Ο σύγχρονος Ιντιάνα Τζόουνς που προσπαθεί να λύσει το τελευταίο αεροπορικό μυστήριο

Τον αποκαλούν σύγχρονο Ιντιάνα Τζόουνς, με τον οποίο ο πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας μοιράζεται και κάποιες αναζητήσεις. Εύκολα θα μπορούσαμε ωστόσο να τον χαρακτηρίσουμε και Σέρλοκ Χόλμς. Είναι ο 59χρονος Blaine Alan Gibson που είδε το όνομά του και πάλι να δημοσιεύεται στον Τύπο σε όλο τον κόσμο στις αρχές του χρόνου, όταν βρήκε συντρίμμια του Boeing 777 της πτήσης 370 των Malaysian Airlines, του μοιραίου αεροσκάφους που χάθηκε από τα ραντάρ λίγο μετά την απογείωσή του στις 8 Μαρτίου του 2014 παρασύροντας στο θάνατο 239 ανθρώπους. Ο 59χρονος εργάστηκε με συνέπεια και αφοσίωση για να φτάσει στις αρχές το κομμάτι που είχε βρει και στη συνέχεια εξακολούθησε να ασχολείται με αυτό το αεροπορικό μυστήριο, διεξάγοντας τη δική του -άνευ αμοιβής- έρευνα σε 12 χώρες για να βρει ίχνη του αεροσκάφους που εξαφανίστηκε. Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Gibson αφοσιώνεται σε μια υπόθεση, ένα μυστήριο όπως αυτό της πτήσης 370, γράφει το BBC. Έχει ταξιδέψει στη Γουατεμάλα και το Μπελίζ αναπτύσσοντας τη δική του θεωρία για την εξαφάνιση του πολιτισμού των Μάγια. Έχει φτάσει μέχρι τη Σιβηρία αναζητώντας τα αίτια της μυστηριώδους έκρηξης στην τάιγκα της περιοχής Tunguska που ισοπέδωσε δύο τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους το 1908. Και έχει αναζητήσει, όπως ο κινηματογραφικός Ιντιάνα Τζόουνς, τα ίχνη της Κιβωτού της Διαθήκης σε άγνωστα μονοπάτια της Αιθιοπίας. Ποιος είναι ο Gibson; Είναι δύσκολο να ταιριάξει επακριβώς σε μια περιγραφή. Είναι δικηγόρος αλλά δεν έχει ποτέ ασκήσει τη δικηγορία. Είναι επιχειρηματίας αλλά δεν τον ενδιαφέρει και τόσο να βγάλει λεφτά. Είναι ταξιδιώτης αλλά δεν ενδιαφέρεται και τόσο να δει τα αξιοθέατα- αντ’ αυτού αναζητεί την αλήθεια. Το βρετανικό δίκτυο εντόπισε τον Gibson στις Μαλδίβες, όπου συνεχίζει τις έρευνές του για την τύχη της πτήσης 370, φιλοδοξώντας να λύσει ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα μυστήρια. «Γεννήθηκα στο Σαν Φρανσίσκο και πάντα αγαπούσα τα ταξίδια. Μάζευα φανατικά τα τεύχη του National Geographic και από μικρός ήθελα να μαθαίνω πού βρίσκεται η κάθε χώρα και ποια είναι η πρωτεύουσά της. Είχα από νωρίς αποφασίσει πως ήθελα να τις επισκεφθώ όλες και θα το κάνω, μου έχουν απομείνει 18 χώρες. Η Μοζαμβίκη ήταν η 177η χώρα που επισκεπτόμουν και όσο βρισκόμουν εκεί βρήκα ένα τμήμα από Boeing 777», αφηγείται στο BBC. «Ταξιδεύω σχεδόν συνέχεια, κάποτε ταξίδευα το μισό χρόνο αλλά από τότε που πούλησα το οικογενειακό μας σπίτι στην Καλιφόρνια και άρχισα να ασχολούμαι με την πτήση 370, πλέον ταξιδεύω ασταμάτητα. Θέλω να συνεχίσω να αναζητώ συντρίμμια της πτήσης, αυτή είναι η τωρινή μου περιπέτεια». Όσο για το πώς χρηματοδοτεί τα ταξίδια του, ο Gibson εξηγεί πως κινείται οικονομικά. «Μου αρέσει να πηγαίνω σε μέρη όπου γνωρίζω ανθρώπους ή συναντώ άλλους που με προσκαλούν να μείνω στο σπίτι τους. Άλλοτε μένω σε χαμηλού