Η εκρηκτική ελληνίδα καλλονή που μάγεψε Φελίνι, Καζάν, Μπράντο και Σαρίφ

Μια πανέμορφη Κρητικοπούλα ήρθε στη ζωή για να χορτάσει κομπλιμέντα και επιτυχία. Ως μια τις ωραιότερες γυναίκες όχι μόνο του ελληνικού, αλλά και του παγκόσμιου κινηματογράφου, η Διαλυνά πρόλαβε να ζήσει τη μαγεία της Τσινετσιτά και του Χόλιγουντ ως γνήσιο κομμάτι τους, να απολαύσει το γκλάμουρ μιας άλλης εποχής και να εκπέμψει το εκτυφλωτικό της φως στον κόσμο ολόκληρο. Αστέρι φωτεινό και μεσογειακή καλλονή από τις λίγες, η Ρίκα έζησε το παραμύθι της λάμψης, φωτογραφήθηκε για περιοδικά σε όλο τον πλανήτη, γνώρισε καλά τη showbiz, έκλεψε τα φλας στα καλλιστεία και αγαπήθηκε με πάθος απ’ όλους, κάνοντας ακόμα και τους μεγάλους γόηδες σαν τον Μάρλον Μπράντο και τον Γουόρεν Μπίτι να υποκλίνονται στην ελληνική ομορφιά της. Μετά ήρθε ο εγχώριος κινηματογράφος για να γνωρίσει και η χώρα μας καλύτερα το αστέρι με τη διεθνή λάμψη, μια μαγευτική ύπαρξη που φάνταζε ως η ελληνική απάντηση στη δικτατορία της ομορφιάς μιας Λόρεν ή μιας Λολομπριτζίτα. Η όμορφη Κρητικοπούλα είχε, πέρα από άφθονο σεξαπίλ και καντάρια ταλέντου, και μεγάλες δόσεις τσαγανού μέσα της. Κατέβηκε από την Κρήτη στην Αθήνα για να σπουδάσει ζωγραφική και θέατρο και το έκανε στα καλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Η ανείπωτη ομορφιά της θα τη φέρει βέβαια σύντομα στα καλλιστεία του 1954, όπου θα βγει Μις Ελλάς (και πέμπτη στον κατοπινό διαγωνισμό της Μις Υφήλιος). Μετά θα πάει να ζήσει στην Αμερική, θα παίξει στο Χόλιγουντ και στο διεθνές σινεμά και στην Ελλάδα θα έρθει μάλιστα ως μέλος καστ ξένων ταινιών. Οι έλληνες παραγωγοί έτριψαν τα μάτια τους και την κράτησαν στον τόπο της κάνοντάς τη σταθερά στο πλευρό του Κωνσταντάρα, του Βουτσά και του Φωτόπουλου. Την ίδια ώρα, το σμιλεμένο της κορμί απαθανατίζεται σε περιοδικά μόδας και πιο προκλητικές φωτογραφίσεις και γίνεται θρύλος στον τόπο μας. Η Διαλυνά δεν δίσταζε εξάλλου να φανερώσει την έντονη θηλυκή της υπόσταση και να φωτογραφίζεται με καυτά σορτσάκια και αποκαλυπτικά μαγιό σε εποχές που κάτι τέτοιο δεν ήταν δεδομένο. Η εκπληκτική φυσική ομορφιά της, η άκρως καλλιτεχνική της φύση αλλά και τα τεράστια υποκριτικά της χαρίσματα θα της ανοίξουν κινηματογραφικές πόρτες, πασαρέλες, θεατρικά σανίδια και στούντιο φωτογράφισης. Κι όλα ξεκίνησαν το 1954, όταν παίρνει μέρος στα καλλιστεία και καταλαβαίνει ότι τίποτα δεν μπορεί να την κρατήσει πίσω…

