Μπουένος Άιρες 1978, Μέξικο Σίτι 1986, Ντόχα 2022… Η Αργεντινή χρειάστηκε να περιμένει πολλά χρόνια, χρειάστηκε να ζήσει την πίκρα δύο χαμένων τελικών σε αυτό το διάστημα, αλλά επέστρεψε στην κορυφή του κόσμου, είναι για 3η φορά η παγκόσμια πρωταθλήτρια κατακτώντας το Μουντιάλ 2022 με το 4-2 επί της Γαλλίας στη διαδικασία των πέναλτι μετά το 2-2 στην κανονική διάρκεια και το 3-3 στην παράταση, κάνοντας ευτυχισμένο τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα που παρακολουθούσε από ψηλά τα… παιδιά του να ακολουθούν το παράδειγμά του.

Στους τελικούς, λένε οι προπονητές, δεν πρέπει να παίζεις. Πρέπει να νικάς. Και αυτό, όπως φάνηκε, το είχαν καλά στο μυαλό τους οι παίκτες του Λιονέλ Σκαλόνι, αφού από τα πρώτα λεπτά έδειξαν ότι πατούσαν καλύτερα. Με πίεση ψηλά και τρέξιμο παντού, οι Αργεντίνοι έβαλαν δύσκολα στους Γάλλους, οι οποίοι ήταν κυρίως σε παθητικό ρόλο. Και αυτή η πίεση θα μπορούσε να φέρει αποτέλεσμα στο 17′, όταν ο Ντι Μαρία είχε την πρώτη ευκαιρία του παιχνιδιού αλλά ήταν απελπιστικά άστοχος. Θα εξιλεωνόταν, όμως, στη συνέχεια…

Λίγα λεπτά μετά, στο 23′, αυτός ήταν που με ωραία κίνηση απέφυγε τον Ντεμπελέ και στη συνέχεια βρέθηκε στο έδαφος, όταν ένιωσε το χέρι του αντιπάλου στην πλάτη, με τον διαιτητή να δείχνει το σημείο του πέναλτι, από όπου ο Μέσι έκανε το 1-0. Ήταν το πιο σημαντικό γκολ της καριέρας του, αυτό που έφερνε την Αλμπισελέστε ένα βήμα πιο κοντά στην κορυφή του κόσμου και παράλληλα τόνωσε κι άλλο την αυτοπεποίθησή της.

Αυτό φαινόταν με κάθε τρόπο. Με το πώς έλεγχε τον ρυθμό, με το πώς κέρδιζε σχεδόν όλες τις μονομαχίες, την ίδια ώρα που οι Τρικολόρ έδειχναν να τα έχουν χαμένα. Και τα πράγματα θα γίνονταν ακόμη χειρότερα για αυτούς στο 36′, όταν η Αργεντινή βγήκε υποδειγματικά στην αντεπίθεση, την οποία ολοκλήρωσε με άψογο πλασέ ο Ντι Μαρία για το 2-0!

Σκορ που έφερνε… αγκαλιά με το τρόπαιο την ομάδα του Σκαλόνι, την ίδια ώρα που ο Ντιντιέ Ντεσάν, από την άλλη πλευρά, έκανε δύο αλλαγές πριν το τέλος του ημιχρόνου (έξω Ντεμπελέ και Ζιρού μέσα Μουανί και Τουράμ), ψάχνοντας τη λύση για τα πολλά προβλήματα που έδειχνε να έχει η ομάδα του.

Λύση που δεν ερχόταν όμως, αφού και στο ξεκίνημα της επανάληψης η εικόνα του παιχνιδιού παρέμενε ίδια. Η παθιασμένη Αργεντινή κέρδιζε τις μονομαχίες, οι Ντι Μαρία και Μακ Άλιστερ προκαλούσαν πολλά προβλήματα στις πλευρές των Γάλλων και το παιχνίδι κυλούσε με την αίσθηση ότι πιο πιθανό ήταν το 3-0 παρά το 2-1. Το γεγονός, άλλωστε, ότι στα πρώτα 60 λεπτά παιχνιδιού οι Τρικολόρ είχαν… μηδέν τελικές προσπάθειες τα λέει όλα για την απόδοσή της ως εκείνο το σημείο.

Κι όμως, στη συνέχεια όλα άλλαξαν. Για την ακρίβεια, όλα άλλαξαν μέσα σε 2 λεπτά… Στο 79′ ο Οταμέντι έκανε πέναλτι στον Κολό Μουανί και ο Μπαπέ μείωσε σε 2-1, για να έρθει αμέσως μετά, στο 81′, το 2-2 από τον ίδιο παίκτη με τρομερό τελείωμα, παγώνοντας την Αργεντινή και δίνοντας εκ νέου ελπίδες στη Γαλλία, αφού ο τελικός οδηγήθηκε στην παράταση.

Μια παράταση, στην οποία, πραγματικά, θα μπορούσαν να συμβούν τα πάντα. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να νικήσει η Αλμπισελέστε που είχε μεγάλες ευκαιρίες με τον Λαουτάρο και τελικά προηγήθηκε με 3-2 στο 109′ με γκολ του Μέσι. Θα μπορούσε, όμως, να νικήσει και η Γαλλία, η οποία ισοφάρισε 3-3 στο 118′ με νέο πέναλτι του Μπαπέ που έκανε χατ-τρικ και είχε δύο τεράστιες ευκαιρίες με τον Κολό Μουανί για 4ο γκολ!

Δεν το έβαλε όμως και όλα κρίθηκαν στη διαδικασία των πέναλτι, όπου ο Μαρτίνες μπλόκαρε την εκτέλεση του Κομάν και ο Τσουαμενί έστειλε τη μπάλα άουτ, με την Αργεντινή να λυτρώνεται και να επιστρέφει στην κορυφή του κόσμου για πρώτη φορά μετά το 1986!

Η σειρά των πέναλτι…

Μπαπέ: 0-1
Μέσι: 1-1
Κομάν: Μπλόκαρε ο Μαρτίνες
Ντιμπάλα: 2-1
Τσουαμενί: Άουτ
Παρέδες: 3-1
Κολό Μουανί: 3-2
Μοντιέλ: 4-2

Αργεντινή: Ε. Μαρτίνες, Μολίνα (91′ Μοντιέλ), Ρομέρο, Οταμέντι, Ταλιαφίκο (120′ Ντιμπάλα), Έντσο Φερνάντες, Ντε Πολ (102′ Παρέδες), Μακ Άλιστερ (115′ Πετσέλα), Μέσι, Ντι Μαρία (64′ Ακούνια), Άλβαρες (103′ Λαουτάρο).

Γαλλία: Γιορίς, Κουντέ (120′ Ντισασί), Βαράν (113′ Κονατέ), Ουπαμεκανό, Τεό Ερναντέζ (71′ Καμαβίνγκα), Τσουαμενί, Ραμπιό (96′ Φοφανά), Γκριεζμάν (71′ Κομάν), Ντεμπελέ (41′ Μουανί), Μπαπέ, Ζιρού (41′ Τουράμ).