κόστους ξενοδοχεία αλλά και σε κάμπινγκ. Τώρα που βρίσκομαι στις Μαλδίβες μένω σε δωμάτιο των 34 δολαρίων τη βραδιά, όχι σε θέρετρο των 1000 δολαρίων. Αυτό είναι το στιλ μου, περνάω χρόνο με τους ντόπιους όπου βρεθώ». Όπως λέει, όσα κι αν έχεις διαβάσει για κάποιο μέρος, τίποτα δεν υποκαθιστά την αληθινή αίσθηση της γνωριμίας με κάθε τόπο. Ο ίδιος ταξίδεψε στη Σοβιετική Ένωση το 1976 για να καταλάβει πραγματικά πώς ήταν η ζωή εκεί. «Είδα τους Ρώσους και είδα πως δεν διέφεραν από εμάς. Από το 1976, όταν ο κόσμος προσπαθούσε εκεί να αγοράσει τζιν και να ακούσει ροκ εν ρολ, ήξερα πως ο κομουνισμός δεν θα κρατήσει πολύ», λέει.

Το πρώτο μυστήριο

Το πρώτο μεγάλο μυστήριο που θέλησε να λύσει ήταν τι απέγινε ο πολιτισμός των Μάγια. Όπως εξομολογείται το ενδιαφέρον του ξύπνησε η ταινία «Κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού» που προβλήθηκε τη δεκαετία του ’80. Τότε πήγε στο Μπελίζ και τη Γουατεμάλα, μεταξύ 1984 και 1992, συμμετέχοντας εθελοντικά σε αρχαιολογικές έρευνες. «Ανακαλύψαμε κάποια κρανία μέσα σε σπηλιές στο Μπελίζ, είχαν στα δόντια οψιάνο που έδειχνε πως τα κρανία ανήκαν σε βασιλείς, ευγενείς και ιερείς. Συμπεράναμε πως πρέπει να έγινε κάποια εξέγερση, οι άνθρωποι στα βουνά και τη ζούγκλα κουράστηκαν να υπηρετούν υψηλόβαθμους ιερείς. Τους ανέτρεψαν, κατέβηκαν στην ακτή, άρχισαν το εμπόριο και πλούτισαν. Οι Μάγια δεν μπήκαν σε κάποιο διαστημόπλοιο κι εξαφανίστηκαν, απλώς ανέβηκαν κοινωνικά», είναι η θεωρία του. Οι ειδικοί δεν αποδέχθηκαν το σενάριο αυτό αλλά ο Gibson δεν ενδιαφερόταν ούτως ή άλλως για την αποδοχή. Όπως λέει, ήθελε να μάθει για τον εαυτό του. Σε άλλο ερευνητικό ταξίδι του βρέθηκε στη Σιβηρία, ερευνώντας τη μυστηριώδη έκρηξη στην Tunguska. «Στις 30 Ιουνίου 1908 κάτι συνετρίβη στη Γη, στη μέση του σιβηρικού δάσους, βόρεια της πόλης Krasnoyarsk. Τα δέντρα ισοπεδώθηκαν σε ακτίνα μιλίων αλλά δεν σκοτώθηκε κανείς. Κανείς δεν ήταν εκεί κι έτσι δεν υπάρχει σαφές συμπέρασμα για το τι συνέβη.  Ένας Ρώσος αστροναύτης επέστρεψε εκεί μερικά χρόνια μετά και διαπίστωσε πως τα δέντρα “έδειχναν” στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτή του επίκεντρου. Στο επίκεντρο τα εναπομείναντα δέντρα έστεκαν όρθια με τα κλαδιά τους κομμένα. Έτσι πίστεψε πως κάτι ανατινάχτηκε, ό,τι κι αν ήταν. Μετά έγινε η επανάσταση και κανείς δεν μπορούσε να μπει στη χώρα μέχρι που έφτασε εκεί ένας αστρονόμος από το Maine το 1994. Εγώ πήγα το 1995 και ήμουν ο δεύτερος Αμερικανός που το είδε, ήταν απίστευτο. Για να φτάσεις εκεί προσγειώνεσαι στη πόλη Vanavara, μετά μετακινείσαι με σκάφος και στο τέλος περπατάς και 24 ώρες». Σύμφωνα με τη θεωρία του, ο αστρονόμος είχε δίκιο. Η κυρίαρχη θεωρία πως επρόκειτο για μετεωρίτη τού φαίνεται σωστή. Άλλα σενάρια περιλάμβαναν κομήτες, ατομικά διαστημόπλοια, ακόμα και ατομική έκρηξη. «Είμαι ανοιχτός σε πολλές θεωρίες αλλά μου φαίνεται πιο πιθανή αυτή του μετεωρίτη. Δεν μπόρεσα να βρω ούτε ένα κομμάτι του, κανείς δεν μπόρεσε γιατί εξατμίστηκε», σημειώνει.