Πρώτα χρόνια

Η Ειρήνη «Ρίκα» Διαλλινά γεννιέται στις 8 Αυγούστου 1931 στο Ηράκλειο της Κρήτης και κάνει από παιδί μεγάλα όνειρα. Τελειώνοντας το σχολείο, θα τα αναζητήσει στην Αθήνα. Την ώρα που γίνεται δεκτή στη Σχολή Καλών Τεχνών για να σπουδάσει ζωγραφική, την επιλέγουν και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου! Λίγο πριν, θα βρεθεί στο θέατρο Ρεξ για μια ακρόαση από τον ίδιο τον Δημήτρη Μυράτ: «Ήταν προσωπικός φίλος της θείας μου και όταν της εκμυστηρεύτηκα ότι αγαπώ το θέατρο, μου είπε να πάμε για να με δοκιμάσει. Εκείνος ενθουσιάστηκε μαζί μου και μου πρότεινε να μπω αμέσως στο θίασό του. Το σκέφτηκα όλη νύχτα. Είπα στη θεία μου πως δεν θέλω και πως αντί γι’ αυτό, θα ήθελα να δώσω εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έδωσα και πέρασα». Δάσκαλός της στη ζωγραφική θα είναι ο Γιάννης Μόραλης και στην υποκριτική ιερά τέρατα όπως η Παξινού και ο Ροντήρης. Οι πίνακές της εντυπωσιάζουν τον Μενέλαο Λουντέμη, ο οποίος της ζητά να φιλοτεχνήσει το εξώφυλλο του νέου του βιβλίου. Η Ρίκα το κάνει, αν και δεν μπορεί να προβλέψει ακόμα τις συνέπειες. Λίγο αργότερα, το 1954, οικογενειακός φίλος στέλνει μια φωτογραφία της στην «Απογευματινή» και τώρα τη θέλουν διακαώς στις υποψήφιες των καλλιστείων. Όταν βγαίνει με το βραδινό φόρεμα, μακιγιαρισμένη και χτενισμένη, ούτε η μητέρα της ούτε η θεία της την αναγνωρίζουν: «Πριν βγω για την εμφάνιση με τα μαγιό, έβαλα το κεφάλι μου κάτω από τη βρύση και αφαίρεσα λίγο μακιγιάζ. ‘‘Είσαι όμορφη, είσαι όμορφη’’, επαναλάμβανα στον εαυτό μου. Βγήκα και έγινε χαμός. Εκείνη την ημέρα κατάλαβα πόσο σημαντική είναι η αυτοπεποίθηση»…

