Ο απόλυτος οδοστρωτήρας του οργανωμένου εγκλήματος, ο «νονός» Αλ Καπόνε, κυβερνούσε τον κόσμο του τζόγου, του αλκοόλ και του ποτού ανεξέλεγκτα, καθώς στο μισθολόγιό του είχε όλες τις πολιτικές και πολιτειακές αρχές του Σικάγου, χτίζοντας την κολοσσιαία μαφιόζικη αυτοκρατορία του πάνω στην ωμότητα και τη διαφθορά. Αστυνομικοί, δικαστές, ανώτεροι κρατικοί υπάλληλοι και δημοσιογράφοι δωροδοκούνταν αβέρτα από το εγκληματικό συνδικάτο του «Σημαδεμένου», διασφαλίζοντας την ατιμωρησία του αφεντικού. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που επικεφαλής μιας νεοσύστατης ομοσπονδιακής υπηρεσίας τέθηκε κάποιος Έλιοτ Νες, όταν και θα ξεκινούσε μια μάχη με τον γκάγκστερ μέχρις εσχάτων! Νεαρός, θρασύς και θαρραλέος, ο Έλιοτ Νες ξεπήδησε από την προσωπική μάχη με τον «Σημαδεμένο» κακοποιό ως ήρωας του νόμου, καθώς ο δικός του πόλεμος με τον βαρόνο του εγκλήματος θα τέλειωνε μόνο αν πιανόταν ο Καπόνε. Ή αν σκοτωνόταν ο Νες. Ο ομοσπονδιακός πράκτορας οδήγησε την ομάδα των αδέκαστων αστυνομικών του σε εκατοντάδες επιχειρήσεις κατά του Καπόνε και της διαβόητης σπείρας του, γονατίζοντας την παράνομη διακίνηση αλκοόλ κατά την ταραγμένη περίοδο της Ποτοαπαγόρευσης. Παρά το γεγονός ότι γκρέμισε λίγο πολύ το εγκληματικό συνδικάτο του Σικάγου εκεί στη δεκαετία του 1930, ο Καπόνε θα πήγαινε τελικά στη στενή όχι από τα δικά του στοιχεία αλλά από φορολογικές ατασθαλίες, καθώς η Εφορία τον είχε επίσης στο στόχαστρο. Η ασταμάτητη δράση του Νες και των «Αδιάφθορών» του έφερε πάντως τα πάνω κάτω στις έκνομες δραστηριότητες του ιταλού «νονού», καθώς πλέον ήταν αναγκασμένος να αγοράζει το αλκοόλ έξω από το Σικάγο και να το εισάγει κατόπιν λαθραία στην πόλη, κάτι που και ακριβότερο ήταν και πιο χρονοβόρο. Αφού ξετρύπωσαν τόσα και τόσα αποστακτήρια του Καπόνε, η ειδική ομάδα των «Αδιάφθορων» κατάφεραν να συγκεντρώσουν ικανό αριθμό ενοχοποιητικών στοιχείων εναντίον του, κάτι που αξιοποίησε ο Νες φέρνοντάς τα ενώπιον των δικαστικών αρχών ήδη από το 1931. Ήταν περισσότερα από 5.000 αδικήματα κατά των νόμων της Ποτοαπαγόρευσης και αφορούσαν στον ίδιο τον Καπόνε και σε 68 πρωτοκλασάτα μέλη της συμμορίας του! Ο εισαγγελέας προτίμησε πάντως να αξιοποιήσει τα στοιχεία της Εφορίας, που του παραδόθηκαν λίγες μέρες πρωτύτερα(!), κρατώντας τις παραβιάσεις του Νες ως εφεδρικές, σε περίπτωση που τη σκαπούλαρε ο μαφιόζος από τις πρώτες κατηγορίες. Μετά τον Καπόνε, ο Νες παρέμεινε στο σώμα, κάνοντας πολλά και διάφορα ακόμα, αν και η ζωή δεν του φέρθηκε με ευγνωμοσύνη μετά το πέρας της αστυνομικής του καριέρας. Αφού τσαλαβούτησε για λίγο στον κόσμο των επιχειρήσεων και κατέβηκε αποτυχημένα για δήμαρχος του Κλίβελαντ, βουτήχτηκε στα χρέη και τη μελαγχολία. Έφυγε από τον κόσμο αιφνιδίως λίγο πριν από την κυκλοφορία των «Αδιάφθορων» (1957), της ιστορίας του ακήρυχτου πολέμου του κατά του οργανωμένου εγκλήματος των ΗΠΑ, που πυροδότησε τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες με το τσουβάλι…
