Διαστάσεις πολιτικού διχασμού λαμβάνει το θέμα της έγκρισης της εμπορικής συμφωνίας της ΕΕ με τον Καναδά στο Βέλγιο, όπου η γαλλόφωνη Βαλόνια θέτει βέτο στην έγκριση της συμφωνίας προκαλώντας την έντονη αντίδραση της ολλανδοφωνης Φλανδρας. Εξ ίσου διχασμένος είναι και ο Τύπος της χώρας με τον ολλανδοφωνο να τάσσεται ανοιχτά υπέρ της έγκρισης της συμφωνίας.
Έτσι η εφημερίδα De Standaard προβάλλει την αισιοδοξία του πρόεδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ ο οποίος είπε ότι μπορεί τελικά να εξευρεθεί λύση έστω την τελευταία στιγμή. Η εφημερίδα κάνει λόγο για «εντεινόμενο εκνευρισμό και μεγάλη αμηχανία» στα κλιμάκια της ομοσπονδιακής κυβέρνησης λόγω της στάσης των βαλλόνων αλλά και της αδυναμίας να γίνει αντιληπτό «τι ακριβώς επιθυμούν και πού το πάνε».
Κοινή είναι πάντως η αίσθηση ότι το βαλλονικό βέτο αποτέλεσε ευφυή πολιτικό ελιγμό από την πλευρά του προέδρου της Βαλονίας Πιέρ Μανιέτ ο οποίος κατά την εφημερίδα εποφθαλμιά το πηδάλιο του βελγικού Σοσιαλιστικού κόμματος και με την ανυποχώρητη στάση του φιλοδοξεί να εμφανιστεί ως ο νέος «Βαρουφάκης» ή «Κον Μπεντίτ» σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Από την πλευρά της η De Tijd επικεντρώνεται στις επιπτώσεις από το βαλλονικό «όχι» και εκτιμά ότι το όλο θέμα θα αποτελέσει μια ακόμα «ωρολογιακή βόμβα» στα θεμέλια της βελγικής ομοσπονδίας λόγω των τριβών που θα προκαλέσει στις σχέσεις της Βαλλονίας με την Φλάνδρα.
Από την άλλη η γαλλόφωνη εφημεριδα Le Soir στο κεντρικό της πρωτοσέλιδο προβάλλει τα όσα υποστηρίζει ο επικεφαλής του CDH (γαλλόφωνο κόμμα του κεντρώου χώρου) Μπενουά Λουτγκέν, στο πλαίσιο συνέντευξής του στην εφημερίδα, σε σχέση με τη στάση της Επιτροπής, την οποία κατηγορεί για πολιτική συμπεριφορά που αγγίζει τα όρια της παραβατικότητας, και εν γένει τις ευρωπαϊκές πιέσεις απέναντι στο κόμμα του και το γαλλόφωνο σοσιαλιστικό κόμμα, διατυπώνοντας την άποψη ότι η Ευρώπη δεν αποτελεί απλά και μόνο μία τεράστια αγορά, αλλά εκτείνεται πέρα από αυτό. Η ίδια εφημερίδα στο κύριο άρθρο της αναφέρει ότι η κρίση γύρω από την εμπορική συμφωνία CETA είναι επίσης μία καθαρά βελγική κρίση, αφού έχει να κάνει με την κατάσταση των σχέσεων στο εσωτερικό των γαλλόφωνων, σημειώνοντας παράλληλα ότι η εικόνα του Βελγίου προς τα έξω εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το στρατόπεδο που θα επιλέξει κανείς και την αντίστοιχη οπτική γωνία που θα υιοθετήσει.
Ιδιαίτερα επικριτική απέναντι στη στάση της Βαλλονίας εμφανίζεται ωστόσο η La Libre Belgique στο κύριο άρθρο της, κάνοντας λόγο για τον κίνδυνο της ‘βετοκρατίας’ και προσθέτοντας ότι η Ευρώπη μοιάζει να βρίσκεται στο έλεος των συμφερόντων των μειοψηφιών, μια και η άσκηση βέτο στις περιπτώσεις της Βαλλονίας και της Ολλανδίας, καθώς και η άρνηση χωρών της κεντρικής Ευρώπης να εφαρμόσουν το σχέδιο διαμοίρασης των μεταναστών αποκαλύπτουν μία Ένωση παραλυμένη από την αφύπνιση των εθνών-κρατών ή ακόμα και των εθνών-περιφερειών.
