Όταν ο πρώην υπουργός Αναστάσιος Μαντέλης ομολογούσε ενώπιον της Επιτροπής της Βουλής ότι είχε πάρει χρήματα από τη Siemens για την προεκλογική του εκστρατεία και όχι ως… αντάλλαγμα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της γερμανικής εταιρείας, μάλλον δεν περίμενε να βρεθεί κατηγορούμενος.
Πίστευε ότι το όποιο παράπτωμά του είχε παραγραφεί, καθώς όπως είναι γνωστό ο νόμος περί ευθύνης υπουργών στην Ελλάδα προβλέπει προνομιακή μεταχείριση για τα «υπουργικά αδικήματα» παρέχοντας στους πολιτικούς μία ιδιόμορφη «ασυλία».
Το αποτέλεσμα όμως ήταν διαφορετικό, καθώς η ομολογία του κ. Μαντέλη ότι πίσω από τον περίφημο κωδικό «ROCO», που επί χρόνια έψαχνε η δικαιοσύνη στο πλαίσιο της έρευνας για τα «μαύρα ταμεία» της Siemens, τον έφερε αντιμέτωπο με ένα βαρύ κατηγορητήριο για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Αδίκημα, κακουργηματικού μάλιστα χαρακτήρα, που κατά τις δικαστικές αρχές αποσυνδέεται με την υπουργική του ιδιότητα.
Την ημέρα της απολογίας του βρέθηκε ένα βήμα έξω από τον Κορυδαλλό, καθώς οι δικαστές διαφώνησαν για την ποινική του μεταχείριση. Η ανακρίτρια είχε τη γνώμη ότι έπρεπε να παραμείνει ελεύθερος, ενώ ο εισαγγελέας διατύπωσε την άποψη ότι έπρεπε να οδηγηθεί στη φυλακή.
Τελικά τη διαφωνία έλυσε το δικαστικό υπέρ της ανακρίτριας και ο Αν. Μαντέλης είναι ελεύθερος αφού προηγουμένως κατέβαλε ως εγγύηση 200.000 ευρώ, ενώ του έχει απαγορευθεί και η έξοδός του από τη χώρα. Όσο για την τελική ποινική του μεταχείριση θα αποφασίσει και πάλι το δικαστικό συμβούλιο, αφού προηγουμένως όμως, ολοκληρωθεί η κύρια ανάκριση για τα «μαύρα ταμεία» της Siemens, αν και η κατηγορία σε βάρος του -κατά την άποψη μερίδας νομικών- κινείται στην κόψη του ξυραφιού.