Αμέρικα, Αμέρικα

Η ελληνίδα Μις Ελλάς πρέπει να ταξιδέψει την ίδια χρονιά στην Αμερική για τον διαγωνισμό ομορφιάς Μις Υφήλιος, οι αμερικανικές αρχές τής το κρατούν όμως μανιάτικο το εξώφυλλο του αριστερού Λουντέμη και της αρνούνται την είσοδο στη χώρα! Ο κομμουνιστοφάγος Μακάρθι θα την κάνει βέβαια φίρμα, καθώς το δράμα της καλλονής από την Ελλάδα θα κάνει τον γύρο του κόσμου. «Φοβάται η Αμερική ένα κοριτσάκι;», αναρωτιέται ο διεθνής Τύπος και τελικά παίρνει το πράσινο φως για τον διαγωνισμό. Και στα καλλιστεία Μις Υφήλιος όχι μόνο μπαίνει στην τελική δεκάδα, αλλά καταφέρνει να μαγέψει το αμερικανικό κοινό με την ελληνική ομορφιά της. Από τη σαγήνη της δεν ξεφεύγει ούτε ο Μάρλον Μπράντο, ο οποίος τη βλέπει στο στούντιο της Paramount πλάι στις άλλες φιναλίστ και παραμιλά. «Μόλις τον είδαν όλα τα κορίτσια έτρεξαν. Εγώ ήμουν ντροπαλή και έμεινα πίσω. Κάποια στιγμή τον είδα να τις παραμερίζει και να έρχεται προς το μέρος μου. ‘‘Εσύ γιατί δεν πλησιάζεις; Θέλεις να βγούμε το βράδυ;’’, μου είπε. Του απάντησα ότι δεν έβγαινα τα βράδια. ‘‘Δεν θα είμαστε μόνοι. Θα είναι και η Βίβιαν Λι και ο Λόρενς Ολίβιε’’, μου είπε. Ούτε που ήξερα τότε ποιοι ήταν. Στο χαρτί των καλλιστείων που κρατούσα μου έγραψε ‘‘Whaooo!’’. Ούτε αυτό κατάλαβα τι σήμαινε. ‘‘Τι μου γράφει, σκύλος είμαι;’’, σκέφτηκα. Την άλλη μέρα στις αμερικανικές εφημερίδες έγινε χαμός: ‘‘Ο Μάρλον Μπράντο εισέπραξε παγερή αδιαφορία από τη Μις Ελλάς Ρίκα Διαλυνά. Ούτε καν τον αναγνώρισε’’»! Παρά την ψυχρολουσία που πήρε ο γόης του Χόλιγουντ, η Αμερική μοιάζει μαγεμένη μαζί της. Την προσλαμβάνουν να εγκαινιάσει μια νέα γέφυρα, της προτείνουν προκλητικές φωτογραφίσεις στα μεγαλύτερα περιοδικά και τη θέλουν κυριολεκτικά για τα πάντα. Εκείνη είναι όμως ζωγράφος και δεν την ενδιαφέρει η εφήμερη αναγνωρισιμότητα. Αντ’ αυτού, συμμετέχει σε ομαδικές εκθέσεις τέχνης και διακρίνεται σε διαγωνισμούς ζωγραφικής. Την ίδια ώρα, χτυπά κάποια στιγμή το τηλέφωνό της και στην άλλη άκρη της γραμμής είναι ο Ελίας Καζάν. Τι ήθελε ο μεγάλος σκηνοθέτης; Θα το μάθουμε από την ίδια… «Μια καρέκλα κι ένα γραφειάκι. Δεν έμοιαζε με το γραφείο ενός τόσο μεγάλου σκηνοθέτη. Μόνο οι φωτογραφίες των διάσημων ηθοποιών πάνω από το γραφείο του το θύμιζαν. Με είχε δει στην παράσταση που είχε δώσει ο Ροντήρης στο Κάρνεγκι Χολ. Του ζήτησα να με πάρει στο