Το ημερολόγιο έγραφε 22 Ιουνίου 1974 όταν έγινε ένας από τους πιο πολυσυζητημένους αγώνες στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όχι όμως για όσα έγιναν εντός γηπέδου, αλλά κυρίως για τον πολιτικό συμβολισμό του. Δεκατρία χρόνια μετά την ανέγερση του τείχους του Βερολίνου Δυτική και Ανατολική Γερμανία έμελλε να συναντηθούν στη φάση των ομίλων του Μουντιάλ του 1974 σε έναν αγώνα που έμεινε στην ιστορία ως η σύγκρουση δυο ιδεολογιών στο χορτάρι. Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά η Ανατολική Γερμανία επικράτησε της Δυτικής σε εκείνο το ματς, στο Μουντιάλ που διεξήχθη υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας στην Δυτική Γερμανία, όπου αγωνίστηκαν 16 ομάδες από της 13 Ιουνίου μέχρι τις 7 Ιουλίου. Παρότι η χώρα διεξαγωγής είχε αποφασιστεί από το 1966, οι πολιτικές εντάσεις παρέμεναν και επηρέαζαν άμεσα τη διοργάνωση. Σημειώνεται πως η Σοβιετική Ένωση αρνήθηκε να συμμετάσχει σε αγώνα με τη Χιλή, όπου είχε καταλάβει την εξουσία ο δικτάτορας Πινοσέτ- στα play offs της διοργάνωσης το 1973. Ένα χρόνο αργότερα, η Δυτική Γερμανία κατέκτησε το πολυπόθητο τρόπαιο του Μουντιάλ με ηγέτη τον Φραντς Μπεκενμπάουερ και μια ομάδα με «κορμό» που αποτελούνταν από ποδοσφαιριστές της Μπάγερν Μονάχου. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Όταν έγινε γνωστό ότι θα «συναντηθούν» οι δύο ομάδες στο πρώτο τους σημαντικό ματς, απευθείας έγινε και ξεκάθαρο ότι θα επρόκειτο για κάτι παραπάνω από έναν απλό ποδοσφαιρικό αγώνα. Στην σοσιαλιστική Ανατολική Γερμανία δινόταν η ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί να συναγωνιστεί τους γείτονές της, οι οποίοι θεωρούνταν φαβορί. Εξάλλου, ένα μήνα πριν το Μουντιάλ οι παίκτες της Μπάγερν Μονάχου είχαν κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης νικώντας την Ατλέτικο Μαδρίτης στον τελικό. Επιπλέον, τον τίτλο του φαβορί ενίσχυε το ότι η Δυτική Γερμανία αγωνιζόταν στην έδρα της και υπερασπιζόταν τον τίτλο του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Από την άλλη, η Ανατολική Γερμανία είχε πάρει την τρίτη θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972 και έδειξε ανέλπιστα δυνατή. Στον όμιλο του Μουντιάλ, η Δυτική Γερμανία είχε νικήσει την Χιλή και την Αυστραλία, ενώ η Ανατολική είχε νικήσει τους Αυστραλούς και είχε φέρει ισοπαλία με τη Χιλή. Ήταν ξεκάθαρο ότι στον επόμενο γύρο θα περνούσαν Ανατολική και Δυτική Γερμανία άσχετα με το αποτέλεσμα στο επίμαχο ματς στο Αμβούργο.
Η έκπληξη
Η παρέα των Μπεκενμπάουερ, Μίλερ, Ζεπ Μάγιερ και των άλλων ποδοσφαιρικών αστέρων της Δυτικής Γερμανίας δεν κατάφερε να επιβληθεί των πολύ καλών Ανατολικογερμανών. Στο 77ο λεπτό της αναμέτρησης που διεύθυνε ο Ουρουγουανός ρέφερι Ραμόν Μπαρέτο Ρουιζ το γκολ του Γιούργκεν Σπάρβασερ εξύψωσε την εθνική υπερηφάνεια των περίπου 2.000 φιλάθλων της Ανατολικής Γερμανίας στην κερκίδα μέσα στο κατάμεστο -με 60.000 φιλάθλους – Volkspark του Αμβούργου. Από εκείνη τη στιγμή, το αποφασιστικό τέρμα έμεινε στην ιστορία ως «Το γκολ του Σπάρβασερ» και έκανε τον σκόρερ ήρωα στην ανατολική Γερμανία. Το αν η Δυτική Γερμανία κατέκτησε εκείνο το Μουντιάλ δεν είχε καμία σημασία για την Ανατολική Γερμανία που καυχιόταν ότι νίκησε τον ιδεολογικό της αντίπαλο και βασισμένο στην καπιταλιστική ανάπτυξη γείτονά της. «Εάν στον τάφο μου γράφει Αμβούργο, 1974, όλοι θα ξέρουν ποιος κείτεται από κάτω» δήλωσε ο σκόρερ του μοναδικού τέρματος της έκπληξης.« Βατερλό της Δυτικής Γερμανίας» χαρακτήρισε τον αγώνα ο Φραντς Μπεκενμπάουερ. O Γιούργκεν Σπαρβάσερ, μετά από χρόνια, δήλωσε: «Οι φήμες με ήθελαν να ανταμείβομαι πλουσιοπάροχα γι αυτό το γκολ, με αυτοκίνητο, σπίτι και χρήματα, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Το 1988 μια χρονιά πριν την πρώτη του Τείχους, ο Σπαρβάσερ κατέφυγε στη Δυτική Γερμανία. Η συνέχεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου επιφύλασσε διαφορετικά πράγματα για κάθε ομάδα. Η Δυτική Γερμανία κατέκτησε το τρόπαιο νικώντας στον τελικό την Ολλανδία και ξεπερνώντας τη δυσβάσταχτη ήττα από την Ανατολική Γερμανία. Από την άλλη πλευρά η εθνική ομάδα της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας είχε πιο δύσκολο έργο, αφού έπρεπε να αντιμετωπίσει την Βραζιλία και την Ολλανδία στον επόμενο γύρο, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί. Αυτή ήταν η μια και μοναδική φορά που αναμετρήθηκαν οι δυο ομάδες σε επίσημο αγώνα. Μάλιστα, είχε προγραμματιστεί να συναντηθούν και στα προκριματικά του 1992, ωστόσο οι πολιτικές εξελίξεις πρόλαβαν το εν λόγω ματς, αφού με την υπογραφή της συνθήκης ενοποίησης των δύο Γερμανιών, η χώρα είχε μία εθνική ομάδα. Μέχρι σήμερα η αναμέτρηση του 1974 έχει καταγραφεί ως το πιο σημαντικό ματς ανάμεσα στις δυο ομάδες.