Ένα νέο φάρμακο, το οποίο δίνει ελπίδα σε όλους όσους φοβούνται τον καρκίνο ή πάσχουν από αυτόν έχει εφευρεθεί από τους επιστήμονες του City of Hope, ενός από τους μεγαλύτερους οργανισμούς έρευνας και θεραπείας του καρκίνου στις ΗΠΑ. Οι ερευνητές ανέπτυξαν μια στοχευμένη χημειοθεραπεία ικανή να σκοτώσει όλους τους συμπαγείς καρκινικούς όγκους.
Το φάρμακο, που περιέχει ένα μόριο που ονομάζεται AOH1996, «φαίνεται να εκμηδενίζει όλους τους συμπαγείς όγκους» σε προκλινικές έρευνες – ενώ αφήνει ανέπαφα τα υγιή κύτταρα. Το AOH1996 αποτελεί το αποκορύφωμα δύο δεκαετιών έρευνας για το City of Hope. Το νέο φάρμακο δρα στοχεύοντας μια πρωτεΐνη που ονομάζεται PCNA, ή πυρηνικό αντιγόνο των πολλαπλασιαζόμενων κυττάρων.
Στη μεταλλαγμένη της μορφή, η PCNA βοηθά τους καρκινικούς όγκους να ευδοκιμήσουν και να αναπτυχθούν. «Η PCNA μεταβάλλεται μοναδικά στα καρκινικά κύτταρα και το γεγονός αυτό μας επέτρεψε να σχεδιάσουμε ένα φάρμακο που στοχεύει μόνο τη μορφή της PCNA στα καρκινικά κύτταρα», ενώ αφήνει ανέγγιχτα τα υγιή, φυσιολογικά κύτταρα, δήλωσε η Linda Malkas του City of Hope στην Καλιφόρνια.
Η καθηγήτρια ογκολογίας και Διευθύντρια Β΄Παθολογικής Κλινικής το «Αττικό» νοσοκομείο, Αμάντα Ψυρρή, βρέθηκε σήμερα καλεσμένη της εκπομπής «Newsroom» της ΕΡΤ, όπου μίλησε για αυτή την πρωτοποριακή ανακάλυψη από το City of Hope. Σύμφωνα με την ΕΡΤ, η κ. Ψυρρή ανέφερε πως «είναι μια αρκετά ελπιδοφόρα έρευνα. Προέρχεται από ένα μεγάλο αντικαρκινικό κέντρο της Αμερικής (City of Hope), στο οποίο οι ερευνητές του δημιούργησαν ένα φάρμακο, το οποίο αναστέλλει στοχευμένα τα καρκινικά κύτταρα ενώ αφήνει άθικτα, δεν επηρεάζει τα φυσιολογικά κύτταρα».
Η ίδια εξήγησε με επιστημονικό τρόπο τη δράση του φαρμάκου, επισημαίνοντας ωστόσο πως «το φάρμακο δοκιμάστηκε σε 70 κυτταρικές σειρές από 70 διαφορετικούς τύπους καρκίνου, αλλά σε κυτταρικές σειρές μόνο, καθώς και σε ζώα με καρκίνο. Αυτά είναι προκλινικά μοντέλα. Τώρα γίνονται μελέτες φάσης Α΄. Είναι αρκετά χρονοβόρα η διαδικασία για να αποδειχθεί κατά πόσο μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε στην κλινική πράξη».
Στη συνέχεια, η καθηγήτρια ογκολογίας εξήγησε πως:
«Το φάρμακο αυτό είναι αναστολέας ενός αντιγόνου που βρίσκεται σε όλα τα κύτταρα, του PCNA. Eίναι μια ουσία η οποία δεσμεύει το DNA και ελέγχει απόλυτα την αντιγραφή του DNA αλλά και την επιδιόρθωση βλαβών στο DNA.
Υπάρχει μια ισομορφή αυτής της ουσίας που έχουν ανακαλύψει οι επιστήμονες, που υπάρχει μόνο στα καρκινικά κύτταρα και λέγεται ca pcna. Επομένως, αυτή η ομάδα δημιούργησε έναν αναστολέα που πηγαίνει εκλεκτικά στα καρκινικά κύτταρα και αναστέλλει αυτό το αντιγόνο, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται τα καρκινικά κύτταρα γιατί δεν μπορεί να γίνει αντιγραφή του DNA ούτε να επιδιορθώσουν τις βλάβες στο DNA.
Δημιουργούνται θραύσματα στο DNA και καταστρέφονται τα κύτταρα, ενώ επειδή αυτή η ουσία δεν υπάρχει στα φυσιολογικά κύτταρα δεν επηρεάζει τα φυσιολογικά».
Όπως, όμως, επισήμανε:
«Αυτό βέβαια το φάρμακο δοκιμάστηκε σε 70 κυτταρικές σειρές από 70 διαφορετικούς τύπους καρκίνου, αλλά σε κυτταρικές σειρές μόνο.
Φάνηκε εξίσου αποτελεσματικό σε όλους τους τύπους καρκίνου. Δοκιμάστηκε επίσης και σε ζωϊκά μοντέλα που έφεραν όγκους είτε καρκίνου μαστού είτε πνεύμονα, είτε νευροβλαστόματος και φάνηκε αποτελεσματικό.
Αυτά είναι προκλινικά μοντέλα. Τώρα γίνονται μελέτες φάσης 1. Αξιολογείται η ασφάλεια του φαρμάκου, οι παρενέργειες δηλαδή η τοξικότητα σε ασθενείς με διάφορους τύπους καρκίνου και στη συνέχεια, αν αυτό αποδειχθεί ασφαλές, δοκιμάζεται η αποτελεσματικότητά του σε μελέτες φάσης 2 και 3 που συμπεριλαμβάνουν μεγάλο αριθμό ασθενών και μπορούν να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητά του.
Είναι αρκετά χρονοβόρα η διαδικασία για να αποδειχθεί κατά πόσο μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε στην κλινική πράξη».