Πρώτα χρόνια
Ο Έλιοτ Νες γεννιέται στις 19 Απριλίου 1903 στο Σικάγο του Ιλινόις ως το νεότερο από τα έξι παιδιά ενός φούρναρη και της συζύγου του. Η νορβηγικής καταγωγής οικογένεια πάλευε να τα βγάλει πέρα και ο μικρός Έλιοτ μεγάλωσε μέσα στους κακόφημους δρόμους του εργατικού Σικάγου, ζώντας το έγκλημα στο πετσί του ήδη από τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Δεν θέλησε όμως να παλέψει μαζί του. Αντιθέτως, σπούδασε οικονομικά και εμπορικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου και όταν πήρε το χαρτί το 1925 (τρίτος μάλιστα στη φουρνιά του), έπιασε δουλειά ως ειδικός ερευνητής απατών σε χρηματοπιστωτική εταιρία της Ατλάντα. Ο νεαρός τα πήγαινε περίφημα στα καθήκοντά του και κάποια στιγμή η πιστωτική φίρμα τον έστειλε στο Σικάγο, όπου οργίαζαν οι απάτες σε βάρος της. Παράλληλα με τη δουλειά του, ο Έλιοτ επέστρεψε στο πανεπιστήμιο για να κάνει ένα σεμινάριο στην εγκληματολογία και έφυγε τελικά με μεταπτυχιακό δίπλωμα στο γνωστικό αντικείμενο! Πλέον ένιωθε όλο και πιο κοντά στην αστυνομική έρευνα, καθώς και η δική του δουλειά είχε να κάνει με το ξετρύπωμα των εγκληματιών. Κι έτσι όταν ο κουνιάδος του και μέλος του Γραφείου Ερευνών (που το 1935 θα μετονομαζόταν σε Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών – FBI) του πρότεινε να προσχωρήσει στις δυνάμεις του νόμου, ο Νες δεν χρειάστηκε πολύ να πει το «ναι». Κι έτσι το 1927 θα γίνει μέλος του Υπουργείου Οικονομικών ως «ράμπο» της Εφορίας, αν και την επόμενη χρονιά θα μετακινηθεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και το ειδικό παράρτημά του που είπαν Γραφείο Ποτοαπαγόρευσης, παίρνοντας τη θέση του ανάμεσα στους χίλιους άντρες της υποδιεύθυνσης του Σικάγου. Η δουλειά του ήταν να σταματά την παράνομη διακίνηση αλκοόλ ξεθεμελιώνοντας τις εκατομμυρίων δολαρίων επιχειρήσεις του αδιαφιλονίκητου αφεντικού του οργανωμένου εγκλήματος της πόλης, κάποιου Αλ Καπόνε!
Οι «Αδιάφθοροι»
Με το που ανέλαβε τα πρακτόρικα καθήκοντά του, ο Νες έλαβε μια κλήση που τον μετέθετε σε μια νεοσύστατη υπηρεσία που σκοπό είχε να γκρεμίσει ειδικά τον Καπόνε από το γκαγκστερικό του βάθρο. Η φήμη εξάλλου του ιταλού μαφιόζου είχε φτάσει ακόμα και στον Λευκό Οίκο, καθώς ο εξοργισμένος πρόεδρος Χέρμπερτ Χούβερ δεν μπορούσε να δεχτεί ότι ένας ζάμπλουτος «νονός» αψηφούσε προκλητικά κάθε έννοια νομιμότητας! Βάλθηκε λοιπόν να τον χαλάσει και ζήτησε έτσι τον καλύτερο πράκτορα του Σικάγου να αναλάβει τη νέα υπηρεσία που θα έφτιαχνε ειδικά για τον σκοπό αυτό. Και βέβαια δεν υπήρχε δεύτερος με τα θεωρητικά και τυπικά προσόντα για να αναλάβει το τιμόνι των «Αδιάφθορων» από τον σπουδαγμένο και τζιμάνι Έλιοτ Νες. Οι «Αδιάφθοροι» αποτελούνταν