Αστείρευτο μίσος σε έναν κόσμο χωρίς κώδικα τιμής

Προλαβαίνουμε μέσα σε μερικές μέρες να λύσουμε ένα χρόνιο πρόβλημα; Υπάρχει περίπτωση να μπορέσουμε εν μια νυκτί να κατανοήσουμε τις γενεσιουργές του αιτίες του φαινομένου ώστε να προωθήσουμε αποτελεσματικές λύσεις. Και εντέλει ο χουλιγκανισμός θα εξαφανιζόταν αν απλά μια μέρα σταματούσε το ποδόσφαιρο;

Εξετάζοντας κανείς τον φάκελο «χουλιγκανισμός» παρατηρεί πως τα νούμερα είναι εντυπωσιακά: 10.000 περιστατικά αθλητικής βίας έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια, 3.000 – 4.000 χούλιγκαν ανήκουν σε συνδέσμους οπαδών στην Αττική με τον αριθμό τουλάχιστον να διπλασιάζεται στην επαρχία, 200 με 600 σοβαρά επεισόδια συμβαίνουν στα γήπεδα όλης της χώρας, ποσοστό 5-10 %, 50 με 100 ραντεβού χούλιγκαν για να λύσουν τις διαφορές τους κλείνονται σχεδόν κάθε χρόνο. Αυτά και άλλα πολλά παρατηρούν οι αστυνομικοί που υποστελεχώνουν την ΔΕΑΒ, την Διαρκή Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας, την ίδια ώρα που οπαδοί αναφέρουν πως «πίσω από τον κύκλο του μίσους στα γήπεδα κρύβονται άλλου είδους συμφέροντα».

Ρεπορτάζ: Νίκη Παπάζογλου

Το σίγουρο είναι πως στον φαύλο κύκλο ευθυνών και ερευνών, που ξανάνοιξε πρόσφατα με αφορμή τα νέα πολύ σοβαρά επεισόδια στο ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού, και στη συνεδρίαση της Λίγκας στα γραφεία της, λύση δεν έχει βρεθεί. Η καταγραφή των επεισοδίων εντός γηπέδου μπορεί βέβαια να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, ίσως όμως μια πιο «δημιουργική ασάφεια» να ήταν να ήταν η καταγραφή της σκέψης των οπαδών και για την ακρίβεια των χούλιγκαν… Για το λόγο αυτό, το newsbeast.gr συνομίλησε με οργανωμένους οπαδούς των δύο «ορκισμένων εχθρών» θέτωντας τους τα ίδια ερωτήματα. Αν και η περιγραφή του σκηνικού παρουσιάζει μικρές διαφοροποιήσεις ανάλογα με το χρώμα της φανέλας, τα βασικά χαρακτηριστικά του φακέλου «βία στα γήπεδα» φαίνονται ίδια και συγχρόνως δυσεπίλυτα…

– Πότε γίνεται η μετάβαση ενός φιλάθλου σε χούλιγκαν;

Οπαδός Ολυμπιακού: Το πότε δεν μπορώ να στο προσδιορίσω ακριβώς. Όλα εξαρτώνται από την γενικότερη φιλοσοφία που υπάρχει στον σύνδεσμο. Εγώ για παράδειγμα άρχισα από μικρός να πηγαίνω στο γήπεδο με τον πατέρα μου και μου άρεσε πάρα πολύ. Λόγω αυτού θέλησα να πηγαίνω σε κάθε αγώνα. Επειδή όμως οι φίλοι ακόμα κι ο πατέρας μου δεν μπορούσαν, αναγκάστηκα να πηγαίνω μόνος μου. Κάπως έτσι γνώρισα άτομα από τον σύνδεσμο και στη συνέχεια γράφτηκα. Μετά δεν ήταν πολύ δύσκολο να μετατραπώ σε «χούλιγκαν» αν και ποτέ δεν έφτασα ψηλά. Είναι λίγο η μαγκιά, είναι λίγο επιβεβλημένο αν θες να παραμείνεις ενεργό μέλος και να χαίρεις των πλεονεκτημάτων που έχει αυτό. Σήμερα έχω αποχωρήσει.

