Αν πέτυχε κάτι ο Ντόναλντ Τραμπ σε αντίθεση με τον προκάτοχο του Τζο Μπάιντεν, είναι να χωρίσει τον κόσμο και μάλιστα μέσα σε μια εβδομάδα, χωρίς να βρει αντίσταση ή να δώσει μερίδιο σε τρίτους. Αυτό όμως επιτυγχάνεται χάρη στη συνεργασία με τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ο νέος Αμερικανός πρόεδρος ακολουθώντας πιστά τη γραμμή διατήρησης του status quo σε ένα κόσμο που έγινε πολυπολικός, εφαρμόζει το αμερικανικό σχέδιο που καταρτίστηκε μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου: Μόνο η συνεργασία ΗΠΑ-Ρωσίας μπορεί να εγγυηθεί τη διατήρηση των παραδοσιακών δυνάμεων, ειδικά σε ό,τι αφορά τα οικονομικά συμφέροντα.
Έτσι, παραμερίζοντας χαρακτηρισμούς συνεργατών του και του Μπάιντεν για τον Ρώσο πρόεδρο πως είναι εγκληματίας πολέμου», «πρέπει να πάει στο εκτελεστικό απόσπασμα» κτλ, σήκωσε το τηλέφωνο και συνομίλησε μαζί του.

Το BBC σε άρθρο που συνόψισε την κατάσταση, έγραψε ότι οι εξελίξεις ξεκίνησαν με την τηλεφωνική συνομιλία Πούτιν-Τραμπ στις 12 Φεβρουαρίου και τις υποσχέσεις για επανεκκίνηση των σχέσεων. Συνεχίστηκαν με τη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου και την υπενθύμιση των ΗΠΑ στην Ευρώπη, ότι η Ουάσιγκτον είναι το «αφεντικό», μέχρι που οδήγησαν στη Σαουδική Αραβία.
Εκεί έγιναν οι πρώτες προσωπικές επαφές υψηλού επιπέδου μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με πληροφορίες να αναφέρουν πως το κλίμα ήταν «ιδιαίτερα καλό» σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν.
Status quo
Το 2022 αν κάποιος έλεγε ότι η Ουκρανία δεν πρέπει να ακολουθεί πιστά τις ΗΠΑ, γιατί στο τέλος θα προδοθεί, αμέσως θα χαρακτηρίζονταν ρωσόφιλος, γιατί επίσημα η Ουάσιγκτον μιλούσε για «δωρεές», «ενίσχυση» και «βοήθεια στον αδύναμο», λέξεις που στον μέσο άνθρωπο δεν θυμίζουν οικονομικές συναλλαγές.
Εντούτοις, το κράτος που διατηρεί μια από τις πιο ισχυρές οικονομίες -αν όχι και την ισχυρότερη- εδώ και παραπάνω από μισό αιώνα, φυσικά και δεν θα επένδυε στον πόλεμο μόνο και μόνο από λύπηση.
Ο Τζο Μπάιντεν λίγο πριν τελειώσει η θητεία του, άφησε να εννοηθεί ότι η χώρα του θα διεκδικήσει το κέρδος που της αναλογεί από την επένδυση που έκανε στην Ουκρανία, αλλά δεν έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες. Εξάλλου, ο χρόνος του τελείωνε, η παράταξη του έχασε στις αμερικανικές εκλογές -και δεν έμοιαζε να κέρδιζε από την αρχή- και ο ίδιος έπρεπε να προστατέψει την πολιτική του κληρονομιά.

Ο Τραμπ λοιπόν, με λυμένα τα χέρια και χωρίς κανέναν πολιτικό ή συναισθηματικό ενδοιασμό, μέσα σε μια εβδομάδα εφάρμοσε αυτά που επιδίωκαν οι ΗΠΑ από το 2022. Να διατηρεί το status quo και να βγάλουν χρήματα.
Αν κάτι συνοψίζει τις παραπάνω εξελίξεις, είναι το ξέσπασμα του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, που είπε ότι δεν μπορούν οι ΗΠΑ να ζητάνε ξεπούλημα της Ουκρανίας, δηλαδή να πάρουν μισό τρισεκατομμύριο δολάρια για τα δισεκατομμύρια που έδωσαν ή υποσχέθηκαν στο Κίεβο τα τελευταία χρόνια.