Από το gamato, στο… νέο gamato και τον κύκλο πειρατείας στο διαδίκτυο

Το 2010, η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος εντόπιζε τους διαχειριστές της ιστοσελίδας gamato.info και κατέβαζε τη συγκεκριμένη σελίδα δωρεάν παροχής δεδομένων πνευματικής ιδιοκτησίας, αποτελώντας το πρώτο μεγάλο και ηχηρό επεισόδιο στον τομέα της ηλεκτρονικής διαμάχης. Γράφει ο Γιώργος Λαμπίρης Από τότε γεννήθηκαν κι άλλες σελίδες με την επωνυμία gamato, αλλά κι άλλες σελίδες παροχής περιεχομένου, το οποίο εμπίπτει στις διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Ο πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Οπτικοακουστικών Έργων, Γιώργος Μίχος, μιλώντας στο newsbeast.gr αναφέρεται στη δικαστική διαμάχη που υπήρξε παλαιότερα με την ιστοσελίδα gamato.info. Όπως λέει η συγκεκριμένη ηλεκτρονική διεύθυνση ήταν συνδεδεμένη με την πρωτότυπη σελίδα διάθεσης παράνομου δωρεάν λογισμικού. «Λειτουργούσε από τις αρχές του 2009 έως και το Μάρτιο του 2010 και αποτελούσε μία από τις 10 δημοφιλέστερες ελληνικές ιστοσελίδες. Στη συνέχεια αναδύθηκαν διάφοροι κλώνοι. Το gamato που ακολούθησε και βρίσκεται σήμερα σε λειτουργία, αποτέλεσε μία ακόμα υπόθεση που μας απασχόλησε, ενώ συνελήφθησαν οι διαχειριστές του: ο ένας στην Κω, κι ο άλλος στο εξωτερικό. Σε αυτή τη νέα υπόθεση σχηματίστηκε δικογραφία και αναμένουμε να προχωρήσει δικαστικά η υπόθεση». Ο κύριος Μίχος αναφέρεται στο τέχνασμα όσων αντιγράφουν το πρωτότυπο domain και το παραλλάσσουν κατά ένα ποσοστό, χωρίς ωστόσο να αλλάζουν τη βασική ονομασία όπως για παράδειγμα η λέξη «gamato», προκειμένου να μπορέσουν να διατηρήσουν την αναγνωσιμότητα που τους προσφέρει η συγκεκριμένη ονομασία. «Τα συγκεκριμένα πρόσωπα που ίδρυσαν το νέο gamato συνεχίζουν τη δραστηριότητά τους μέσα από την καινούργια της μορφή. Ωστόσο είναι θέμα χρόνου να έχουμε μία νέα δικαστική απόφαση και πιθανότατα μία νέα ποινική δίωξη», συμπληρώνει. «Την ίδια στιγμή αναμένουμε την ψήφιση ενός νόμου, ο οποίος προβλέπει την ίδρυση μίας ανεξάρτητης διοικητικής αρχής μέσω της οποίας θα μπορούν να καταγγέλλονται οι παράνομοι ιστότοποι από τους παρόχους υπηρεσιών ίντερνετ. Πρόκειται για ένα μοντέλο, το οποίο εφαρμόζεται στην Ιταλία, πρόσφατα και στην Πορτογαλία. Στην Ιταλία μάλιστα οι αρχές έχουν μπλοκάρει ήδη περισσότερες 150 σελίδες και στην Πορτογαλία περισσότερες από 300». Αναφερόμενος στη νοοτροπία του έλληνα καταναλωτή, επισημαίνει ότι δεν έχει τη συναίσθηση πως μπορεί να βλάπτεται από τη δωρεάν και παράνομη διάθεση αρχείων. «Ωστόσο κάτι τέτοιο έχει συνέπειες, οι Έλληνες ελάχιστα ενδιαφέρονται. Η έννοια του σεβασμού της πνευματικής ιδιοκτησίας έχει εκλείψει στη χώρα μας, ίσως επειδή ως πνευματική είναι και άυλη, και επομένως δύσκολα συνειδητοποιεί κανείς την αξία της», συμπληρώνει. Κατά καιρούς τα δικαστήρια έχουν αθωώσει διαχειριστές των συγκεκριμένων ιστοσελίδων όπως έγινε παλαιότερα και στην Ισπανία. «Κάτι ανάλογο έγινε και στην Ελλάδα, όπου ο διαχειριστής γνωστής ιστοσελίδας αθωώθηκε από δικαστήριο στο Κιλκίς. Στη συνέχεια οι οπαδοί και υποστηρικτές των πειρατών έκαναν σημαία τη συγκεκριμένη απόφαση και επικαλούνταν το δεδικασμένο σε όλες τις δικαστικές διαμάχες που ακολούθησαν», εξηγεί ο Γιώργος Μίχος. «Επίσης είχαμε προσφύγει στα δικαστήρια και για άλλη μία μεγάλη ιστοσελίδα το greekfun.gr, όπου καταδικάστηκε ο διαχειριστής σε 18 μήνες φυλάκιση», λέει σχετικά με παλαιότερες υποθέσεις που έχουν απασχολήσει την Εταιρεία Προστασίας Οπτικοακουστικών Έργων. «Ωστόσο αυτές οι αποφάσεις συνήθως δεν παίρνουν δημοσιότητα. Εάν πάλι όμως κάποιο πλημμελειοδικείο αποφασίσει υπέρ κάποιου διαχειριστή και της ιστοσελίδας του, το γεγονός θα πανηγυριστεί και η απόφαση θα κάνει το γύρο του διαδικτύου», προσθέτει.