Οπαδός Παναθηναϊκού: Φίλαθλος είναι ο φίλος του αθλήματος. Παρακολουθεί γενικά ολόκληρο το άθλημα, όλες τις ομάδες. Όταν αρχίζει και «κολλάει», εστιάζει, σε μια ομάδα και γίνεται μέρος αυτής ακολουθώντας την παντού και με οποιονδήποτε αντίπαλο, μπορεί να χαρακτηριστεί οπαδός. Χούλιγκαν γίνεται όταν πλέον είναι άρρωστος με την ομάδα του και νομίζει – μπορεί και να είναι και αλήθεια πολλές φορές – ότι την αδικούν και κανείς δεν κάνει τίποτα για να την προστατέψει. Έτσι αναλαμβάνει αυτός και οι «δικοί» του ενάντια στο κατεστημένο, ενάντια σε άλλες ομάδες και σε άλλους οπαδούς να προστατέψουν αυτό που αγαπούν.

– Εκτός από τις εκδρομές (όταν αυτές πραγματοποιούνται λόγω νομοθεσίας) και τους αγώνες, τι άλλο κάνουν μαζί τα μέλη ενός συνδέσμου; Η καθημερινότητα ενός συνδεσμίτη ποια είναι;

Οπαδός Ολυμπιακού: Οι σύνδεσμοι συνήθως, τουλάχιστον οι δύο στους οποίους εγώ υπήρξα μέλος, την ίδιας ομάδας φυσικά, δεν είναι ανοιχτοί συνέχεια. Ο δικός μας ήταν 3 φορές την εβδομάδα. Έπρεπε λοιπόν, αν ήθελες να είσαι μέλος και να βρίσκεις εισιτήρια για τους αγώνες, να πηγαίνεις έστω μια φορά την εβδομάδα, να αράζεις, να πίνεις καμιά μπύρα, να τους ενισχύεις με κανένα ευρώ. Κουβέντιαζες, έπαιζες playstation, απλά πράγματα. Απλά έπρεπε να δηλώνεις το παρόν για να έχεις τις αβάντες σου. Φυσικά σου εξασφάλιζε και μια κάποια προστασία ή μια υποστήριξη μετά το ξύλο. Αν για παράδειγμα έβγαινες έξω και τις έτρωγες από κάποιον οπαδό αντίπαλης ομάδας μπορούσες να πάρεις μερικά τηλέφωνα και να κανοβιστεί η αντεπίθεση. Από εκεί και πέρα όσο περισσότερο ανέβαινες τόσο αυξάνονταν οι υποχρεώσεις, αλλά εγώ όπως σου είπα δεν έφτασα στις υψηλότερες βαθμίδες. Όταν γινόντουσαν εκδρομές συμμετείχες σε αυτές και όσο γνωριζόσουν έκανες παρέα και εκτός συνδέσμου. Είναι φαντάσου σαν να ανήκεις σε μια μεγάλη παρέα με την οποία μοιράζεστε κάτι κοινό. Αν απλά πήγαινες μια φορά για να πληρώσεις την συνδρομή σου δεν είχες και ιδιαίτερα πλεονεκτήματα…

Οπαδός Παναθηναϊκού: Τα μέλη ενός συνδέσμου είναι όπως τα μέλη μιας λέσχης μοτοσικλετιστών, σκακιστών, χορευτικών συλλόγων. Έχουν ένα κοινό ενδιαφέρον, στην προκειμένη περίπτωση την ομάδα και συνομιλούν όλη την ώρα γι’ αυτήν και τα τεκταινόμενα. Τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας είναι κανονικοί άνθρωποι με οικογένειες, ευαισθησίες, χόμπι…Να ξέρεις πως πολλές φορές αναπτύσσονται οι καλύτερες φιλίες μέσα σε αυτούς.