Actor’s Studio αλλά μου εξήγησε ότι δεν ήταν το κατάλληλο για μένα. Μου συνέστησε το σημαντικό τότε δάσκαλο υποκριτικής Γουίν Χάντμαν. Είχε έρθει και στο μάθημα μια μέρα. Ζήτησε την άδεια του Χάντμαν και άρχισε να μου κάνει διαφορετικά μακιγιάζ και να με προτρέπει να κοιτάζω τον εαυτό μου και να παίζω ανάλογα … Για πολλά χρόνια αλληλογραφούσαμε. Ακόμα έχω μια στοίβα με γράμματά του. Μου έγραφε: ‘‘Μη χάνεις το κουράγιο σου, θα έρθει μια μέρα που θα κατακτήσεις το χώρο αυτό. Σου το λέω εγώ υπεύθυνα. Πρέπει να είσαι δυνατή’’». Η Ρίκα ριζώνει στην Αμερική και όλα φαίνεται να παίρνουν τον δρόμο τους. Σε μια εκδήλωση της ομογένειας, την κυνηγούν επίμονα οι ατζέντηδες του Τζιμ Λόντου για να υπογράψει συμβόλαιο εμφανίσεων δίπλα στον «Greek Adonis». Ό,τι ακολουθεί είναι χτύπημα της μοίρας! «Εγώ ντροπαλή, δειλά δειλά αρνιόμουν κι εκείνοι επέμεναν και επέμεναν. Δεν ήξερα πώς να τους διώξω. Ξαφνικά αρπάζω τον πρώτο άνδρα που είδα δίπλα μου και του λέω: ‘‘Μπορείτε να τους πείτε ότι είστε ο κηδεμόνας μου;’’». Ο άντρας αυτός ήταν ο πετυχημένος ομογενής επιχειρηματίας Νίκος Παπαδάκος. Ο γάμος τους τελείται στον καθεδρικό ναό της Νέας Υόρκης και η πολυτελέστατη γαμήλια δεξίωση έχει κάτι από τη λάμψη της «Δυναστείας». «Σε μια βδομάδα παντρευόμαστε σε ένα δικηγορικό γραφείο. Λίγο καιρό μετά θα κάναμε έναν πιο ανοιχτό πολιτικό γάμο. Πολύ σύντομα θα αποκτούσαμε παιδί. Την Ντέμη. Ο άνδρας μου με στήριζε οικονομικά και για να με ευχαριστήσει, με ενθάρρυνε να κάνω τα πράγματα που αγαπούσα. Σπούδασα υποκριτική με τη διάσημη δασκάλα Τζούντιθ Έλιοτ, συμμετείχα με έργα μου σε εκθέσεις ζωγραφικής. Ζούσαμε σε ένα υπέροχο διαμέρισμα … απέναντι από το Κάρνεγκι Χολ. Πολλοί διάσημοι έλληνες ηθοποιοί έμεναν κατά καιρούς εκεί. Η Παξινού με τον Μινωτή και άλλοι»… Η Διαλυνά συνεχίζει τις σπουδές της στη φημισμένη σχολή του Χάντμαν και έχει συμμαθήτρια την Νταϊάνα Ρος, την οποία θα κλέψει τελικά το τραγούδι. Φίλες γίνονται και με την αδικοχαμένη Σάρον Τέιτ, ο Πολάνσκι τη θέλει για τις ταινίες του και εκείνη σπουδάζει αγγλικά στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και κάνει ιδιωτικά μαθήματα υποκριτικής με γνωστούς θεατράνθρωπους. Ανεβαίνει και στο αμερικανικό σανίδι σε παραστάσεις εκτός Μπρόντγουεϊ και τότε έρχεται η ευκαιρία που τόσο λαχταρά. Μόνο που έρχεται στην ιταλική Τσινετσιτά…