από τον Νες και εννιά ακόμα πράκτορες, οι οποίοι άρχισαν αμέσως να ξετρυπώνουν τα καταγώγια του Καπόνε, αν και το έργο τους μόνο εύκολο δεν ήταν. Κι αυτό γιατί η αστυνομία προσπαθούσε να βρει στοιχεία που να ενοχοποιούν τον Καπόνε εδώ και καιρό, όλοι ωστόσο κρατούσαν το στόμα τους κλειστό είτε γιατί τα έπαιρναν από τον «νονό» είτε γιατί φοβούνταν την εκδίκηση της Μαφίας. Ο Νες έπρεπε να ξεκινήσει από το μηδέν: άρχισε να ερευνά τις επιχειρήσεις-βιτρίνα του γκάγκστερ για εμπλοκή τους στη διακίνηση αλκοόλ αλλά και για άλλες απάτες ή οικονομικά αδικήματα. Το απαράμιλλο χρήμα του Καπόνε εξαγόραζε συνειδήσεις και προστασία, όντας στο απυρόβλητο των ομοσπονδιακών νόμων. Αστυνομικοί του Σικάγο, πολιτικοί και δημοτικοί σύμβουλοι, ακόμα και μέλη της αμερικανικής κυβέρνησης ήταν ολότελα δικοί του, κάτι που δυσκόλευε το έργο των διωκτικών αρχών του Νες. Το ίδιο πρόβλημα είχε εξάλλου και ο γενικός εισαγγελέας του Σικάγου, Τζορτζ Έμερσον Τζόνσον, στο να βρει αδέκαστους άντρες για να εκτελέσει την προεδρική παραγγελία για τους «Αδιάφθορους». Στον Έλιοτ Νες βρήκε τον άνθρωπο που ζητούσε, καθώς ο νεαρός πράκτορας φαινόταν να ξέρει πώς να πλήξει τον «Σημαδεμένο» εκεί που θα τον πονούσε περισσότερο: στο πορτοφόλι του. Ο στόχος της ομάδας ήταν ο περιορισμός των πηγών εισοδήματος του Καπόνε, ώστε να υπονομευτεί η θέση του στην πιάτσα και να μην μπορεί να εξαγοράζει συνειδήσεις και εκδουλεύσεις. Πρώτη του δουλειά, η καταστροφή των παράνομων αποστακτηρίων του Καπόνε αλλά και η συγκέντρωση ενοχοποιητικών στοιχείων για παραβιάσεις ομοσπονδιακών και πολιτειακών νόμων. Το έργο του Νες δεν ήταν απλό, καθώς είχε να τα βάλει με ένα εκτεταμένο δίκτυο έκνομων δραστηριοτήτων που εξασφάλιζαν στον Καπόνε προσωπικά κέρδη 75 εκατ. δολαρίων τον χρόνο! Μέχρι τον Οκτώβριο του 1929, ο Νες είχε φτιάξει μετά κόπων και βασάνων την ομάδα του, καθώς το να βρεθούν 9 ακόμα αδιάφθοροι αστυνομικοί στο Σικάγο μόνο εύκολο δεν ήταν. Η ομάδα των «Αδιάφθορων» έκλεισε πράγματι αναρίθμητα παράνομα αποστακτήρια και ζυθοποιίες στην ευρύτερη περιοχή του Σικάγου, μέσω εκτεταμένων παρακολουθήσεων, «κοριών», «καρφιών» και ανώνυμων πληροφοριών. Οι επιχειρήσεις που έβγαζαν τα περισσότερα για τον «νονό» ήταν σύντομα εκτός δράσης: στους πρώτους έξι μήνες των «Αδιάφθορων», ο Νες κατάφερε να σφραγίσει 19 αποστακτήρια και έξι μεγάλες μονάδες παραγωγής μπίρας. Ακόμα κι έτσι όμως το πλήγμα που επέφερε στη μαφιόζικη αυτοκρατορία του Καπόνε ήταν δεν ήταν 1 εκατ. δολάρια…
Καθαρίζοντας το Σικάγο: η βεντέτα των δύο αντρών