«Η Κιβωτός είναι στην Αιθιοπία»

Το ενδιαφέρον για την Κιβωτό της Διαθήκης προέκυψε από την ταινία με τον Ιντιάνα Τζόουνς. «Ταξίδεψα στην Αιθιοπία το 2011 και διαπίστωσα πως η θρησκεία των κοπτών χριστιανών επικεντρωνόταν στην κιβωτό και όχι στον σταυρό ή τη σταύρωση και τα θεία μυστήρια, Κάθε εκκλησία στην Αιθιοπία έχει και μια ρέπλικα που εμφανίζει για το φεστιβάλ Timkat τον Ιανουάριο. Αναρωτήθηκα γιατί αυτή η χώρα να έχει τέτοια εμμονή με την Κιβωτό; Είχα διαβάσει πως η Κιβωτός είχε μεταφερθεί στην Αιθιοπία και οι Αιθίοπες επιμένουν πως βρίσκεται στο Aksum, μια μικρή πόλη κοντά στα σύνορα με την Ερυθραία. Δεν πιστεύω πως όλα αυτά ανήκουν μόνο στη σφαίρα του φολκλόρ, όταν κάτι είναι τόσο κυρίαρχο συνήθως υπάρχει και κάποια πραγματική ιστορική βάση γι’ αυτό», λέει. «Οπότε πιστεύω πως όντως η Κιβωτός είναι στην Αιθιοπία. Οι Αιθίοπες λένε σε όλους πως βρίσκεται στο μοναστήρι στο Aksum και φυλάσσεται από έναν μοναχό που δεν μπορεί ποτέ να βγει έξω ούτε να μιλήσει σε κανέναν. Είναι ο φρουρός της Κιβωτού. Τον αναζήτησα αλλά αν λένε όλοι πως είναι κάπου, πιθανότατα δεν είναι εκεί. Είναι πιθανώς μια ψεύτικη Κιβωτός. Δεν μπορείς να πλησιάσεις το μέρος ούτε σε απόσταση 60 μέτρων λόγω των μέτρων ασφαλείας, δεν μπορείς ούτε να δεις μέσα στο κτίριο». Ο Graham Hancock, συγγραφέας του «Sign and the Seal: The Quest for the Lost Ark of the Covenant», πιστεύει πως η Κιβωτός έμεινε στην Αίγυπτο και στη συνέχεια μέσω του Νείλου έφτασε στη λίμνη Tana στην Αιθιοπία, που είναι η πηγή του Νείλου. Ο Gibson έφτασε και εκεί. «Πήγα με βάρκα στο μοναστήρι Τana Kirkos. Κατά παράξενο τρόπο το GPS μου δεν δούλευε εκεί παρότι δούλευε παντού. Κάθε φορά που έβγαζα μια φωτογραφία απεικονιζόταν μια αύρα και σαν να διαχεόταν το φως. Η πυξίδα μου έπαιζε. Ο ιερέας μου έδειξε κάποια αντικείμενα που υποτίθεται πως συνοδεύουν την Κιβωτό αλλά κι εκείνος υποστήριξε πως η Κιβωτός είναι στο Aksum- αν και πρόσθεσε πως έγιναν τρία ακριβή αντίγραφα της Κιβωτού. Στη συνέχεια η αυθεντική και τα αντίγραφα μοιράστηκαν σε τέσσερα μοναστήρια, στο Aksum, το Tana Kirkos και άλλα δύο. Σύμφωνα με τον ιερέα αυτόν η πραγματική Κιβωτός φέρει τις πλάκες με τις δέκα εντολές γραμμένες στα εβραϊκά ενώ στα αντίγραφα οι πλάκες είναι γραμμένες στα αμαρικά. Εγώ ήθελα να δω την αυθεντική κι έστειλα εκεί τον φίλο μου αφότου έφυγα. Εκείνος τους μίλησε ξανά και του έδωσαν κάποια χειρόγραφα. Ο ηγούμενος στο Tana Kirkos, ένας πολύ μεγάλος σε ηλικία άνδρας που κανείς ποτέ δεν καταφέρνει να δει, εμφανίστηκε στο δωμάτιο του φίλου μου τη νύχτα και του είπε: ‘Έρχεται μια βάρκα, πάρ’ την και μην ξαναγυρίσεις εδώ’. Οπότε, θεωρώ πως έφτασα κοντά».

