γαλλία τον Μάιο του 1989, έχοντας ήδη στο ενεργητικό του 152 γκολ με τη δική του υπογραφή.

Είχε εξάλλου καταφέρει πολλά με το Καμερούν, γράφοντας την πρώτη χρυσή ποδοσφαιρική σελίδα όταν οδήγησε την ομάδα του στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλό της, αυτό της Ισπανίας το 1982. Παρά το γεγονός ότι το Καμερούν εγκατέλειψε τις μουντιαλικές υποχρεώσεις του νωρίς-νωρίς, ήταν το διεθνές ντεμπούτο του στα μεγάλα σαλόνια του πλανήτη, απ’ όπου η ομάδα έφυγε μάλιστα χωρίς ήττα!

Κι ενώ αυτά για οποιονδήποτε άλλο παίκτη θα ήταν αρκετά, η μοίρα είχε άλλα στον νου της για τον Ροζέ Μιλά. Με το Παγκόσμιο Κύπελλο μια μακρινή ανάμνηση λοιπόν για τον Μιλά και το Καμερούν και πάλι σε Μουντιάλ, αυτό της Ιταλίας το 1990, ο Τύπος της χώρας αρχίζει να καλεί σε «επίταξή» του, εν μέσω καυγάδων και μαχών στις τάξεις της εθνικής.

Και έπρεπε να τον πάρει τηλέφωνο ο ίδιος ο πρόεδρος του Καμερούν για να βγει από τη συνταξιοδότηση και να απαντήσει στο κάλεσμα της πατρίδας του, καθώς πλέον το «όχι» δεν ήταν στις επιλογές του. Κι έτσι στην όψιμη ηλικία των 38 ετών θα ξεκινούσε μια δεύτερη καριέρα για τον Ροζέ Μιλά, αυτή τη φορά μια ιστορική πορεία στη διεθνή σκηνή!

Ο Μιλά έβαλε φωτιά στα γήπεδα της Ιταλίας με τις εκρήξεις του μέσα στο γήπεδο, τα σπριντ, τις έξυπνες πάσες του και τον αμίμητο χορό του γύρω από το σημαιάκι του κόρνερ κάθε φορά που σκόραρε. Παρά το γεγονός ότι μπήκε ως αλλαγή στην εκπληκτική νίκη του Καμερούν κατά της πρωταθλήτριας Αργεντινής με 1-0, ήταν στον δεύτερο αγώνα με τη Ρουμανία όταν θα έγραφε το όνομά του στα ρεκόρ του θεσμού: σκόραρε στο 58’ και 10 λεπτά αργότερα σκόραρε και πάλι! Ήταν ο γηραιότερος σκόρερ Παγκοσμίου Κυπέλλου όλων των εποχών!

Ο Μιλά θα αποδεικνυόταν ο μεγάλος ήρωας του Καμερούν σε εκείνη τη διοργάνωση, όταν τα δύο γκολ του στην παράταση με την Κολομβία θα έστελναν το Καμερούν στα προημιτελικά, κάτι που σήμαινε όχι μόνο θρίαμβο για το καμερουνέζικο ποδόσφαιρο αλλά την υψηλότερη επίδοση αφρικανικής χώρας σε τελική φάση Μουντιάλ! Για το δεύτερο μάλιστα γκολ, εκεί που ο θεότρελος κολομβιανός πορτιέρο Ρενέ Χιγκίτα προσπάθησε να τον ντριμπλάρει, ο Αφρικανός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς, Ροζέ Μιλά, δήλωσε: «Ήθελε να με ντριμπλάρει. Δεν ντριμπλάρεις όμως τον Μιλά!».

Τέσσερα χρόνια αργότερα, εντελώς αναπάντεχα, ο Μιλά θα επέστρεφε σε Παγκόσμιο Κύπελλο, όντας πια στα 42 χρόνια ζωής! Παρά το γεγονός ότι το Καμερούν δεν κατάφερε να προκριθεί, ο Μιλά σκόραρε άλλο ένα μπαλάκι κατά της Ρωσίας, εκτοξεύοντας το -δικό του- ρεκόρ του γηραιότερου σκόρερ τελικής φάσης Παγκοσμίου Κυπέλλου από τα 38 στα 42 χρόνια!

Κι αυτό δεν είναι το μόνο ρεκόρ του, καθώς παραμένει ο μόνος αφρικανός μπαλαδόρος που έχει εμφανιστεί σε 3 τελικές διοργανώσεις!

Όσο για την ατάκα που συνοψίζει το ποιος είναι ο Ροζέ Μιλά, το «μαύρο διαμάντι» του αφρικανικού ποδοσφαίρου και εθνικός ήρωας στο Καμερούν, όταν τον ρωτούν πόσα γκολ έβαλε στην καριέρα του ή πόσες συμμετοχές μετρά με τα εθνικά χρώματα, εκείνος απαντά: «Δεν ξέρω. Ποτέ δεν με ενδιέφερε αυτό. Το ποδόσφαιρο είναι το μόνο που μετράει!»…