Στην 58η θέση μεταξύ 59 χωρών κατατάσσεται η Ελλάδα στην Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας του Διεθνούς Ινστιτούτου Ανάπτυξης του Μάνατζμεντ (IMD) για το 2012, έχοντας προσπεράσει μόνο τη Βενεζουέλα.
Η Ελλάδα, που πέρυσι είχε απολέσει 10 θέσεις (σημειώνοντας τη μεγαλύτερη πτώση μεταξύ όλων των κρατών), έχασε φέτος άλλες δύο, σύμφωνα τουλάχιστον με την κατάταξη του IMD, που βασίστηκε σε μακροοικονομικό στοιχεία του 2011.
Ο ΣΒΒΕ παρουσίασε σήμερα την κατάταξη, στο πλαίσιο της ενδεκαετούς συνεργασίας του με το Ινστιτούτο Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), που παρέχει στο IMD τα ελληνικά στοιχεία.
Σε ό,τι αφορά τους επιμέρους δείκτες, στον τομέα της «οικονομικής αποδοτικότητας», η Ελλάδα διατήρησε φέτος τη θέση του 2011 (58η), η οποία είναι η χειρότερη που είχε ποτέ.
Στην «κυβερνητική αποτελεσματικότητα», κατατάσσεται 58η (56η το 2011), ενώ μεγαλύτερη επιδείνωση κατεγράφη στην «επιχειρηματική αποτελεσματικότητα», όπου βρέθηκε 56η (53η το 2011).
Στις «υποδομές», που πέρυσι ήταν ο μόνος τομέας, ο οποίος διαφοροποιήθηκε από την πτώση (η Ελλάδα είχε κερδίσει μία θέση αναρριχόμενη στην 32η), η θετική πορεία δεν διατηρήθηκε φέτος και η χώρα βρέθηκε φέτος δύο σκαλοπάτια χαμηλότερα (στην 34η θέση).
Οι πέντε κύριες προκλήσεις για την Ελλάδα σύμφωνα με το ΙMD
Σύμφωνα με τον ΣΒΒΕ, η πτώση κατά δύο θέσεις της χώρας μας στην Παγκόσμια Κατάταξη Ανταγωνιστικότητας «αποτελεί φυσιολογική συνέπεια καταρχήν της αβεβαιότητας και ανασφάλειας που κυριαρχεί αναφορικά με την έξοδο ή όχι της χώρας μας από την Ευρωζώνη και, αφετέρου, της βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας, η οποία δεν συνοδεύτηκε από κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ανάπτυξη».
Τη θέση της χώρας το 2012 επιδείνωσαν περαιτέρω τόσο τα άσχημα μακροοικονομικά μεγέθη, όσο, και, το κυριότερο, οι προβλέψεις για την (αρνητική) εξέλιξή τους κατά το 2012.
Σύμφωνα με το IMD, οι πέντε (5) κύριες προκλήσεις για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας είναι:
-Ταχεία προώθηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για τη μείωση των δαπανών του δημόσιου τομέα, με παράλληλα μέτρα ανάπτυξης προς την πραγματική οικονομία,
-Ενίσχυση της ρευστότητας και ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων,
-Εξορθολογισμός του φορολογικού συστήματος, με στόχο τη μείωση της φοροδιαφυγής,
-Μείωση της γραφειοκρατίας που αφορά την επιχειρηματικότητα, και,
-Πάταξη των φαινομένων διαφθοράς στο δημόσιο τομέα.
Η Ελβετία αναρριχήθηκε στην πρώτη τριάδα
Στο μεταξύ, να παραγκωνίσει τη Σιγκαπούρη από την τρίτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης κατόρθωσε φέτος η Ελβετία, που πέρυσι κατατασσόταν πέμπτη.
Συγκεκριμένα, στη φετινή λίστα, οι τρεις πιο ανταγωνιστικές χώρες παγκοσμίως ήταν το Χονγκ Κονγκ (πρώτο και πέρυσι), οι ΗΠΑ (διατήρησαν τη δεύτερη θέση) και η Ελβετία, ενώ ακολούθησαν: Σιγκαπούρη, Σουηδία, Καναδάς, Ταϊβάν, Νορβηγία, Γερμανία και Κατάρ.
Στον αντίποδα, ουραγοί στην Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας ήταν κατά σειρά (σ.σ. από την καλύτερη προς τη χειρότερη κατάταξη) οι χώρες Ν. Αφρική (50ή), Σλοβενία, Κολομβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Αργεντινή, Ουκρανία, Κροατία, Ελλάδα και Βενεζουέλα (59η).
Δυστοκία στον σχηματισμό κυβέρνησης
θα φέρει έξοδο απ’ το ευρώ
Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα και τη θέση της Ελλάδας στην εφετινή Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας του IMD, ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ, Νικόλαος Πέντζος, δήλωσε: «Το μήνυμα των αποτελεσμάτων είναι ένα και μοναδικό: αποτελεί επείγουσα, αλλά κυρίως αδήριτη ανάγκη για διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, που θα ανασύρουν τη χώρα από το «βυθό» της παγκόσμιας αφάνειας, και θα την τοποθετήσουν και πάλι μεταξύ των αναπτυγμένων οικονομιών διεθνώς. Γι΄ αυτό από τις επικείμενες εκλογές της 17ης Ιουνίου πρέπει να προκύψει κυβέρνηση, που με αποφασιστικές κινήσεις θα άρει την ανησυχία των πολιτών και του επιχειρηματικού κόσμου. Ενδεχόμενη δυστοκία στο σχηματισμό κυβέρνησης θα έχει ως αποτέλεσμα τη χρεοκοπία της Ελλάδας, την έξοδο της χώρας από το ευρώ και οικονομική καταστροφή για όλους».
Αυξανόμενος σκεπτικισμός απέναντι στην παγκοσμιοποίηση
Σημειώνεται ότι το ένα τρίτο από τα 329 κριτήρια που εξετάζονται στο πλαίσιο της εφαρμογής της μεθοδολογίας κατάταξης των 59 χωρών, προέρχεται από έρευνα γνώμης μεταξύ ανωτέρων και ανωτάτων στελεχών επιχειρήσεων με έδρα τις 59 αυτές χώρες, ο αριθμός των οποίων ξεπερνά κάθε χρόνο τις 4.200 άτομα.
Δύο από τα κύρια συμπεράσματα της έρευνας γνώμης είναι αφενός ο διαρκώς αυξανόμενος σκεπτικισμός απέναντι στην παγκοσμιοποίηση σε αρκετές από τις 59 οικονομίες και αφετέρου η ανάγκη για οικονομικές μεταρρυθμίσεις.
Η παγκοσμιοποίηση φαίνεται ότι αποτελεί θετικό παράγοντα για την ανάπτυξη σε χώρες όπως: Ιρλανδία, Σκανδιναβικά κράτη, Χιλή, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και για πολλές ασιατικές οικονομίες. Αλλά η στάση απέναντι στην παγκοσμιοποίηση είναι πολύ αρνητική στην Ελλάδα, τη Ρωσία, στις περισσότερες από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, σε ένα μέρος αυτών της Λατινικής Αμερικής, και, το κυριότερο απ’ όλα, στη Γαλλία.
Η ανάγκη για μεταρρυθμίσεις, τέλος, γίνεται περισσότερο ασθενής στην Αργεντινή, στην Τσεχία, στην Ισπανία και, ξανά, στη Γαλλία, όπου η λιτότητα ως μέτρο εξόδου από την ύφεση φαίνεται να είναι χειρότερη από την ίδια την ύφεση, σύμφωνα με τον ΣΒΒΕ.