Η εξαφάνιση της πτήσης

Και φτάνουμε έτσι στην εξαφάνιση της πτήσης 370. «Ήμουν στη φάση που πουλούσα το σπίτι μου στην Καλιφόρνια και ξεσκόνιζα αναμνήσεις και φωτογραφίες», αφηγείται. «Τότε άκουσα για το αεροσκάφος, έμαθα πως είχε πετάξει για επτά ώρες, είχε φτάσει από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας στον Ινδικό Ωκεανό και μετά εξαφανίστηκε. Με συνεπήρε, η φαντασία μου γέμισε γεωγραφία, αεροπλοΐα, τρομοκρατία, ταξίδια, όλα μαζί. Άκουσα πως υπήρχαν άνθρωποι που είχαν δει το αεροπλάνο στις Μαλδίβες αλλά τις αναφορές τους τις παρέβλεψαν επειδή οι δορυφόροι είχαν δείξει πως το αεροπλάνο είχε πάει νότια. Τότε σκέφτηκα, γιατί να μην ακούσουμε τους μάρτυρες; Μπορεί να υπήρχαν και επιζώντες στα ζεστά νερά κοντά στις Μαλδίβες. Γι’ αυτό είμαι εδώ τώρα, για να ψάξω κι αυτές τις πτυχές. Συνάντησα πολλούς ψαράδες και η μαρτυρία τους ήταν πολύ αξιόπιστη. Μου είπαν πως είδαν ένα αεροσκάφος, λευκό μπλε και κόκκινο να πετά χαμηλά πάνω από το νησί τους σε ώρα που πράγματι θα του τελείωναν τα καύσιμα, αν είχε κατευθυνθεί προς τα εκεί. Το αεροπλάνο αυτό δεν αναγνωρίστηκε. Αν τα ‘μάτια’ των ραντάρ κάνουν λάθος, για οποιοδήποτε λόγο, τα μάτια των ψαράδων μπορεί να έχουν δίκιο. Μπορεί να ήταν η πτήση 370, ταίριαζε στην περιγραφή». Η έρευνά του άρχισε τον Μάρτιο του 2015, ένα χρόνο μετά την εξαφάνιση του αεροσκάφους. Η επίσημη έρευνα στα ανοιχτά των ακτών της Αυστραλίας- που βασίζεται στις πληροφορίες από δορυφόρους- δεν βρήκε απολύτως τίποτα. «Έτσι σκέφτηκα να μιλήσω στους συγγενείς των θυμάτων αλλά και τους ανθρώπους στις Μαλδίβες. Οι αρχές ξόδευαν 100 εκατομμύρια δολάρια και δεν είχαν βρει τίποτα. Ταξίδεψα στο Λάος, τη Μιανμάρ, την Ταϊλάνδη, τη Μαλαισία, τις Μαλδίβες, την Καμπότζη, τον Μαυρίκιο, το Ρεουνιόν, την Αυστραλία, τις ΗΠΑ, τη Μαδαγασκάρη και τη Μοζαμβίκη αναζητώντας στοιχεία», συνεχίζει ο Gibson. Με ολοζώντανο το πνεύμα του (εξ)ερευνητή να καίει μέσα του, κατέληξε βήμα- βήμα και στον εντοπισμό του κομματιού από τα συντρίμμια του αεροσκάφους. Περιγράφει στο BBC: «Η Μαδαγασκάρη μπλοκάρει τα περισσότερα συντρίμμια και γενικά σκουπίδια που μεταφέρονται από ανατολικά, είναι σαν μαγνήτης (τον Ιούνιο του 2016 άλλωστε ο Gibson βρήκε κι άλλα κομμάτια που είναι πιθανό να ανήκουν στο εξαφανισμένο αεροσκάφος στη βορειοανατολική Μαδαγασκάρη). Ο καθηγητής Charitha Pattiaratchi, ειδικός της αεροπλοΐας στο University of Western