Ο Μίμης Δομάζος υπέγραψε στον Παναθηναϊκό με αντάλλαγμα όχι κάποιο μεγάλο χρηματικό ποσό, όπως γίνεται πλέον, αλλά… μια πορτοκαλάδα και δύο δεκαετίες μετά έφυγε, προσωρινά, όχι επειδή δεν τον υπάκουαν πλέον τα πόδια του αλλά εξαιτίας ενός δημοσιεύματος από την Αθλητική Ηχώ.
Σήμερα, 24 Ιανουαρίου 2025, ο «στρατηγός» έφυγε από τη ζωή.
Με 536 αγώνες στην Α’ Εθνική, 139 γκολ, 10 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα Ελλάδας, συν παρουσία σε τελικό κυπέλλου Πρωταθλητριών, τελικού Διηπειρωτικού Κυπέλλου και 50 συμμετοχές με την Εθνική ομάδα, καθιερώθηκε ως ο «στρατηγός» του Παναθηναϊκού και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Καθιερώθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους των ελληνικών γηπέδων. Καθιερώθηκε ως ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών, χαρίζοντας σε όσους έζησαν την εποχή του αναμνήσεις που δεν θα ξεθωριάσουν ποτέ.
Μια μαγική πορεία για ένα παιδί που γεννήθηκε στους Αμπελόκηπους και πέρασε τα πρώτα του χρόνια στις παράγκες της οδού Τσόχα. Από πιτσιρικάς ο Δομάζος τριγυρνούσε γύρω από το γήπεδο των «πράσινων» και ήξερε πολύ καλά τι ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει: Ποδοσφαιριστής. Εκείνη την εποχή, βέβαια, αυτό δεν θεωρείτο κάτι καλό από τους μεγαλύτερους. Το ποδόσφαιρο, βλέπετε, δεν ήταν επαγγελματικό εκείνα τα χρόνια, οπότε κανείς δεν μπορούσε να πει ότι θα έλυνε το πρόβλημα της ζωής του αν έκανε καριέρα.
Ο μικρός Μίμης, όμως, είχε γεννηθεί για να παίζει ποδόσφαιρο και αυτό το Σβέτισλαβ Γκλίσεβιτς, ο Γιουγκοσλάβος προπονητής των «πράσινων» που ήταν ο πρώτος που πρόσεξε το ταλέντο του πιτσιρικά. Έτσι, με δική του εισήγηση, ο Παναθηναϊκός τον απέκτησε το καλοκαίρι του 1959, έπειτα από μια εξαετία στην Άμυνα Αμπελοκήπων. Και ήταν μια μεταγραφή που… τα έβγαλε τα λεφτά της από την πρώτη στιγμή καθώς το μπόνους ήταν… μια πορτοκαλάδα!
Ο 17χρονος Δομάζος δεν πήρε λεφτά, έστω λίγα, για να υπογράψει στο «τριφύλλι». Πήρε, όπως έχει πει και ο ίδιος, μια πορτοκαλάδα, ενώ δόθηκαν και κάποιες φανέλες στην πρώην ομάδα του. Και από εκεί και πέρα, άρχισε ένα ταξίδι που διήρκεσε σχεδόν δύο δεκαετίες. Για την ακρίβεια, 19 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων ο «στρατηγός» οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση 9 πρωταθλημάτων, τριών κυπέλλων και φυσικά στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971, κόντρα στον Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ, στο Γουέμπλεϊ.
Αυτή ήταν η κορυφαία στιγμή του ποδοσφαιριστή Δομάζου, ο οποίος το 1978 οδηγήθηκε στην έξοδο από τον Παναθηναϊκό. Όχι επειδή δεν μπορούσε πλέον να προσφέρει, όχι επειδή είχε παράλογες οικονομικές απαιτήσεις, όχι επειδή ήταν κλικαδόρος, αλλά για ένα ξενύχτι στα μπουζούκια που ποτέ δεν έγινε… Όπως έχει διηγηθεί ο ίδιος, έπειτα από μια ισοπαλία των «πράσινων» στην Καβάλα, η Αθλητική Ηχώ είχε γράψει πως ο αρχηγός και ο Διόσκουρος Αντώνης Αντωνιάδης είχαν ξενυχτήσει την προηγούμενη βραδιά στα μπουζούκια μαζί με τον τότε γενικό αρχηγό Μάνο Μαυροκουκουλάκη.
Ο τελευταίος θα κάνει τελικά μήνυση στην εφημερίδα αλλά το όλο θέμα ήταν η αφορμή που έψαχναν κάποιοι για να οδηγήσουν τον Δομάζο, ο οποίος έχει παραδεχθεί πως κατά περιόδους είχε προστριβές με διάφορα πρόσωπα της διοίκησης, στην πόρτα της εξόδου. Αυτή την πόρτα, τελικά, ο «στρατηγός» θα τη διαβεί το καλοκαίρι του 1978, αποφασίζοντας να συνεχίσει την καριέρα του υπογράφοντας στην ΑΕΚ.
Εκεί θα περάσει μία χρονιά κατακτώντας το πρωτάθλημα και τον Δεκέμβριο του 1979 ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ο οποίος είχε αναλάβει τη νεοσύστατη ΠΑΕ, θα φροντίσει να κάνει ό,τι χρειάζεται ώστε ο Μίμης Δομάζος να επιστρέψει στην ομάδα του και να κλείσει με τη φανέλα της τη σπουδαία καριέρα του το 1980.