Το προφίλ των διαχειριστών παράνομων ιστοσελίδων

Σχετικά με το προφίλ των διαχειριστών ιστοσελίδων τους διαχωρίζει σε δύο κατηγορίες. Υπάρχουν όπως λέει εκείνη των «κοινών» θνητών, κατά την οποία όταν συλληφθεί κάποιος από την αστυνομία κλείνει οριστικά και αμετάκλητα την ιστοσελίδα και σταματάει τη δράση του. «Ωστόσο έχουν υπάρξει περιπτώσεις ατόμων, τα οποία άλλαξαν το domain της σελίδας τους και συνέχισαν απτόητοι τη δράση τους. Τους καταλαβαίνουμε ότι είναι οι ίδιοι καθότι η δομή της ιστοσελίδας παραμένει απαράλλακτη ή σχεδόν η ίδια. Αντιμετωπίσαμε μία πολύ χαρακτηριστική περίπτωση με ένα βορειοελλαδίτη, σε βάρος του οποίου εκκρεμούν τρεις ποινικές δικογραφίες για τρεις διαφορετικές σελίδες, η πρώτη από τις οποίες ονομαζόταν greekstars, ενώ στη συνέχεια ο ίδιος άλλαξε το domain. Πλέον αναμένουμε την τελεσίδικη απόφαση σε σχέση με αυτή την υπόθεση. Να σημειωθεί ότι μετά την τρίτη μήνυση που υποβλήθηκε σε βάρος του άλλαξε εντελώς τη μορφή του domain». Περιγράφοντας τη ζημιά που δημιουργείται κατά των δημιουργών και του ελληνικού δημοσίου, ο κύριος Μίχος σημειώνει ότι είναι ιδιαίτερα υψηλή σε κάθε περίπτωση. Κι αυτό γιατί όπως σημειώνει υπάρχουν σελίδες οι οποίες διαθέτουν από λογισμικά προγράμματα για αρχιτέκτονες έως και βιντεοπαιχνίδια. «Για παράδειγμα ένα αρχιτεκτονικό πρόγραμμα μπορεί να αξίζει δεκάδες χιλιάδες ακόμα και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ», διευκρινίζει. «Στην περίπτωση του gamato έγινε πανελλαδική έρευνα και εντοπίστηκαν 8 άτομα τα οποία συμμετείχαν στο εγχείρημα. Εκτός από τους δύο διαχειριστές οι οποίοι ήταν κάτοικοι εξωτερικού, υπήρχαν και κάποιοι Έλληνες σε διάφορες πόλεις, οι οποίοι λειτουργούσαν ως συντονιστές (moderators). Στη συγκεκριμένη απόφαση, εκτός από την ευθύνη των διαχειριστών, οι οποίοι αποφασίζουν για το ρόλο και τη λειτουργία της ιστοσελίδας, προέκυψε και ποινική ευθύνη συντονιστών που συμμετέχουν στη λειτουργία της ιστοσελίδας ανεβάζοντας υλικό στην ιστοσελίδα», λέει ο πρόεδρος της ΕΠΟΕ. Αναφέρει τέλος ότι τα ψηφιακά κανάλια παροχής περιεχομένου επί πληρωμή -όπως το Netflix- ακόμα κι εάν είναι ιδιαίτερα οικονομικά, δεν είναι ικανά να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της πειρατείας. «Ο χρήστης όταν γνωρίζει ότι μπορεί να έχει πρόσβαση σε περιεχόμενο εντελώς δωρεάν, δεν θα προτιμήσει σε καμία περίπτωση να πληρώσει ακόμα και αν το περιεχόμενο αυτό του παρέχεται σε προνομιακή τιμή της τάξεως του 1 ή των 2 ευρώ».

30% λιγότερα εισιτήρια στις κινηματογραφικές αίθουσες

«Αποτέλεσμα της ηλεκτρονικής παραβατικότητας είναι ότι έχουν συρρικνωθεί κατά 30% τα εισιτήρια που κόβουν οι κινηματογραφικές αίθουσες κατά την τελευταία πενταετία. Κατά την άποψή μου αυτή η εικόνα δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της κρίσης», σημειώνει με νόημα.