Australia, μου είπε πως αν κάποια αντικείμενα δεν μπλοκαριστούν στη Μαδαγασκάρη είτε από βορρά είτε από νότο, τότε θα ξεβραστούν στη Μοζαμβίκη. Τον Φεβρουάριο του 2016 νοίκιασα ένα σκάφος και όπως συνήθως κάνω, απευθύνθηκα στους ντόπιους και τους ρώτησα πού ξεβράζει συνήθως αντικείμενα η θάλασσα. Μου είπαν πως υπήρχε ένα σημείο κοντά στην πόλη Vilankulos όπου πηγαίνουν οι ψαράδες για να μαζέψουν δίχτυα ή σημαδούρες όταν τα παίρνει η θάλασσα. Πήγα χωρίς την παραμικρή προσδοκία – είχα ήδη «χτενίσει» παραλίες στην Ταϊλάνδη, τον κόλπο της Βεγγάλης, τη θάλασσα Ανταμάν και τις Μαλδίβες και δεν είχα βρει τίποτα. Περιπλανηθήκαμε εκεί, είχε μόνο συνηθισμένα σκουπίδια της παραλίας. Αλλά ξαφνικά ο ιδιοκτήτης του σκάφους σήκωσε ένα γκρι τριγωνικό αντικείμενο και μου είπε: “μήπως αυτό είναι από την πτήση 370;”. Πλησίασα και είδα πως έγραφε πάνω “No step” και τότε ήξερα πως ήταν από αεροπλάνο. Συνήθως αυτό γράφεται πάνω στην ουρά και τα φτερά ώστε οι εργάτες να μην πατούν πάνω τους και είναι χαρακτηριστικό των σκαφών Boeing». Με αίσθημα της μεγάλης ευθύνης που τον βάραινε ο Gibson έστειλε μέιλ και φωτογραφίες του αντικειμένου στην αυστραλιανή Australia’s Transport Safety Bureau (ATSB) που ηγείται των ερευνών για την πτήση ΜΗ370 στο νότιο Ινδικό Ωκεανό. «Μου είπαν να το προσέχω, να μην μιλάω και πολύ γι’ αυτό γιατί μπορεί να αναστατωθούν οι οικογένειες των θυμάτων και να φροντίσω να φτάσει στα χέρια τους. Το μετέφερα στο Μαπούτο και από εκεί από το προξενείο της Αυστραλίας έφτασε στις αρμόδιες υπηρεσίες. Τρεις εβδομάδες αργότερα επιβεβαιώθηκε πως ανήκε στο χαμένο αεροσκάφος», περιγράφει. Έτσι έχει σχηματίσει πια τη δική του θεωρία για τη μυστηριώδη κατάληξη του μοιραίου αεροπλάνου. «Μετά τον εντοπισμό αυτού του κομματιού βρέθηκαν κι άλλα. Πλέον έχουν βρεθεί πέντε κομμάτια του αεροπλάνου, ένα στον Μαυρίκιο, δύο στη Μοζαμβίκη, ένα στη Νότιο Αφρική κι ένα στο νησί Ρεουνιόν. Έτσι αποκλείω κάποιες από τις θεωρίες για το τι μπορεί να συνέβη. Το αεροσκάφος συνετρίβη κάπου στον Ινδικό Ωκεανό, νότια του ισημερινού αλλά όχι τόσο νότια όσο πιστεύουν γιατί τότε τα συντρίμμια θα είχαν καταλήξει στην Αυστραλία και την Τασμάνια. Δεν συνετρίβη ούτε στον κόλπο της Ταϊλάνδης ούτε στον κόλπο της Βεγγάλης. Πιστεύω πως η επίσημη έρευνα κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί αλλά βασίζεται μόνο σε πληροφορίες από δορυφόρους. Αν το δορυφορικό σύστημα δεν