Ο Καπόνε θέλησε να εξαγοράσει τον Νες και έστειλε ένα πρωτοπαλίκαρό του να τον συναντήσει, προσφέροντάς του ένα δωράκι 2.000 δολαρίων. Αν ο πράκτορας σταματούσε μάλιστα να του κλείνει τις δουλειές τη μία πίσω από την άλλη, τότε θα λάμβανε άλλα 2.000 δολάρια τη βδομάδα. Εξοργισμένος ο Νες, έβγαλε κακήν κακώς έξω τον μαφιόζο και κάλεσε αμέσως τον Τύπο. Εκείνη την αξιομνημόνευτη μέρα του 1930 ο Έλιοτ ανακοίνωσε ενώπιον των δημοσιογράφων πως τόσο εκείνος όσο και κάθε άλλος από τους άντρες του δεν χρηματίζονταν από τον Καπόνε, κηρύσσοντάς του τον ανένδοτο! Την επόμενη ακριβώς μέρα, η εφημερίδα «Chicago Tribune» χαρακτήρισε το ειδικό σώμα ως «Αδιάφθορους». Ήταν δεν ήταν ειρωνικός ο τίτλος, ο Νες έκανε τον Τύπο σύμμαχό του στη σταυροφορία του κατά του Καπόνε, ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους για κάθε μα κάθε επιχείρηση εισβολής στα χαμαιτυπεία του. Ο Καπόνε σύντομα αναδιπλώθηκε και υιοθέτησε αυξημένα μέτρα προστασίας στην παραγωγή και τη διακίνηση του αλκοόλ του, βάζοντας πια τους άντρες του να ακολουθούν κατά πόδας τους 10 πράκτορες της ομάδας παρακολουθώντας τους σε 24ωρη βάση. Ακόμα και στα τηλέφωνά τους εντοπίζονταν συχνότατα «κοριοί», αλλά και σε οικογενειακά και φιλικά σπίτια των πρακτόρων. Ειδικά για τον Νες, ο «νονός» είχε βάλει να παρακολουθούν τις οικίες τόσο των γονέων όσο και των αδελφών του! Οι «Αδιάφθοροι» περνούσαν τώρα δύσκολες ώρες και σταμάτησαν να σημειώνουν πρόοδο στην αποστολή τους. Μία έφοδος πήγε όμως καλά και στέρησε από τον Καπόνε κάπου 200.000 δολάρια, καθώς αυτό το αποστακτήριο ήταν κυριολεκτικά τεράστιο. Η οργή του Καπόνε δεν άργησε να εκδηλωθεί και σύντομα ένας στενός φίλος του Νες θα βρισκόταν άγρια δολοφονημένος. Ο Έλιοτ τηλεφώνησε προσωπικά στον Αλ και τον κάλεσε να κοιτάξει έξω από το παράθυρό του στις 11:00 ακριβώς. Εκείνη την ώρα πέρασαν πράγματι κάτω από το σπίτι του «νονού» όλα τα κατασχεμένα οχήματά του από τις τόσες αστυνομικές εφόδους, που ήταν εξάλλου καθοδόν για τη δημοπρασία! Τρεις δολοφονικές απόπειρες εκτελέστηκαν εναντίον του Νες, αν και εκείνος έμοιαζε απτόητος. Η επόμενη έφοδός του σε κέντρο διανομής παράνομου αλκοόλ του Καπόνε θα του στοίχιζε άλλο ένα εκατομμύριο! Πλέον ο αρχιγκάγκστερ αναγκαζόταν να φέρνει το αλκοόλ στο Σικάγο από αλλού, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη και δαπανηρή τη διακίνησή του. Οι «Αδιάφθοροι» ξεθεμελίωσαν την παράνομη παραγωγή αλκοόλ, αν και είχαν ακόμα να κάνουν πολλά για το τέλος του παράνομου εμπορίου ποτών. Εξίσου εντυπωσιακός ήταν και ο όγκος των ενοχοποιητικών που μάζεψαν οι άντρες του Νες, δένοντας αριστουργηματικά την υπόθεση εναντίον του κακοποιού. Στις 12 Ιουνίου 1931, ο Νες ήταν πανέτοιμος να προσκομίσει τους ογκωδέστατους φακέλους του στον ανακριτή (και ένα ομοσπονδιακό σώμα δικαστών ευθύς αμέσως), οι οποίοι ενοχοποιούσαν τον Καπόνε και 68 μέλη της εγκληματικής του φαμίλιας για περισσότερα από 5.000 αδικήματα κατά της νομοθεσίας της Ποτοαπαγόρευσης! Όπως ξέρουμε, ο Καπόνε κατηγορήθηκε τελικά για φορολογικού τύπου ατασθαλίες και καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλάκιση, καθώς οι ράμπο της Εφορίας είχαν προσκομίσει τα δικά τους πειστήρια στις 5 Ιουνίου 1931, προλαβαίνοντας στο τσακ τον Νες. Τέτοια ήταν πάντως η βεντέτα των δύο αντρών που ο Έλιοτ ήταν παρών καθ’ όλη τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας της δίκης του Καπόνε, που ξεκίνησε στις 6 Οκτωβρίου 1931, παίρνοντας την τελική ρεβάνς…