Η αντίζηλος της Λόρεν και ο Φελίνι

Έχοντας κάποιες τηλεοπτικές εμφανίσεις στο ενεργητικό της αλλά και μια σταθερή παρουσία σε μια σειρά, η Διαλυνά φτιάχνει βαλίτσες το 1963 για την ιταλική κινηματογραφία με συστατική επιστολή του Καζάν. Η ατζέντισσά της ήταν η κόρη του περίφημου σκηνοθέτη Βιτόριο Ντε Σίκα, η οποία θα της κλείσει το θρυλικό ραντεβού με τον Φελίνι. «Του είχα στείλει μια φωτογραφία μου. Έμενα στο σπίτι μιας φίλης μου τότε. Ένα βράδυ, αργά, αφού είχα μετακομίσει σε δικό μου σπίτι πια, καθώς μιλούσα μαζί της στο τηλέφωνο, μου λέει: ‘‘Α, ήρθε και ένα τηλεγράφημα από τον Φελίνι’’. Όχι μόνο το είχε πετάξει αλλά είχε βγάλει και τα σκουπίδια έξω! Έτρεξα με το αυτοκίνητο μέσα στη νύχτα και το βρήκα. Την επόμενη μέρα πήγα στο γραφείο του: ‘‘Τελικά εγώ θα σε κυνηγάω αντί να με κυνηγάς εσύ;’’, μου είπε». Η Ρίκα θα παίξει στην «Ιουλιέτα των πνευμάτων» και θα μαγέψει τον ιταλό μετρ: «Ασφυκτιούσα. Κάποια στιγμή που βρήκα ευκαιρία μπήκα στο βεστιάριο, διάλεξα ένα φόρεμα, έβγαλα ό,τι μου είχαν φορέσει στο κεφάλι, άφησα τα μαλλιά μου κάτω και εμφανίστηκα στο σετ. Άρεσα πολύ στον Φελίνι. Το ντεκολτέ του φορέματος που είχα διαλέξει έγινε διάσημο και φωτογραφημένη με αυτό εμφανίστηκα και στην αφίσα της ταινίας δίπλα στην Τζουλιέτα Μασίνα. Όταν πήγα να τον αποχαιρετήσω για να επιστρέψω στην Αμερική, μου είπε πως μου είχε ρόλο για την επόμενη ταινία. Αυτό ήταν το κακό μ’ εμένα όμως. Τις στιγμές που δεν έπρεπε το έβαζα στα πόδια». Η Ρίκα θα γνωρίσει την επιτυχία στην Ιταλία, όπου θα παίξει δίπλα στον Βιτόριο Γκάσμαν στα «Τέρατα» (1963) του Ντίνο Ρίζι, αλλά και στα «Τρία πρόσωπα του σατανά» (1963) του Μάριο Μπάβα. Στη γείτονα γίνεται περιζήτητη και γυρνά τη μία ταινία πίσω από την άλλη, παίζοντας στο πλευρό του Μαστρογιάννι και του Τονιάτσι, αλλά και της Λόρεν και της Λολομπριτζίτα. «Όταν οι φωτογράφοι μού ζητούσαν να ποζάρω ποτέ δεν έλεγα όχι. Δεν έκανα βεντετισμούς και γι’ αυτό με αγαπούσαν και πίσω από την πλάτη μου … Κι όμως, αυτοί οι απλησίαστοι άνθρωποι είχαν γίνει φίλοι μου χωρίς καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια. Με υποστήριζαν κι όταν πολλές φορές βρέθηκα στο φεστιβάλ των Καννών, έδιναν το σύνθημα κι όλα τα φλας έπεφταν επάνω μου σαν να επρόκειτο για τη Σοφία Λόρεν. Δεν άφηναν καμία εμφάνισή μου απαρατήρητη». Την ίδια ώρα, οι άντρες την κυνηγούν μανιωδώς. Όπως κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας, όταν ο μαγεμένος Γουόρεν Μπίτι κάνει τα πάντα για να την ξεμοναχιάσει και να τη φιλήσει! Μετά την Ιταλία, θα βρεθεί στη Γερμανία, όπου θα γυρίσει μερικά ακόμα φιλμ, και επιστρέφει πότε στις ΗΠΑ πότε στην Ελλάδα, καθώς ο έστω και πετσοκομμένος ρόλος της στην αριστουργηματική «Ιουλιέτα των πνευμάτων» της άνοιγε διάπλατα τις πόρτες… Επιστρέφοντας στη Νέα Υόρκη, την αναλαμβάνει το 1967 ο ατζέντης της Ελίζαμπεθ Τέιλορ και της Όντρεϊ Χέπμπορν! Ο Κερτ Φριτζ τη σύστησε στη Χέπμπορν και τη Βανέσα Ρεντγκρέιβ και η ελληνίδα καλλονή έκανε τώρα παρέα με λαμπερά αστέρια του Χόλιγουντ, όπως ο Κάρι Γκραντ και ο Τέλλης Σαβάλας. Από τον Κάρι Γκραντ πήρε μάλιστα και ταχύρρυθμο μάθημα υποκριτικής: «Από αυτόν έμαθα να μην κουνάω πολύ τα χέρια μου όταν μιλάω. Θυμάμαι κάποια στιγμή με είχε ρωτήσει: ‘‘Γιατί όταν μιλάς παλεύεις;’’. ‘‘Γιατί είμαι Ελληνίδα’’, του είχα απαντήσει». Το κεφάλαιο της Αμερικής θα κλείσει για τη Ρίκα Διαλυνά στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Μέχρι τότε είχε καταφέρει να γίνει πρωτοσέλιδο, πρώτο θέμα στις ειδήσεις, αλλά και πρόσωπο της ημέρας! Εμφανίστηκε πολύ στην αμερικανική τηλεόραση, την καλούσαν στις κοσμικές συγκεντρώσεις και είχε το Χόλιγουντ στα πόδια της. Το παραμύθι τέλειωσε όμως το 1970, όταν η διεθνής ελληνίδα καλλονή γυρίζει μόνιμα στην Ελλάδα με την κόρη της για να φροντίσει την άρρωστη μητέρα της…

Επιστροφή στην Ελλάδα

Όταν κατέφτασε στην Ελλάδα για να παίξει στις «Διπλοπενιές» (1966), το δίκτυο Associated Press είχε στείλει δικό του άνθρωπο στα γυρίσματα για να πάρει φωτογραφίες και συνέντευξη από τη Διαλυνά! Ήταν φίρμα διεθνούς βεληνεκούς και οι Ιταλοί ειδικά τη λάτρευαν. Διέθετε ταλέντο σε συνδυασμό με μια εξωπραγματική ομορφιά που ξεπερνούσε τα ελληνικά πρότυπα. Σύντομα θα έπαιζε δίπλα στους Λάμπρο Κωνσταντάρα, Κώστα Βουτσά, Μίμη Φωτόπουλο, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Ντίνο Ηλιόπουλο, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Τζένη Καρέζη κ.ά. δημιουργώντας τον δικό της θρύλο.

