Σήμερα είναι μια έρημη εγκαταλελειμμένη πόλη φαντασμάτων που στέκει μόνη σε οροπέδιο μέσα στα βουνά της βορειοανατολικής Τουρκίας, σε απόσταση 45 χιλιομέτρων από την πόλη Καρς, στα σύνορα. Περπατώντας κανείς μέσα στα ερείπια, που έχουν αφεθεί στο χρόνο εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, ο μόνος ήχος που ακούει είναι ο άνεμος που περνά από το φαράγγι που σηματοδοτεί το φυσικό σύνορο Τουρκίας-Αρμενίας. Στο πέρασμα των αιώνων, ωστόσο βασίλεια και αυτοκρατορίες άνθισαν και άκμασαν στην πόλη Ανί, όπου κάποτε ζούσαν χιλιάδες άνθρωποι, αναδεικνύοντάς τη σε πολιτιστικό κέντρο και τοπική «δύναμη», την εποχή της μεσαιωνικής δυναστείας των Βαγρατιδών. Τους επισκέπτες που περνούν από τα τείχη της πόλης Ανί υποδέχεται η πανοραμική θέα των ερειπίων που καλύπτουν τρεις αιώνες και πέντε αυτοκρατορίες: τη Δυναστεία των Αρμένιων Βαγρατιδών, τους Βυζαντινούς, τους Σελτζούκους Τούρκους, τους Γεωργιανούς και τους Οθωμανούς.
«Η πόλη με τις χίλιες και μία εκκλησίες»
Στην ακμή του, τον 11ο αιώνα, οι ειδικοί εκτιμούν πως ο πληθυσμός του Ανί έφτανε τους 100.000. Οι καλλιτεχνικές δημιουργίες που βασίζονται σε αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή δείχνουν ένα πολύβουο μεσαιωνικό κέντρο με άφθονα σπίτια, εργαστήρια και εντυπωσιακές εκκλησίες διάσπαρτες σε όλη την επικράτειά του. Γνωστό ως «η πόλη με τις χίλιες και μία εκκλησίες», το Ανί φτιάχτηκε από τους Αρμένιους διοικητές του με έμπνευση των καλύτερων αρχιτεκτονικά δημιουργών της εποχής. Παρότι ο αριθμός των εκκλησιών συνιστά υπερβολή, οι αρχαιολόγοι έχουν καταγράψει ευρήματα από τουλάχιστον 40 εκκλησίες, παρεκκλήσια και μαυσωλεία.
Ο επιβλητικός καθεδρικός
Ο καθεδρικός ναός του Ανί κυριαρχεί στην έρημη σήμερα πόλη. Παρότι ο τρούλος του κατέρρευσε σε σεισμό το 1319 -και αιώνες αργότερα ένας άλλος σεισμός κατέστρεψε τη βορειοδυτική πτέρυγά του- η επιβλητικότητά του είναι ακέραιη. Ολοκληρώθηκε το 1001 υπό την ηγεμονία του Αρμένιου Βασιλιά Gagik I, όταν ο πλούτος και ο πληθυσμός της πόλης ήταν στο ζενίθ. Ο Trdat, ο καταξιωμένος Αρμένιος αρχιτέκτονας που τον σχεδίασε, υπηρέτησε και τους Βυζαντινούς βοηθώντας στην επισκευή του τρούλου της Αγίας Σοφίας.
Η μισή εκκλησία
Η εκκλησία του Αγίου Γρηγορίου των Αμπουγχανρέντς
Απομεινάρια μιας υπόγειας πόλης
Απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Γρηγορίου υπάρχει σειρά σπηλαίων σμιλεμένων στα βράχια, που ορισμένοι ιστορικοί πιστεύουν πως μπορεί να είναι προγενέστερα και της ίδιας της πόλης. Κάποιες φορές οι σπηλιές αυτές περιγράφονται ως η «υπόγεια πόλη» του Ανί και υπάρχουν ενδείξεις πως χρησιμοποιούνταν ως τάφοι και εκκλησίες. Στις αρχές του 20ου αιώνα ορισμένες από τις σπηλιές αυτές χρησίμευαν ακόμα ως κατοικίες!
Η εκκλησία του Αγίου Γρηγορίου Τιγράν Χονέντς
Ο ισλαμικός μιναρές
Το τέμενος στον οποίο ανήκει ο μιναρές χρονολογείται από την εποχή της δυναστείας Σανταντίντ και του Manuchihr. Πιστεύεται πως φτιάχτηκε στα τέλη του 1000 αλλά Τούρκοι και Αρμένιοι ερίζουν για αυτόν. Ορισμένοι υποστηρίζουν πως το κτίσμα ήταν κάποτε παλάτι της δυναστείας των Αρμένιων Βαγρατίδων και μετά μετατράπηκε σε τέμενος. Άλλοι λένε πως κατασκευάστηκε εξαρχής ως τζαμί και ήταν το πρώτο τουρκικό τέμενος στην Ανατολία. Πάντως από το 1906 έως το 1918 λειτούργησε ως μουσείο για τα ευρήματα από την ανασκαφή του Ανί υπό τον Ρώσο αρχαιολόγο Nicholas Marr.
Τα κάποτε επιβλητικά τείχη της πόλης