Καθαρίζοντας και το Κλίβελαντ
Με τον Καπόνε έγκλειστο, η αποστολή των «Αδιάφθορων» είχε ολοκληρωθεί και η ειδική μονάδα διαλύθηκε. Ο Νες μετακινήθηκε σε ανώτερη διευθυντική θέση στο Γραφείο Ποτοαπαγόρευσης του Σικάγου μέχρι και τη λήξη της περιόδου. Αφού διαλύθηκε και η συγκεκριμένη υποδιεύθυνση, ο πράκτορας μετακινήθηκε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης του Σινσινάτι για να επαναλάβει τον άθλο του Σικάγου: να ξεχερσώσει το κύκλωμα παράνομης παραγωγής και διακίνησης αλκοόλ στα βουνά του Οχάιο και στα πέρατα του Τενεσί. Αφού περάσει αρκετούς μήνες στα νέα του καθήκοντα, ο Δεκέμβριος του 1935 θα του φέρει άλλη μια μετάθεση, ως διοικητής πια ειδικής αστυνομικής μονάδας του Υπουργείου Οικονομικών του Οχάιο για φορολογικές παραβάσεις στα αλκοολούχα ποτά. Ο 32χρονος διοικητής ήταν ο νεότερος που αναλάμβανε ποτέ τέτοια υψηλόβαθμα καθήκοντα, αν και το Κλίβελαντ θα επωφελούνταν ιδιαιτέρως από τους νέους του θριάμβους. Ο δήμαρχος ήθελε τον Νες να καθαρίσει την πόλη από τα εγκληματικά κυκλώματα και την απίστευτη κρατική διαφθορά, δίνοντάς του 34 πράκτορες για να ερευνήσει τα πάντα, από επίορκους αστυνομικούς και κρατικούς υπαλλήλους μέχρι και τον υπόκοσμο του Κλίβελαντ. Ο Νες έκανε τις περισσότερες έρευνες μόνος του, καθώς δεν μπορούσε να εμπιστευτεί τους νέους του βοηθούς, και έφερε τα στοιχεία που μάζεψε στο δικαστικό σώμα της πόλης τον Οκτώβριο του 1936. Ως αποτέλεσμα των ερευνών του, 200 αστυνομικοί αναγκάστηκαν να παραδώσουν τα σήματά τους και πολλοί πέρασαν από δίκη, μεταξύ αυτών δύο αστυνομικοί διοικητές, τρεις επιθεωρητές και πολλοί ακόμα υψηλόβαθμοι αστυφύλακες. Εξίσου ανεπανάληπτο ήταν και το έργο του στη διαχείριση της κυκλοφορίας του Κλίβελαντ! Σε μια πόλη που ήταν η δεύτερη χειρότερη των ΗΠΑ σε τροχαία δυστυχήματα και θανάτους, ο Νες ίδρυσε ένα μίνι δικαστικό σώμα για την άμεση εκδίκαση τροχαίων παραβάσεων, επέβαλλε την άμεση υποβολή των οδηγών σε αλκοτέστ και την αυτόματη σύλληψή των παραβατών και έφτιαξε επιπροσθέτως ένα πρόγραμμα πολιτειακής εξέτασης των οχημάτων για να κριθεί η καταλληλότητά τους! Από τους 250 τροχαίους θανάτους τον χρόνο που λάμβαναν χώρα στους δρόμους του Κλίβελαντ, μέχρι το 1938 ο Νες τους είχε ρίξει στους 130 (και 115 το 1939), καταλήγοντας να πάρει η πόλη του τον τίτλο της «ασφαλέστερης πόλης των ΗΠΑ»! Την ίδια στιγμή, την καθάρισε από την απίστευτη παραβατικότητά της θέτοντας πολλά ορόσημα κατά της πολιτειακής διαφθοράς.
