Στην άκρη της ερήμου, εκεί που η σύγχρονη πολυτέλεια συναντά τη βενετσιάνικη αισθητική, βρίσκεται το Pearl του Κατάρ -ένα τεχνητό νησί που μεταμορφώθηκε σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ζωντανά αστικά κέντρα της περιοχής.
Με πολύχρωμα κτίρια, γραφικά κανάλια και μαρίνες γεμάτες πολυτελή σκάφη, το Pearl μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από τη Μεσόγειο, προσφέροντας έναν σπάνιο συνδυασμό κοσμοπολίτικης ζωής και αρχιτεκτονικής μεγαλοπρέπειας.
Πώς, όμως, δημιουργήθηκε αυτός ο παράδεισος μέσα στην έρημο και τι τον κάνει τόσο ξεχωριστό;
Το Pearl στο Κατάρ είναι ένα μέρος που φαίνεται να έχει σπάσει τη συνταγή. Χτισμένο πριν από 20 χρόνια, αυτό το τεχνητό νησί στο βόρειο άκρο της πρωτεύουσας Ντόχα είναι ένας ελαφρώς σουρεαλιστικός κόσμος, με πολύχρωμα κτίρια και υδάτινους δρόμους που μοιάζουν σαν να ήρθαν από τη Βενετία, δίπλα σε μαρίνες γεμάτες με ακριβά σκάφη.
Ενώ τα έργα συνεχίζονται ακόμη σε τμήματα του νησιού και, ναι, ορισμένες μονάδες στέκονται ακόμη άδειες, έχει μετατραπεί σε ένα ακμάζον κέντρο κοσμοπολίτικων κατοίκων, καφέ, εστιατορίων, καταστημάτων και εγκαταστάσεων αναψυχής.
Για τους επισκέπτες του Κατάρ, αξίζει να το εξερευνήσουν για την απόλυτη αρχιτεκτονική του πληθωρικότητα και για να χαζέψουν τον πεντακάθαρο και σπάνιο κόσμο στον οποίο ζουν πολλοί άνθρωποι εδώ.
Δημιουργώντας ένα τεχνητό νησί
Περίπου τρία χρόνια μετά την έναρξη κατασκευής των νησιών Palm Jumeirah στο Ντουμπάι, όπως αναφέρει το CNN Travel, το Κατάρ αποφάσισε να δημιουργήσει το δικό του τεχνητό νησί. Η επιλογή ενός ρηχού σημείου στα ανοικτά της ανατολικής ακτής, έκανε την ανάκτηση πιο αποδοτική από άποψη κόστους και πιο εύκολη στη διαχείριση από άλλα νησιωτικά έργα, όπως αυτά στο Ντουμπάι, τα οποία τείνουν να τοποθετούνται σε βαθύτερα νερά.
Το Το The Pearl έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να μοιάζει με μια αλυσίδα από μαργαριτάρια, με δύο μεγαλύτερους σχεδόν κυκλικούς κόλπους περιτριγυρισμένους από πύργους διαμερισμάτων και μικρότερες χάντρες στα άκρα, όπου βρίσκονται κυρίως μεγάλες μονοκατοικίες, όπως η ιδιωτική Isola Dana για τη βασιλική οικογένεια του Κατάρ. Το μοναδικό σχήμα του είναι τόσο ξεχωριστό που μπορεί να διακριθεί ακόμη και από το διάστημα.
Το The Pearl ήταν το πρώτο έργο αστικής ανάπτυξης που προσέφερε ελεύθερη ιδιοκτησία σε διεθνείς επενδυτές, καθώς και σε μη εθνικούς κατοίκους του Κατάρ. Έχοντας αυτό κατά νου, ο σχεδιασμός της ανάπτυξης βασίστηκε σε ένα μείγμα μεσογειακών και αραβικών επιρροών.
Στο τιμόνι ήταν η κατασκευαστική εταιρεία United Development Company UDC, η οποία ιδρύθηκε το 1999 και εισήχθη στο Χρηματιστήριο του Κατάρ τον Ιούνιο του 2003.
Η ανάκτηση γης από τη θάλασσα δεν καταστρέφει μόνο τις υπάρχουσες ακτές και τους θαλάσσιους οικοτόπους, αλλά αλλάζει και το περιβάλλον. Το Pearl ωστόσο έχει καταβάλει προσπάθειες για τη διάσωση προηγούμενων οικοτόπων καθώς και για την ενθάρρυνση νέων και ισχυρίζεται ότι προσφέρει εκπληκτικά ποικίλη βιοποικιλότητα για την περιοχή, όπου η θαλάσσια ζωή είναι φυσικά αρκετά περιορισμένη λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και του αμμώδους περιβάλλοντος.
Η ανάπτυξη έχει αποσπάσει επαίνους από τον περιβαλλοντολόγο Yousef Alhorr, επικεφαλής του ερευνητικού οργανισμού βιωσιμότητας Gulf Organisation For Research & Development με έδρα το Κατάρ, για στοιχεία που αποσκοπούν στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης μιας κεντρικής μονάδας ψύξης που μπορεί να λειτουργεί με επεξεργασμένα λύματα.
Ένας πολυσύχναστος κόμβος
Υπάρχουν πολυάριθμες γειτονιές εντός της ανάπτυξης, η καθεμία με τη δική της ταυτότητα και αρχιτεκτονική, όπως το Porto Arabia, όπου το 2009 μετακόμισαν οι πρώτοι κάτοικοι του The Pearl και βρίσκεται γύρω από μια μεγάλη μαρίνα, και το Viva Bahriya, που βρίσκεται γύρω από έναν παραθαλάσσιο κόλπο, προσφέροντας διάφορες εγκαταστάσεις για θαλάσσια σπορ.
Κατά μήκος του Porto Arabia υπάρχουν εστιατόρια και καφετέριες που κατά τους ψυχρότερους μήνες μετατρέπονται σε ένα πολυσύχναστο κέντρο όπου οι άνθρωποι κάθονται έξω, ασκούνται ή απλώς κάνουν βόλτες κατά μήκος της μαρίνας. Τους θερμότερους μήνες, ένας στεγασμένος κλιματιζόμενος διάδρομος κατά μήκος των κτιρίων επιτρέπει στους κατοίκους να περπατούν προς τις τοπικές εγκαταστάσεις, αντί να παίρνουν το αυτοκίνητο.
Υπάρχει η συνοικία Qanat, μια γειτονιά εμπνευσμένη από τη βενετσιάνικη αρχιτεκτονική, με παστέλ χρώματος αρχοντικά που βρίσκονται κατά μήκος πολλών καναλιών. Έχει ακόμη και τη δική της γέφυρα Ριάλτο. Είναι ένα ελαφρώς ασυνήθιστο θέαμα σε μια χώρα που είναι περισσότερο γνωστή για τις άδειες ερήμους της.
Αίσθηση μικρής πόλης
Το Madinat Central είναι το «κέντρο της πόλης» του νησιού. Διαθέτει μια πλατεία με εστιατόρια και καφετέριες, σούπερ μάρκετ, εξειδικευμένα καταστήματα και εγκαταστάσεις όπως κινηματογράφοι και ένα νέο νοσοκομείο. Πιο πέρα υπάρχει ένα διεθνές σχολείο, υπεραγορές, τζαμιά και εγκαταστάσεις που κυμαίνονται από κομμωτήρια μέχρι φαρμακεία και πρατήρια καυσίμων.
Η αίσθηση της μικρής πόλης είναι πολύ διαφορετική από το υπόλοιπο σύγχρονο, αστικό Κατάρ.
Συνολικά, η επιτυχία του The Pearl μπορεί να έγκειται στη δυνατότητα περιπάτου, κάτι σπάνιο στη Ντόχα, ή στο μείγμα αρχιτεκτονικής και στους πολλούς κοινωνικούς χώρους του.
Ή μπορεί απλά να οφείλεται στο ότι η κοινότητα έχει επιτύχει μια λειτουργική εκδοχή της πολυδιαφημισμένης έννοιας της πόλης των 15 λεπτών, με όλες τις καθημερινές ανάγκες να είναι εύκολα προσβάσιμες, με ευκαιρίες για έξοδο, είτε σε πάρκα είτε σε καφετέριες, και με τους κατοίκους να χρειάζεται ουσιαστικά να φύγουν μόνο για να πάνε στη δουλειά τους.
