Αν η μετακίνησή μας γινόταν σε slow motion, δεν θα συνέβαιναν ποτέ δυστυχήματα. Κι αυτό γιατί ο εγκέφαλός μας θα είχε τον χρόνο να επεξεργαστεί τις έκτακτες συνθήκες και να αντιδράσει.
Τα 20χλμ/ώρα είναι η ταχύτητα που ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να διαχειριστεί χωρίς πρόβλημα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ταχύτητα των 20χλμ/ώρα είναι η ίδια που μπορεί να αναπτύξει με τα πόδια του και έχει «εγγραφεί» στο DNA του.
Αυτό μεταφράζεται στην οδήγηση σε έναν κανόνα που λέει ότι η σχετική ταχύτητά μας δεν πρέπει να ξεπερνά τα 20 χλμ/ώρα σε σχέση με την ταχύτητα των άλλων οχημάτων.
Στο σημείο αυτό κατ’ αρχάς θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η ενδιάμεση κίνηση (η διήθηση) δεν συνιστάται, διότι και επικίνδυνη είναι και βάσει του ΚΟΚ δεν επιτρέπεται. Ωστόσο η ελληνική πραγματικότητα και η δύσκολη καθημερινότητα στους δρόμους της πόλης, έχει κάνει τους οδηγούς μοτοσυκλέτας να την επιλέγουν.
Όποιος λοιπόν κινείται έτσι, θα πρέπει για την ασφάλειά του να τηρεί αυστηρά τον κανόνα των +20 χλμ/ώρα. Προσοχή, δεν πρέπει να γίνει παρανόηση: δεν λέμε η ταχύτητά μας να μην ξεπερνά τα 20 χλμ/ω , αλλά αφορά τη σχετική μας ταχύτητα. Δηλαδή, το προσπέρασμα ή η κίνηση ανάμεσα στα αυτοκίνητα πρέπει να γίνεται με ταχύτητα μεγαλύτερη έως και +20 χλμ/ώρα από τη δική τους.
Κι όταν είναι ακινητοποιημένα, δηλαδή η ταχύτητά τους είναι 0 (μηδέν), τότε εμείς περνάμε με 20 χλμ/ώρα ανάμεσά τους, όχι πιο γρήγορα.
Κάθε φορά που ο εγκέφαλος αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις μιας συγκεκριμένης κατάστασης, μας καταβάλλει πανικός. Αδυνατούμε να σκεφτούμε, ενώ οι αυτόματες αντιδράσεις μας είναι να κλείνουμε το γκάζι, να πιάνουμε δυνατά τα φρένα και να επικεντρώνουμε το βλέμμα μας στον «κίνδυνο». Ό,τι χειρότερο για την ευστάθεια της μοτοσυκλέτας και για τη διαχείριση της δύσκολη στιγμής.
Παράδειγμα: Όταν περνάμε δίπλα από ένα αυτοκίνητο και εκείνη τη στιγμή ο οδηγός του στρίψει και μας κλείσει το δρόμο:
Αν προσπερνάμε με έως +20 χλμ/ώρα, θα μείνουμε ψύχραιμοι και θα έχουμε φυσιολογική αντίδραση, ίσως στρίψουμε, τον προειδοποιήσουμε, κορνάρουμε κλπ.
Αν προσπερνάμε με περισσότερα από +20 χλμ/ώρα, απλά θα πέσουμε επάνω του έχοντας προηγουμένως παραδοθεί στις κινήσεις πανικού που περιγράψαμε.