Η ψυχική υγεία των νέων σε έναν κόσμο που αλλάζει

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί στην επιστημονική κοινότητα η αύξηση των νέων περιπτώσεων ψυχιατρικών διαταραχών όσο και η εντεινόμενη βαρύτητά τους.

Ωστόσο, περισσότερο ανησυχητικό για τους ίδιους είναι το ότι, σε ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό νέων, εξαπλώνεται το αίσθημα της αβεβαιότητας και η αμφισβήτηση των αξιών, της χαράς της δημιουργίας, της ενεργού συμμετοχής στις συλλογικές κοινωνικές δραστηριότητες, ενώ καταφεύγουν στην εξατομίκευση και στην αποχή από τις θεμελιώδεις κοινωνικές διεργασίες (π.χ.: εκλογικές διαδικασίες).

Το γενικό αυτό «κλίμα» επηρεάζει και συμβάλλει στην αύξηση της «ευαλωτότητας» περισσότερων παιδιών και εφήβων με συνακόλουθο αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό της ψυχιατρικής νοσηρότητας.

Τα παραπάνω αναφέρει η Παιδοψυχιατρική Εταιρία Ελλάδος, με αφορμή το 11o Πανελλήνιο Παιδοψυχιατρικό Συνέδριο με θέμα: «Θεωρία και κλινική στην Ψυχιατρική Παιδιού και Εφήβου: Ανιχνεύοντας τις νέες ψυχοπαθολογίες», που θα πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ και της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Παιδικής και Εφηβικής Ψυχιατρικής, στις 14-16 Ιουνίου, στην Ιατρική Σχολή Αθηνών.

Κύριος στόχος του Συνεδρίου, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Παιδοψυχιατρικής Εταιρίας Ελλάδος, καθηγητή Δημήτρη Αναγνωστόπουλο, είναι «η μελέτη των νέων ψυχοπαθολογικών φαινομένων που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή πρακτική». Προσθέτει, δε, ότι η έμφαση που δόθηκε από το Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) το 2018 στην ψυχική υγεία των νέων σε έναν κόσμο που αλλάζει, συνεχίζει να είναι ιδιαίτερα επίκαιρη για τη χώρα μας καθότι οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των παιδιών και εφήβων, τόσο των κοινωνικο-οικονομικών όσο και των βίαιων γεωπολιτικών αλλαγών, είναι ήδη ορατές.

«Οι νέοι βιώνουν μια πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα σκληρή, συχνά προκλητικά ανάλγητη, περίπλοκη, αντιφατική, απρόσωπη και συχνά εικονική. Μέσα σε αυτές τις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες ερχόμαστε αντιμέτωποι στην κλινική πράξη με νέες και σοβαρές ψυχοπαθολογικές εκδηλώσεις στα παιδιά, στους εφήβους και στις οικογένειές τους, όπως ο εθισμός στο διαδίκτυο, αυτοτραυματισμοί (π.χ.: διαδικτυακό παιχνίδι “Μπλε Φάλαινα”), χρήση ουσιών, κοινωνική βία κ.ά. Το ψυχικό τραύμα, η απομόνωση, η μοναξιά, η περιθωριοποίηση, και η στείρα επικοινωνία στις ανθρώπινες σχέσεις, φαίνονται να βρίσκονται στον πυρήνα των κοινωνικών κρίσεων και των ψυχικών ρήξεων», αναφέρει ο κ. Αναγνωστόπουλος.