– Η δομή ενός συνδέσμου έχει τα χαρακτηριστικά μιας συμμορίας; Ο αρχηγός, οι υπαρχηγοί, τα πρωτοπαλίκαρα και αυτοί που ακολουθούν;

Οπαδός Ολυμπιακού: Ναι κάπως έτσι μπορείς να το πεις. Σίγουρα ο αρχηγός είναι ο πιο ισχυρός από πολλές απόψεις, αυτός που μπορεί να φάει το περισσότερο ξύλο αλλά και να το δώσει, αυτός που ξέρει πολλά, αυτός που αφιερώνει την ζωή του στο σύνδεσμο. Άλλωστε όταν ανήκεις στις υψηλότερες βαθμίδες δεν έχεις και ιδιαίτερη προσωπική ζωή. Οι αρχηγοί αναλαμβάνουν ευθύνες. Γι’ αυτούς υπάρχει από όλους σεβασμός σε συνδυασμό με φόβο. Οι μικροί δεν μιλάνε ή απασχολούν εύκολα τους μεγάλους, απλά συνυπάρχουν. Εγώ άλλωστε ως μη κάτοικος Πειραιά δεν θα μπορούσα ποτέ να γίνω αρχηγός… Ήταν στα απαραίτητα προσόντα… καταλαβαίνεις. Κατά τα άλλα οι πιτσιρικάδες είναι για τα θελήματα, μπαίνουν μπροστά για να φάνε τις πρώτες και μετά στο γερό ξύλο αναλαμβάνουν οι αρχηγοί.

Οπαδός Παναθηναϊκού: Η δομή ενός συνδέσμου έχει τα χαρακτηριστικά ενός οποιουδήποτε συλλόγου. πρόεδρος, αντιπρόεδρος, ταμίας, γενικός γραμματέας και αναπληρωματικά μέλη οι οποίοι αναφέρονται και ελέγχονται από τα μέλη του.

– Από ποια ηλικία άρχισες να ασχολείσαι ενεργά με τους ποδοσφαιρικούς συνδέσμους και ποιο ήταν το βάπτισμα του πυρός που σε έβαλε στον χουλιγκανισμό;

Οπαδός Ολυμπιακού: Στο γυμνάσιο και στο λύκειο και λίγο τα πρώτα χρόνια της σχολής υπήρξα ενεργό μέλος. Νομίζω κάπου προς τα μέσα λυκείου άρχισε το ξύλο. Αυτό που με τράβηξε ήταν αυτή η γοητεία που έχει πάντα η αλητεία, ειδικά στα μάτια ενός εφήβου. Το ότι ήμασταν 50 άτομα και φοβούνταν να μας ακουμπήσουν, το ότι ήμασταν μια μεγάλη παρέα. Αν με ρωτάς γιατί έμπλεξα, σήμερα θα σου απαντούσα από ηλιθιότητα.

Οπαδός Παναθηναϊκού: Ενεργά άρχισα να ασχολούμαι από τα 14 μου. Το βάπτισμα του πυρός ήταν σε έναν αγώνα εκτός έδρας με τον Απόλλωνα τότε που στην πορεία μας μέχρι το γήπεδο χωρίς καμία αιτία τα ΜΑΤ, μας χτύπησαν χωρίς απολύτως κανέναν λόγο, στέλνοντας έναν φίλο στο νοσοκομείο με βαριά κατάγματα.

– Με ποιο τρόπο κλείνεται κάποιο «ραντεβού θανάτου» μεταξύ των οπαδών;

Οπαδός Ολυμπιακού: Όπως γενικά κλείνεται ένα ραντεβού. Όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Η σκληρότερη βία άλλωστε δεν πραγματοποιείται στα γήπεδα, αλλά στα ραντεβού που κλείνονται έξω από αυτά και δεν τα μαθαίνει και κανείς, εκτός αν θρηνήσουμε θύματα… Ποιος φαντάζεται πως θα γίνουν επεισόδια έξω από το γήπεδο του βόλεϊ σε έναν αγώνα γυναικών; Άλλες φορές δίνονται και σε άσχετα σημεία. Αυτά τα ραντεβού μπορεί όντως να καταλήξουν «θανάτου» σε αντίθεση με τις συμπλοκές που γίνονται έξω από τα γήπεδα μετά τη λήξη του αγώνα, οι οποίες είναι αναμενόμενες και γι’ αυτό και ελεγχόμενες. Θυμάμαι μια φορά κλείστηκε ένα τέτοιο ραντεβού στο Γαλάτσι όταν ένας ολυμπιακός είχε «πατήσει» ένα γκράφιτι του παναθηναϊκού. Οι αφορμές δηλαδή είναι αστείες, οι αιτίες άλλο πράγμα. Περισσότερες λεπτομέρειες γι’ αυτά όμως γνωρίζουν τα μεγάλα κεφάλια, σου είπα εγώ ήμουν απλά ένας στρατιώτης. Στα επεισόδια εντός αγωνιστικού χώρου ή εκτός μετά την λήξη ενός αγώνα πετάς πέτρες, μπουκάλια, σπας, βαράς. Παλιά βέβαια ακόμα και το κυνηγητό ήταν πιο ρομαντικό, τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πιο βίαιο, βγαίνουν πιο εύκολα μαχαίρια.