Οι προτάσεις για ελληνικές παραγωγές θα πέσουν βροχή μετά το 1970, η Διαλυνά είχε ωστόσο αρκετές συμμετοχές μέχρι τότε στο ελληνικό πανί. Ήδη από το 1955 δηλαδή και τα «Κόκκινα τριαντάφυλλα». Κατόπιν έπαιξε στη «Συννεφιασμένη Κυριακή» (1959), το «Λαός και Κολωνάκι» (1959), το «Ένας βλάκας και μισός» (1959), το «Κοροϊδάκι της δεσποινίδος» (1960) και καμιά δεκαριά ακόμα φιλμ.

Τα χρόνια του ελληνικού κινηματογράφου δεν τη βρίσκουν όμως στη λαμπερή κοσμική ζωή που είχε συνηθίσει. Πλέον έχει αλλάξει ρότα στη ζωή: «Δεν πήγαινα σχεδόν ποτέ. Η κοινωνική ζωή δεν μου άρεσε και όταν πήγαινα σε μια εκδήλωση ήταν σαν να παίζω κάποιο ρόλο». Οι ξένες παραγωγές θα της χτυπήσουν ξανά την πόρτα στη δεκαετία του 1980, όπως το φιλμ «Οι εραστές του καλοκαιριού» (1982) με την Ντάριλ Χάνα, αλλά και το «Θεοί του Ολύμπου» του Ριντ. Ταυτοχρόνως, έπαιξε σε πολλές ταινίες δίπλα στον Κωνσταντάρα, αλλά και σε άλλους γνωστούς πρωταγωνιστές μας. Ξεχωρίζουν σαφώς οι ρόλοι της στα φιλμ «Ο τρελοπενηντάρης» (1971), «Ο φαφλατάς» (1971) και «Τι 30, τι 40, τι 50» (1972).

Όπως είπε ωστόσο αργότερα για τον ελληνικό κινηματογράφο και παρά τη λαϊκή της απήχηση: «Κάποια στιγμή ένιωσα ότι με επέλεγαν για την γκαρνταρόμπα μου [τα περισσότερα από τα ρούχα με τα οποία εμφανιζόταν ήταν δικά της] ή για το σώμα μου. Ένιωσα ότι δεν με πήγαινε κάπου όλο αυτό. Δεν μπορούσα να συνεχίσω».

Τελευταία χρόνια

Η δεκαετία του 1980 θα τη βρει να κάνει ελάχιστες ταινίες και μερικές βιντεοκασέτες, έχοντας στραφεί πλέον στο θέατρο και κυρίως την τηλεόραση. Στο γυαλί η υποκριτική της δράση ήταν μακρά και ξεκινά ήδη από το 1972 και το σίριαλ «Στησιχόρου ’73» της ΥΕΝΕΔ, συνεχίζοντας σχεδόν αδιάλειπτα μέχρι και το 2007! Όσο ξέκοβε από το σινεμά, τόσο συνέχιζε όλες τις άλλες δραστηριότητές της, όπως τις μπουτίκ που διατηρούσε στο Κολωνάκι και την Κρήτη. Στην Κρήτη εγκαταστάθηκε μάλιστα μόνιμα για τουλάχιστον μία δεκαετία. Όταν δεν ζωγράφιζε, έγραφε βιβλία (την αυτοβιογραφία της και δύο μυθιστορήματα) και περνούσε τον χρόνο της με την κόρη της. Στη δεκαετία του ’80 γνώρισε εξάλλου τον δεύτερο σύζυγό της, τον εφοπλιστή Νίκο Χρυσικόπουλο, με τον οποίο παραμένουν μαζί στη ζωή: «Τον γνώρισα σε μια περίοδο της ζωής μου που δεν αισθανόμουν καλά. Όμως αγαπηθήκαμε. Μου άρεσε επειδή με αγάπησε για ό,τι είμαι εγώ μέσα μου και όχι για το πώς δείχνω». Παρά τις σποραδικές της εμφανίσεις στο σανίδι, δηλώνει πλέον πως «το θέατρο το έχω αφήσει προ πολλού. Το αγαπώ αλλά προτιμώ να μένω τα βράδια με την οικογένειά μου, γιατί για μένα η οικογένεια έχει μεγαλύτερη σημασία από το καθετί». Συνεχίζει να ζωγραφίζει, ετοιμάζει το τέταρτο βιβλίο της και απολαμβάνει τη ζωή ως το μεδούλι, κλέβοντας ακόμα τις εντυπώσεις όπως ακριβώς έκανε ως διεθνές sex symbol στη δεκαετία του 1960… Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr