«Μου είπε “θα τα πούμε αύριο, Αλέκο” και ίσως ήμουν από τους τελευταίους που του μίλησαν», είπε ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Αλέκος Παπαδόπουλος, για τον δολοφονημένο από τη 17Ν, Παύλος Μπακογιάννη, ενώ έκανε και εκτενή αναφορά στις εμπειρίες του με τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Μιλώντας στο One και αναφερόμενος αρχικά στον Παύλο Μπακογιάννη είπε ότι «είχε γραφείο πάνω από το δικό μου δικηγορικό γραφείο», ενώ μια μέρα πριν δολοφονηθεί οι δύο τους συνεργάστηκαν σε ένα νομοσχέδιο για θέματα τηλεόρασης. «Καθίσαμε στο προαύλιο μέχρι τις 3 τα ξημερώματα. Μου είπε “θα τα πούμε αύριο, Αλέκο” και ίσως ήμουν από τους τελευταίους που του μίλησαν. Τον σκότωσαν την επομένη ακριβώς έξω από το γραφείο μου έξω από το ασανσέρ», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Μιλώντας για τον Ανδρέα Παπανδρέου, αφού αρχικά είπε ότι γνωρίστηκαν το 1986 όταν ήταν πρόεδρος της ΕΡΤ2, στη συνέχεια σχολίασε «ο Παπανδρέου έβλεπε τις ειδήσεις των 8. Τις ειδήσεις τις έφτιαχνε η Ζαλοκώστα και δεν είχε καμία ευθύνη ο πρόεδρος. Και αυτό συνέβαινε σε όλο το διάστημα που είχε μονοπώλιο η κρατική τηλεόραση».

Στη συνέχεια ανέφερε πως: «Ο Ανδρέας ήταν άρχοντας αλλά όταν τον έπιαναν τα νεύρα, όποιος ήταν μπροστά αλίμονό του» ενώ στη συνέχεια αποκάλυψε έναν διάλογο που είχαν με αφορμή μια συζήτηση στο οικονομικό επιτελείο σχετικά με την υποτίμηση της δραχμής.

«Οι μισοί έλεγαν να κάνουμε υποτίμηση και οι άλλοι μισοί όχι. Με παίρνει ο Παπανδρέου και μου λέει “Αλέκο θέλω να ξέρω ποια είναι η γνώμη σου, να υποτιμήσουμε ή όχι;”. Εγώ του απάντησα “δεν τα ξέρω καλά αυτά αλλά αν θέλετε την άποψή μου, όχι. Τι να την κάνουμε την υποτίμηση; Σε 2-3 μήνες θα χάσουμε τα κέρδη γιατί δεν έχουμε παραγωγή”. Τα γνώριζε αυτά αλλά ζύγιζε ανθρώπους. Η ενημέρωση που του έκανα ήταν 5-10 λεπτά, τα έπιανε. Έτσι ήταν και ο Σημίτης αλλά πιο μεθοδικός», τόνισε.

Επιπλέον, ο Αλέκος Παπαδόπουλος περιέγραψε, επίσης, πώς μέσα σε ένα βράδυ γκρίζαραν τα μαλλιά του

«Ήταν μια Μεγάλη Τρίτη προς Μεγάλη Τετάρτη όταν συνέβη κάτι πολύ άσχημο χωρίς να φταίει το ΥΠΟΙΚ αλλά είχε την ευθύνη να βρει τη λύση από ολιγωρίες ενός συστήματος με μακριές ρίζες, ενημερώθηκε τελευταία στιγμή και θα ήταν οδυνηρό να μην βρεθεί λύση γιατί από την 1η του 1994 σύμφωνα με τη συνθήκη του Μάαστριχτ απαγορευόταν η ΤτΕ να κόψει νόμισμα και να καλύψει τα ελλείμματα. Ήταν αδύνατο να βρεθούν τα χρήματα. Όταν γύρισα στο σπίτι μου αργά και κοιμήθηκα 1,5 ώρα και ξύπνησα, για πρώτη φορά τα μαλλιά είχαν γκριζάρει πάρα πολύ», είπε.