λειτουργούσε στην εντέλεια ή αν οποιοδήποτε συμπέρασμα για την ταχύτητα, το ύψος και την πορεία του αεροσκάφους είναι λάθος, απλώς ψάχνουν στο λάθος μέρος», τονίζει. Αυτό το τελευταίο μυστήριο του αεροσκάφους έχει συνεπάρει τον ερευνητή Gibson, ο οποίος δεν προτίθεται να κάνει πίσω στην προσπάθεια επίλυσής του. «Έχω γνωρίσει πολλές οικογένειες θυμάτων και δεν πρόκειται να τα παρατήσω μέχρι κάποιος- ή εγώ- να βρει το αεροσκάφος. Θέλω να λύσω αυτό το μυστήριο», ξεκαθαρίζει. Ποιο μπορεί να είναι το πιθανότερο σενάριο για την κατάληξη του αεροσκάφους και μαζί και των εκατοντάδων επιβαινόντων του; Ο Gibson δεν αποκλείει μηχανικό πρόβλημα ή φωτιά αλλά ούτε και το ενδεχόμενο αεροπειρατείας. «Τα συντρίμμια είναι μικρά και κατακερματισμένα, η κατάσταση του πτερυγίου δείχνει πως το αεροσκάφος δεν έκανε μια ελεγχόμενη πτήση. Εξαρχής ο κόσμος κατηγορούσε τον πιλότο και έσπρωχνε όλα αυτά κάτω από το χαλί. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα στο ιστορικό του ούτε το ψυχολογικό προφίλ του που να δείχνει πως μπορεί να θέλησε να τερματίσει τη ζωή του και να πάρει κι άλλους ανθρώπους μαζί του. Πρέπει να συνεχίσουμε να ψάχνουμε, για τις οικογένειες των θυμάτων αλλά και όλους τους ανθρώπους που μετακινούνται με αεροπλάνα. Χρειαζόμαστε περισσότερες ενδείξεις για να πούμε κάτι με σιγουριά». Πολλές φορές ο Gibson άκουσε ανθρώπους να του λένε να αφήσει την έρευνα στους ειδικούς. «Όμως εκείνοι δεν βρήκαν τίποτα ενώ εγώ βρήκα. Οι ειδικοί της εξωτερικής πολιτικής δεν είχαν δει την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ενώ εγώ το ήξερα επειδή είχα βρεθεί εκεί. Οι ειδικοί συχνά φορούν παρωπίδες και χάνουν τη μεγάλη εικόνα», απαντά. Παρά τις έρευνες, τις εξερευνήσεις, τα ταξίδια, τις ανακαλύψεις, αυτό που ξεχωρίζει ο ίδιος ως «κολοφώνα» των περιπλανήσεών του δεν είναι μέρος αλλά φυσικό φαινόμενο: η ολική έκλειψη ηλίου. «Είναι κάτι που οπωσδήποτε πρέπει κανείς να δει πριν φύγει από αυτή τη ζωή. Θα γίνει μία που θα είναι ορατή από το Όρεγκον στις 21 Αυγούστου 2017 και πρέπει να τη δω. Είδα την τελευταία στις 9 Μαρτίου του 2016 στην Ινδονησία, ήμουν στο νησί Belitung. Κάθε ηλιακή έκλειψη είναι θεαματική γιατί φέρνει τα πάνω- κάτω στον, το φεγγάρι κρύβει τον ήλιο. Και στη μέση της μέρας βλέπεις τα αστέρια και το ηλιακό στέμμα. Βλέπεις τις ηλιακές εκλάμψεις, πινελιές πορτοκαλί και κόκκινες», καταλήγει. Δείτε όλα τα θέματα του Weekend