Οπαδός Παναθηναϊκού: Δεν υπάρχει ραντεβού θανάτου, κάτι τέτοια τα λέτε εσείς οι δημοσιογράφοι, το ξέρεις το ρητό ε; Αυτό που συμβαίνει όταν είσαι Χούλιγκαν είναι να ξέρεις που παίζει η αντίπαλη ομάδα με τους μισητούς οπαδούς της και να βρεις την ευκαιρία να τους την πέσεις ή να τους επιτεθείς. Συνήθως σε παιχνίδια «μικρής επικινδυνότητας» όπως τα χαρακτηρίζει και η αστυνομία, για παράδειγμα σε γυναικείο μπάσκετ, βόλεϊ κτλ.

– Ποιο είναι το χειρότερο περιστατικό οπαδικής βίας που έχει διαδραματιστεί μπροστά σου;

Οπαδός Ολυμπιακού: Το χειρότερο για εμένα ήταν το ξύλο που είχα παίξει στη Λεωφόρο το 2004. Είχα τρομοκρατηθεί. Και κανένας από τους στρατιώτες δεν νομίζω πως ήθελε ουσιαστικά να εμπλακεί ή δεν φοβήθηκε. Αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις δεν μπορείς να υπαναχωρήσεις. Αν φύγεις κινδυνεύεις να σε βρίσουν ή στη χειρότερη να σε πλακώσουν στο ξύλο οι δικοί σου. Όταν είσαι μπλεγμένος πρέπει να πλακώνεσαι, έτσι γίνεσαι αρεστός στους υπόλοιπους, έτσι κερδίζεις πόντους εκτίμησης, έτσι ανεβαίνεις πιο πάνω, αρχίζουν τα «αρχηγιλίκια». Με το που γυρίσεις στο σύνδεσμο και πεις πλάκωσα έναν λαγό στο ξύλο ανεβαίνεις στα μάτια τους. Είναι ένας άγραφος νόμος.

Ένας άλλος άγραφος νόμος είναι και η αμέτοχη αστυνομία. Υπήρξα σε περιστατικό που από την μια μεριά ήταν 4000 οπαδοί της μιας ομάδας και 1000 της άλλης, περικυκλωμένοι από την αστυνομία που έπρεπε να τους συνοδέψει στην επιστροφή. Ε η αστυνομία δεν έκανε και τίποτα ιδιαίτερο, πέταξε καμιά φωτοβολίδα, κανένα δακρυγόνο, ούτε να σπάσει τον κλοιό, ούτε να κάνει καμία σύλληψη με ουσία, να μπει δηλαδή κανένας μέσα. Και πότε μπήκε άλλωστε κάποιος μέσα; Έπρεπε να πεθάνει άνθρωπος για να μπει.

Οπαδός Παναθηναϊκού: Σοβαρότατοι τραυματισμοί από μαχαίρια και μολότωφ.

– Υπάρχει σύνδεσμός στον οποίον δε γίνεται χρήση ναρκωτικών;

Οπαδός Ολυμπιακού: Όχι δεν νομίζω, αλλά αυτό δεν είναι μόνο πρόβλημα των συνδέσμων. Βέβαια να ξέρεις πως οι σκληροπυρηνικοί όταν πάνε σε «ραντεβού» συνήθως δεν είναι πιωμένοι, άντε καμιά μπύρα πιο πριν για να αναπτερωθεί το ηθικό. Το χασίσι είναι κατασταλτικό και πρέπει οι αισθήσεις να είναι τεντωμένες, να μπορείς να δείρεις.  Τώρα πια με τους ελέγχους που γίνονται δεν υπάρχουν μέσα στους συνδέσμους. Είναι άλλωστε τόσο εύκολο να βρεις ναρκωτικά ούτως ή άλλως, δεν σου χρειάζεται ο σύνδεσμος.

