Φωτογραφίζοντας εικόνες της Αθήνας από τον Δεκέμβρη του 2008, ο σκηνοθέτης της ταινίας «Λεηλατημένα Νιάτα», Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, μιλάει για το πώς η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, πριν από δύο χρόνια και κάτι, τον οδήγησε στη δημιουργία της ταινίας , αλλά και για την αναπάντεχα θετική υποδοχή της στο εξωτερικό.

Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Το Βήμα», ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος δηλώνει ότι νιώθει χαρούμενος για τη θετικότατη ως σήμερα υποδοχή της ταινίας του με την οποία άνοιξε πριν από δύο μήνες το Φεστιβάλ του Ρότερνταμ, από την άλλη, όμως, ξέρει πολύ καλά ότι θα ήταν προτιμότερο να είχε αποφευχθεί η αφορμή για τη δημιουργία της, το γεγονός που πριν από δύο χρόνια και κάτι συγκλόνισε όχι μόνο το πανελλήνιο όταν συνέβη αλλά ολόκληρο τον κόσμο.

Ο σκηνοθέτης δηλώνει χαρακτηριστικά: «Η ιδέα ήταν ότι αυτό το τραγικό γεγονός, έτσι όπως ζει σήμερα ο κόσμος στην Ελλάδα,θα ξανασυμβεί. Για μένα η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου δεν είναι «η μέρα εκείνη» αλλά ακόμη ένα γεγονός που προέκυψε μέσα από μια εντελώς ανόητη ένταση. Και αν θέλετε,με αυτή την ταινία ήθελα να σχολιάσω σε ποιους τελικά δίνουμε όπλα».

Το «Λεηλατημένα Νιάτα», το οποίο ο Παπαδημητρόπουλος συν-σκηνοθέτησε με τον γερμανό διευθυντή φωτογραφίας Γιαν Βόγκελ, εξιστορεί την παράλληλη πορεία δύο ανθρώπων στην Αθήνα κατά τη διάρκεια ενός 24ώρου.

Από την ανατολή του ηλίου ως το βράδυ. Ο ένας, ο Χάρης, είναι ένας έφηβος τρελαμένος με το skateboard και τον βλέπουμε κυρίως με τους φίλους του. Ο άλλος είναι ένας σαραντάρης που ζει με την οικογένειά του σε μια περιοχή η οποία δεν κατονομάζεται.

Η μοίρα των δύο αυτών ανθρώπων θα διασταυρωθεί προς το τέλος της ταινίας. Ως τότε οι σκηνοθέτες θα έχουν καταγράψει με απίστευτη ακρίβεια τη ζωή στην πόλη που λέγεται Αθήνα.

«Μιλώντας με πολλούς αστυνομικούς εξεπλάγην όταν τους άκουσα να λένε ότι είναι και γι΄ αυτούς τρομακτικό το ποιοί κρατούν όπλα στην Ελλάδα» προσθέτει ο Παπαδημητρόπουλος επανερχόμενος στο θέμα του όπλου.

«Οι ίδιοι μιλούν για το πόσο ελάχιστα εκπαιδευμένοι, πόσο ανίκανοι είναι στη διαχείριση κρίσεων ή σε καταστάσεις πανικού. Ένας άνθρωπος σε κατάσταση πανικού ο οποίος κρατά όπλο είναι πολύ εύκολο να το χρησιμοποιήσει»

Αποκαλύπτει επίσης ότι οι μισοί από αυτούς που παίζουν δεν είναι ηθοποιοί αλλά παιδιά που η ομάδα παραγωγής βρήκε στον δρόμο. Ο πρωταγωνιστής λέγεται Χάρης Μάρκου και οι φίλοι του Αρθούρο Κιβίλιοφ και Τζέισον Ουάστορ. Επίσης δεν γράφτηκε ποτέ σενάριο. Οποιοσδήποτε διάλογος ακούγεται πηγάζει αυθόρμητα από τους ηθοποιούς ενώ οι σκηνοθέτες έδιναν απλώς κάποιες οδηγίες ή έριχναν ιδέες για τη σκηνή που επρόκειτο κάθε φορά να γυριστεί.

Η ταινία θα αρχίσει να προβάλλεται στις αίθουσες από την Πέμπτη 17 Μαρτίου.