Τελευταία τραγικά χρόνια
Δεν ήταν φυσικά όλα του τα πεπραγμένα στο Κλίβελαντ καλώς καμωμένα, καθώς ο Νες είχε αναπτύξει τη φήμη της βίαιης καταστολής των συγκεντρώσεων και πολλοί καταφέρονταν πια ανοιχτά εναντίον του. Νιώθοντας την κοινωνική πίεση σε μια υπόθεση κατά συρροή δολοφόνου που τρομοκρατούσε την πόλη μεταξύ 1935-1938, ο Νες έκανε πολλά λάθη στον χειρισμό της, όπως το κάψιμο ενός προσωρινού καταυλισμού αστέγων, κάνοντας πια τους πολίτες να ζητούν επιτακτικά την απομάκρυνσή του από το σώμα. Το αίτημά τους εισακούστηκε το 1939, όταν ο Νες χώρισε ξαφνικά τη γυναίκα του για να παντρευτεί την κρυφή του ερωμένη, πυροδοτώντας ένα σκάνδαλο πρώτου μεγέθους. Το οποίο ακολουθήθηκε από δεύτερο σκάνδαλο, όταν μπλέχτηκε σε ένα τροχαίο ατύχημα και βρέθηκε να οδηγεί μεθυσμένος. Αυτός, ο τιμωρός του αλκοόλ στο τιμόνι! Μέσα στη γενική κατακραυγή μιας πόλης το πρόσωπο της οποίας είχε τόσο αλλάξει, ο Νες παίρνει τη δεύτερη σύζυγό του και μετακομίζει στην Ουάσιγκτον, όπου πιάνει τώρα δουλειά σε ομοσπονδιακή κοινωνική υπηρεσία (κατά των λοιμωδών αφροδίσιων νόσων), μιας και η ζηλευτή του φήμη προηγούνταν. Η κριτική δεν άργησε όμως να κάνει και πάλι την εμφάνισή της, καθώς πολλοί τον κατηγορούσαν ότι δεν έκανε τη δουλειά του αλλά χρησιμοποιούσε τα αξιώματά του για ίδιον όφελος. Αηδιασμένος από την πολεμική εναντίον του, εγκαταλείπει οποιαδήποτε εμπλοκή είχε σε κρατικές υπηρεσίες και ιδιωτεύει, περνώντας από μπόλικες εταιρίες, αν και δεν στεριώνει πουθενά. Κάποια στιγμή επιχείρησε να ανοίξει τη δική του εταιρία, ήταν όμως πράκτορας και όχι επιχειρηματίας κι έτσι απέτυχε οικτρά. Το 1944 έγινε πάντως πρόεδρος μια φίρμας που έφτιαχνε χρηματοκιβώτια στο Οχάιο. Αφού χώρισε και ξαναπαντρεύτηκε για τρίτη φορά, υιοθετώντας τον γιο της νέας του συζύγου, αποφάσισε να κατέβει για δήμαρχος του Κλίβελαντ το 1947. Όχι μόνο δεν βγήκε αλλά έχασε και τη θέση του στην εταιρία, ζώντας πια βουτηγμένος στα χρέη και πνίγοντας τις σκοτούρες του στο αλκοόλ. Τώρα περνούσε τις τόσες ελεύθερες ώρες του στα μπαρ διηγούμενος ιστορίες για τα παλιά μεγαλεία. Όταν τον προλάβαιναν τα μεγάλα χρέη του, έκανε μπόλικες δουλειές του ποδαριού, αν και δεν στέριωνε πουθενά. Το 1953 βρήκε και πάλι μια θέση της αρεσκείας του, σε μια φίρμα που έφτιαχνε υδατογραφήματα για κρατικά έγγραφα, η οποία τον προσέλαβε λόγω της εμπειρίας του στον τομέα. Στα στερνά του εγκατέλειψε έτσι το πολύβουο Κλίβελαντ για την έδρα της εταιρίας σε μια ήσυχη κωμόπολη της Πενσιλβάνια, όπου έζησε με σχετική άνεση τις τελευταίες του στιγμές. Αν και το ποτό δεν το έκοψε ποτέ. Ο Έλιοτ Νες κατέρρευσε στο σπίτι του, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή στις 16 Μαΐου 1957, σε ηλικία 54 ετών, χτυπημένος από έμφραγμα. Το έργο της ζωής του, το βιβλίο «Οι Αδιάφθοροι», κυκλοφόρησε έναν μήνα μετά τον αιφνίδιο θάνατό του. Όταν πέθανε, όλοι είχαν ξεχάσει τον μπάτσο που τόσο λυσσαλέα είχε κυνηγήσει τον Καπόνε και πέθανε στην ψάθα γιατί αρνήθηκε να δωροδοκηθεί από τον «Σημαδεμένο»… Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr