Είναι ο κανόνας των πέντε δευτερολέπτων. Αν δηλαδή πέσει ένα κομμάτι τροφής στο πάτωμα, τότε αν το σηκώσουμε εντός πέντε δευτερολέπτων, δεν θα έχει προλάβει να μολυνθεί από τα μικρόβια και έτσι μπορεί να καταναλωθεί.
Σε μελέτη που διεξήχθη στο 2003, το 70% των γυναικών και το 56% των αντρών, γνώριζαν γι αυτόν τον κανόνα. Κατά πόσο ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Το 2007, το πανεπιστήμιο Clemson, αποκάλυψε ότι δεν έχει σημασία αν το φαγητό μείνει σε μια επιφάνεια για πέντε, 30 ή 60 δευτερόλεπτα καθώς η μόλυνση εξαρτάται από τον αριθμό των βακτηρίων που υπάρχουν σε αυτή. Αλλά και το είδος της επιφάνειας παίζει σημαντικό ρόλο.
Ο Δρ. Paul Dawson, γράφοντας στο Quartz σημειώνει σχετικά: «Τα χαλιά, για παράδειγμα είναι μια καλή επιφάνεια για να σηκώσει κάποιος ένα τρόφιμο που έχει πέσει, από ότι αν έπεφτε πάνω σε ξύλο ή πλακάκι. Στο τρόφιμο μεταφέρεται λιγότερο από 1% των βακτηρίων αν πέσει σε χαλί, σε αντίθεση με το ποσοστό της τάξεως του 48-70% των βακτηρίων που μεταφέρεται να πέσει σε ξύλο ή σε πλακάκι».
Το ερώτημα ωστόσο παραμένει: να τρώμε κάτι που έχει πέσει στο πάτωμα; Ο γιατρός αναφέρει ότι αν υπάρχουν εκατομμύρια μικρόβια εκεί που θα πέσει το τρόφιμο, ακόμα και ένα 0,1% των βακτηρίων μπορεί να αρρωστήσει κάποιον. Συγκεκριμένοι τύποι βακτηρίων είναι επικίνδυνοι και αρκεί μόλις ένα μικρό ποσοστό για να κάνει κάποιον να νοσήσει, αλλά είναι μάλλον σπάνιο αυτοί οι μικροοργανισμοί να βρίσκονται στο συγκεκριμένο σημείο όπου θα πέσει το τρόφιμο.
«Αν γίνει αυτό, τότε τα βακτήρια θα μεταφερθούν στο φαγητό και αν αυτό το βάλεις στο στόμα σου, τότε θα νοσήσεις. Είναι σίγουρα κάτι σαν το Λόττο», σημειώνει.