Οπαδός Παναθηναϊκού: Όπως και σε ολόκληρη την κοινωνία μας έτσι και στους συνδέσμους υπάρχουν μέλη, άνθρωποι, οι οποίοι κάνουν χρήση ναρκωτικών, πλέον είναι μειονότητα όμως. Βέβαια υπάρχουν και σύνδεσμοι στους οποίους δεν γίνεται χρήση ναρκωτικών. Νομίζω πως σε σχέση με παλαιότερα έχουν αποβληθεί ευγενικά αυτοί οι άνθρωποι από τους συνδέσμους.

– Ποιες οι σχέσεις των αρχηγών των συνδέσμων με τις ΠΑΕ ή τις ΚΑΕ;

Οπαδός Ολυμπιακού: Δεν έχω υπάρξει αρχηγός, αλλά από αυτά που έχω καταλάβει όντας σε αυτούς τους χώρους είναι ότι υπάρχουν κι ότι είναι καλές. Εδώ πολλές φορές υπάρχουν χορηγίες… Παίρνουν τζάμπα εισιτήρια, πολλοί δουλεύουν για αυτούς, μιλάνε αν όχι με τους ίδιους με τα πρωτοπαλίκαρά τους. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί αρχηγοί εμπλέκονται με την νύχτα.

Οπαδός Παναθηναϊκού: Στον δικό μας σύνδεσμο ανέκαθεν δεν ήταν ιδιαίτερα καλές οι σχέσεις με τους προέδρους των ΠΑΕ και ΚΑΕ. Πλέον όμως με τους 1002 κινδύνους που παραμονεύουν για την ομάδα μια επικοινωνία είναι αναγκαστική με τους διοικούντες. Βέβαια πολλές φορές αυτές με τον καιρό γίνονται καλές.

– Ποια η ψυχολογία των χούλιγκαν όταν κάνουν επεισόδια; Όταν χτυπάς τι σκέφτεσαι, ποιοι λόγοι σε ωθούν να το κάνεις; Οι συνέπειες των πράξεών σου περνούν καθόλου από το μυαλό σου;

Οπαδός Ολυμπιακού: Για εμένα είσαι αναγκασμένος να το κάνεις. Φυσικά και σκέφτεσαι, φυσικά και φοβάσαι, αλλά και να θες  δεν μπορείς να κάνεις πίσω. Όταν ένα επεισόδιο ξεκινάει υπάρχουν τρία τέσσερα μεγάλα κεφάλια μπροστά που δίνουν τον παλμό, πλαισιώνονται πιο πίσω από στρατιώτες και υπάρχουν και τρία τέσσερα μεγάλα κεφάλια από πίσω για να μην αφήσουν κανέναν να φύγει…

Οπαδός Παναθηναϊκού: Συνήθως η ψυχολογία όσων εμπλέκονται σε επεισόδια είναι αυτή του όχλου. Η αλήθεια είναι πως τα επεισόδια πολλές φορές μοιάζουν με τα extreme sports. Εκκρίνεται αδρεναλίνη και φλερτάρεις με τον κίνδυνο κυρίως λόγω ηλικίας. Έχω χτυπήσει και έχω χτυπηθεί αρκετές φορές περισσότερες βέβαια από την «πολύ καλή Ελληνική Αστυνομία». Δεν σκέφτομαι κάτι κατά την διάρκεια. Μόνο πως θα κερδίσει στα επεισόδια η ομάδα μου, οι φίλοι μου. Ο ορισμός του Χούλιγκαν νομίζω πως καλύπτει πλήρως το δεύτερο σκέλος της ερώτησης. Ανάλογα και με την ηλικία σκέφτεσαι τις μετέπειτα συνέπειες των πράξεών σου.

– Για μια ομάδα χούλιγκαν μεγαλύτερος εχθρός είναι οι αντίπαλοι οπαδοί ή η αστυνομία;

Οπαδός Ολυμπιακού: Οι αντίπαλοι οπαδοί είναι οι ορκισμένοι εχθροί.

Οπαδός Παναθηναϊκού: Μεγαλύτερος εχθρός είναι πάντα οι αντίπαλοι οπαδοί παρόλο που η συχνότητα με την οποία αναμετριέσαι μαζί τους είναι πολύ μικρότερη από εκείνη που αναμετριέσαι για την αστυνομία.

