Ήταν 2 Ιουνίου 1971, σαν σήμερα πριν από 50 χρόνια δηλαδή, όταν για πρώτη φορά ελληνική ομάδα συμμετείχε σε ευρωπαϊκό τελικό ποδοσφαίρου. Ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε στο «Γουέμπλεϊ» τον Άγιαξ για το Κύπελλο Πρωταθλητριών και ηττήθηκε με 2-0. Ωστόσο, είχε ήδη καταφέρει να γράψει ιστορία.
Η ημέρα αυτή έχει «καρφιτσωθεί» για να σηματοδοτεί τη μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου, καθώς μόνο εύκολη δεν είναι μια πορεία σε ευρωπαϊκή διοργάνωση μέχρι το τέλος του δρόμου. Οι «πράσινοι» αντιμετώπισαν την καλύτερη ομάδα -τότε- του πλανήτη. Οι Ολλανδοί ήταν το φαβορί και απέδειξαν πως ήταν ανώτερη ομάδα.
Όμως, πέρασε μισός αιώνας από τότε και κανένας άλλος ελληνικός ποδοσφαιρικός σύλλογος δεν κατάφερε να παίξει σε τελικό κυπέλλου Ευρώπης, ούτε Πρωταθλητριών / Champions League, ούτε UEFA, ούτε πιο παλιά Κυπελλούχων, ούτε τώρα στο Europa League.
Παναθηναϊκός: Λίγες πιθανότητες κόντρα σε μια «πυρηνοκίνητη» αρμάδα
Το «τριφύλλι» είχε στις τάξεις του παίκτες σαν τον Μίμη Δομάζο, τον Αριστείδη Καμάρα, τον Τάκη Οικονομόπουλο και τον Αντώνη Αντωνιάδη, που ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 10 γκολ και στον πάγκο του έναν άνθρωπο-σημαία για το πιο δημοφιλές άθλημα του πλανήτη, τον Φέρεντς Πούσκας. Όμως, τα πράγματα ήταν δύσκολα με αντίπαλο την «πυρηνοκίνητη» αρμάδα του Ρίνους Μίχελς, που είχε ως μεγάλο της αστέρι τον Γιόχαν Κρόιφ. Έτσι, το τελικό 2-0 δεν αποτέλεσε έκπληξη…
Παρά την ήττα του, ο Παναθηναϊκός κέρδισε χιλιάδες νέους φίλους και την… επιβεβαίωση του ύμνου του: «Χαίρεται η Ελλάδα που ‘χει τέτοια ομάδα…». Ο Μίμης Δομάζος δήλωσε: «Παρότι δεν σηκώσαμε το κύπελλο, νιώσαμε όλοι υπερήφανοι. Είχαμε πετύχει έναν άθλο. Το όνομα της χώρας μας ακούστηκε σε όλη τη Γη. Μακάρι να ξαναβρεθεί κι άλλη ελληνική ομάδα να πετύχει αυτόν τον θρίαμβο».
Από την ημέρα εκείνη και μετά το DNA του Παναθηναϊκού έγινε… ευρωπαϊκό και αυτό φάνηκε τις επόμενες δεκαετίες, στις οποίες ακολούθησαν και σημαντικές ευρωπαϊκές πορείες. Ήταν τότε που ο σύλλογος κατοχυρώθηκε στη συνείδηση των ποδοσφαιρανθρώπων ως «Panathinaikos», ακόμα και τα τελευταία χρόνια που η πορεία του δεν είναι ανάλογη του ονόματός του και της ιστορίας του.
Απόψε στις 20:00, στην ΕΡΤ3 και την πλατφόρμα της ERTFLIX, θα παίξει ένα ντοκιμαντέρ για τη «χρυσή» εκείνη σελίδα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Θα είναι μία ώρα με τους πρωταγωνιστές της πορείας μέχρι το Λονδίνο να αποκαλύπτουν άγνωστες ιστορίες, γεγονότα, αλλά και κάποια πράγματα που ούτε καν τα γνώριζε ο φίλαθλος κόσμος.
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
Άγιαξ (Ρ. Μίχελς): Στούι, Βάσοβιτς, Σουρμπίρ,Χουλσόφ, Κρολ, Χάαν, Μιούρεν, Μπλάνκεμπουργκ (46′), Νέεσκενς, Κάιζερ, Κρόιφ, Βαν Ντάικ.
Παναθηναϊκός (Φ. Πούσκας): Οικονομόπουλος, Τομαράς, Σούρπης, Καμάρας, Βλάχος, Ελευθεράκης, Καψής, Δομάζος, Φυλακούρης, Γραμμός, Αντωνιάδης.
Σκόρερ: Φαν Ντάικ (5′), Καψής (85′ – αυτογκόλ).
Διαιτητής: Τέιλορ (Αγγλία)
Μαλακατές: Κινητήρια δύναμη για ένα πιο λαμπρό μέλλον το Γουέμπλεϊ
Ένα ξεχωριστό μήνυμα για τη συμπλήρωση 50 ετών από την παρουσία της ομάδας ποδοσφαίρου στον τελικό του «Γουέμπλεϊ» έστειλε ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, Παναγιώτης Μαλακατές.
Αναλυτικά το μήνυμα:
«Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος και εγώ προσωπικά ανήμερα της επετείου της συμμετοχής της ποδοσφαιρικής μας ομάδας στον τελικό του κυπέλου πρωταθλητριών Ευρώπης θέλουμε να εκφράσουμε σε όλους τους συντελεστές αυτής της τεράστιας επιτυχίας την βαθύτατη ευγνωμοσύνη μας για όσα μας προσέφεραν.
«Ένα κατόρθωμα που καμία άλλη ελληνική ομάδα δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα. Την γνώση ότι στον αθλητισμό όλα μπορούν να συμβούν και τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Είναι υποχρέωση μας με σεβασμό στις αξίες και στις αρχές που μας μεταλαμπαδεύσαν οι ιστορικοί μας ηγέτες Γεώργιος Καλαφάτης, Απόστολος Νικολαιδης και Παύλος Γιαννακοπουλος, να προσπαθούμε καθημερινά με όλες μας τις δυνάμεις να πετύχουμε ανάλογες αλλά και ακόμα μεγαλύτερες διακρίσεις. Όλοι μαζί κόσμος, διοίκηση και ομάδες ενωμένοι και μονιασμένοι μπορούμε να κάνουμε όλα μας τα όνειρα πραγματικότητα. Το WEMBLEY είναι ο φωτεινός μας σηματοδότης και η κινητήρια δύναμη μας για ένα πιο λαμπρό μέλλον.
Ζήτω ο Παναθηναϊκός μας!».
