Αν υπάρχει ένα νησί στις Κυκλάδες που εκτός από τις εκπληκτικές του παραλίες, φημίζεται και για τα εξίσου όμορφα και γραφικά χωριά στην ενδοχώρα του, αυτό σίγουρα είναι η Νάξος. Παρόλο που η ονειρική ακτογραμμή της προσελκύει πλήθος επισκεπτών τα τελευταία χρόνια, τα παραδοσιακά χωριά του νησιού, είναι εκείνα που κεντρίζουν το ενδιαφέρον και προκαλούν έκπληξη σε εκείνους που δεν γνωρίζουν για τον «πλούτο» του νησιού. Ανάμεσα σε αυτά και η Απείρανθος, με μια ιδιαιτερότητα που την κάνει μοναδική: την κρητική καταγωγή των κατοίκων της.
Απείρανθος Νάξος: Το χωριό στις Κυκλάδες με την κρητική καταγωγή
Καλντερίμια χαρακτηριστικής κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής με θολωτές καμάρες, όμορφα παλιά διώροφα σπίτια και πλατείες με παραδοσιακά καφενεία, εντυπωσιακοί ενετικοί πύργοι και ενδιαφέροντα μουσεία συνθέτουν την εικόνα του δημοφιλέστερου ορεινού χωριού της Νάξου.
Εκ πρώτης όψης, λοιπόν, όλα εδώ μοιάζουν όπως και σε κάποιο άλλο παραδοσιακό κυκλαδίτικο χωριό. Μόνο που κάτι τέτοιο για την Απείρανθο δεν ισχύει, καθώς πολλά στοιχεία του χωριού μεταφέρουν σίγουρα στην Κρήτη.
Πολλά από τα ήθη και τα έθιμα των ντόπιων, που εφαρμόζονται με σεβασμό στην παράδοση, μοιάζουν με εκείνα των Κρητικών -από τα γλέντια τους είναι λιγοστές οι φορές που θα απουσιάζει η κρητική λύρα και το λαούτο, ενώ και οι τοπικές, παραδοσιακές φορεσιές σημειώνουν αρκετές ομοιότητες. Οι κάτοικοι κάνουν τις δικές τους μαντινάδες -τα λεγόμενα κοτσάκια- ενώ και η διάλεκτός τους παρουσιάζει ένα ιδίωμα που προσιδιάζει περισσότερο στην Κρήτη, παρά στη Νάξο.
Από πού πηγάζουν τόσες ομοιότητες με την Κρήτη; Για την καταγωγή των κατοίκων της υπάρχουν πολλές ιστορίες, με τις ρίζες τους να χάνονται στο πέρασμα των χρόνων, και οι μύθοι από τις αλήθειες να είναι, πλέον, δυσδιάκριτοι.
Ωστόσο, ένας από αυτούς που διαδίδεται μέχρι και σήμερα έχει να κάνει με τον Θησέα και την επιστροφή του από την Κρήτη αφού είχε σκοτώσει τον Μινώταυρο. Έτσι, όταν άφησε την Αριάδνη στη Νάξο εκείνη κρύφτηκε στην Απείρανθο για να μην την βρουν οι κρητικοί που την κατεδίωκαν. Σύμφωνα με τους ντόπιους, λοιπόν, οι Σφακιανοί πολεμιστές που έφτασαν στο χωριό θαμπώθηκαν από την ομορφιά του το αγάπησαν και έμειναν σε αυτό φτιάχνοντας τις επτά πρώτες οικογένειές του.