-Έχουν υπάρξει οπαδοί που ακόμα και μετά από τραυματισμό τους, και μάλιστα σοβαρό δεν άλλαξαν ούτε τα πιστεύω ούτε τη δράση τους; Ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό;

Οπαδός Ολυμπιακού: Ναι φυσικά, τα πρωτοπαλίκαρα. Νομίζω μετά από κάποιο τέτοιο σκηνικό, αυτό που συμβαίνει είναι πως δε φοβάσαι για την ζωή σου, αντίθετα θέλεις να εκδικηθείς έχοντας γεμίσει με αστείρευτο μίσος.

Οπαδός Παναθηναϊκού: Ναι. Ο λόγος είναι η εκδίκηση, το αστείρευτο μίσος και φυσικά η χαμηλή νοημοσύνη.

– Τι σ’ έκανε να αποστασιοποιηθείς; Η παλαιότερη εικόνα και αντίληψη των οπαδικών καταστάσεων φαντάζει σήμερα μακρινή; Άξιζε τελικά τον κόπο;

Οπαδός Ολυμπιακού: Τι με έκανε ν’ αποστασιοποιηθώ… Συνειδητοποίησα πως όλο αυτό το σκηνικό έπρεπε να είναι μονοθεματικό, έπρεπε να ασχολείσαι δηλαδή αποκλειστικά με αυτό. Επίσης κάθε φορά που έβγαινα με άσχετο κόσμο είχα το άγχος μην με δει κάποιος χούλιγκαν αντίπαλης ομάδας και με πλακώσει στο ξύλο. Δεν μπορούσα να βγαίνω έξω με την κοπέλα μου και να φοβάμαι μην με δείρουν ή να πρέπει να δείρω εγώ. Υπήρξαν περιστατικά που συνδεσμίτες μπήκαν σε σπίτι οπαδού αντίπαλης ομάδας και έδειραν αυτόν και τους γονείς του μαζί. Το καταλαβαίνεις;

Οπαδός Παναθηναϊκού: Πλέον είμαι μακριά από την πρώτη γραμμή μετά από πολλά χρόνια. Κινδύνεψε η ζωή μου, έκανα οικογένεια, έχω την δουλειά μου. Η παλαιότερη αντίληψη του χουλιγκανισμού και του οπαδισμού δεν υπάρχει πλέον, έχει χαθεί ανεπιστρεπτί…Οι νέες γενιές δεν έχουν κανέναν κώδικα τιμής, καμία μπέσα, κανέναν σεβασμό. Αλλά αν με ρωτάς για εμένα, ναι άξιζε τον κόπο.

– Τα μέτρα πως τα βλέπεις; Θα φέρουν αποτέλεσμα;

Οπαδός Ολυμπιακού: Θες στ’ αλήθεια να σου απαντήσω; Όχι , δεν θα φέρουν κάποιο αποτέλεσμα όσον αφορά στη βία στα γήπεδα. Τι τους νοιάζει, θα παρακολουθήσουν τον ολυμπιακό στο μπάσκετ στο βόλεϊ κι όπου αλλού. Αυτοί είναι πωρωμένοι με την ομάδα ούτως ή άλλως. Είδαν την προηγούμενη εβδομάδα τον Ολυμπιακό στην Ευρώπη, ακόμα καλύτερα. Θα διακοπεί ένα πρωτάθλημα, ε και;Πιο πολύ ενοχλεί τους φιλάθλους αυτή η απόφαση από ότι τους φανατισμένου οπαδούς.

Οπαδός Παναθηναϊκού: Η λύση δεν είναι η διακοπή του πρωταθλήματος, είναι η απονομή δικαιοσύνης και η εφαρμογή των νόμων οι οποίοι εφαρμόζονται επιλεκτικά. Ξέρουν πολύ καλά τις λύσεις. Ξέρουν ποιοι προκαλούν αυτές τις καταστάσεις, ξέρουν ποιοι ευθύνονται για την κατάντια μας και τον θάνατο πολλών ανθρώπων αλλά σε αυτή την ζωή δεν πρόκειται να αποδοθεί ποτέ δικαιοσύνη οποία κυβέρνηση και να «συγκινηθεί»…