Το ημερολόγιο έδειχνε 14 Ιουλίου του 1992. Πριν από ακριβώς 31 χρόνια ο 20χρονος Θάνος Αξαρλιάν περπατούσε στην οδό Καραγιώργη Σερβίας αμέρημνος και χωρίς να γνωρίζει ότι εκείνα τα λεπτά θα ήταν τα τελευταία του. Μια ρουκέτα που εκτόξευσε η «17Ν», εναντίον του τότε υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Παλαιοκρασσά, ήταν αυτή που στέρησε τη ζωή του φοιτητή, δίχασε την τρομοκρατική οργάνωση.
Ο θάνατος του Θάνου Αξαρλιάν, που δεν αποτελούσε στόχο της τρομοκρατικής οργάνωσης και ήταν ο πρώτος απλού πολίτη, ήταν και αυτός που στιγμάτισε την τρομοκρατική οργάνωση, προκάλεσε διχασμό στο εσωτερικό της και έκανε τον Δημήτρη Κουφοντίνα να ζητήσει συγγνώμη και να γράψει χρόνια αργότερα στο βιβλίο του: «Ήταν ένα τραγικό λάθος. Το μοναδικό λάθος της 17Ν».
Το χρονικό του χτυπήματος της 17Ν που σκότωσε τον Θάνο Αξαρλιάν
Το μεσημέρι της 14ης Ιουλίου του 1992 ο τότε υπουργός Οικονομίας, Γιάννης Παλαιοκρασσάς, επιβιβάστηκε στη θωρακισμένη Mercedes και έφυγε από το υπουργείο. Στη διασταύρωση της Καραγιώργη Σερβίας με την Βουλής, πίσω από το κτίριο της παλιάς βουλής, το βαρύ όχημα προσπάθησε να πάρει την κλειστή στροφή.
Ένας εξαιρετικά δυνατός θόρυβος «έσπασε» την ηρεμία που επικρατούσε και αμέσως μετά σκόνη και φωτιές κάλυψαν το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής. Ο υπουργός και όσοι ήταν μέσα στο αυτοκίνητο βγήκαν αποσβολωμένοι προσπαθώντας να καταλάβουν τι έχει συμβεί.
Στη γωνία υπήρχε πεσμένος μέσα σε μία λίμνη αίματος ένας 20χρονος. Ήταν ο Θάνος Αξαρλιάν ο οποίος περνούσε την ώρα της επίθεσης από το σημείο και λίγο αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή.
Μετά το τρομοκρατικό χτύπημα ένας άγνωστος άνδρας, που αργότερα έγινε γνωστό ότι ήταν ο Δημήτρης Κουφοντίνας, τηλεφώνησε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», ανέλαβε την ευθύνη για λογαριασμό της 17Ν και εξέφρασε τη λύπη της οργάνωσης για τον θάνατο του νεαρού.
Το απόσπασμα από το βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα που αναφέρεται στον Θάνο Αξαρλιάν
«Εκείνη την εποχή ετοιμάζαμε μια ενέργεια χαμηλής έντασης εναντίον ενός αξιωματούχου του υπουργείου Οικονομικών που ήταν υπεύθυνος για τη τελική διαμόρφωση της φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης. Τότε όμως κατατέθηκε στην οργάνωση μια άλλη πρόταση: Γιατί να μην χτυπηθεί ο ίδιος ο αρχιτέκτονας αυτής της πολιτικής, ο υπουργός Οικονομικών Παλαιοκρασσάς; Θα ήταν μια καίρια ενέργεια, θα ήταν η κορύφωση της δεκαετίας πυκνής δράσης της 17Ν. Η πρόταση εγκρίθηκε ομόφωνα… Παρά το γεγονός πως η πρόταση έγινε δεκτή, το σχέδιο της ενέργειας η εκτόξευση μιας ρουκέτας έξω από το υπουργείο Οικονομικών συνάντησε πολλές επιφυλάξεις. Αντιπροτάθηκε άλλο σημείο, άλλος τόπος, άλλος τρόπος. Η πρόταση επέμεινε: Μέσα στους καύσωνες του Ιουνίου στην οδό Βουλής, όπου θα γινόταν η ενέργεια, μετά τις 3:30 το απόγευμα ήταν ερημιά» έχει γράψει ο Δημήτρης Κουφοντίνας στο βιβλίο του για εκείνη την ημέρα που έπεσε νεκρός ο Θάνος Αξαρλιάν.
Για περίπου ένα μήνα τα μέλη της κεντρικής ομάδας έκαναν διαδοχικούς ελέγχους στο σημείο για να σιγουρευτούν πως δεν θα υπάρχει κάποιο αθώο θύμα, επεσήμανε ο Δημήτρης Κουφοντίνας και συμπλήρωσε ότι ματαίωσαν την επίθεση πολλές φορές, κάτι που τέντωσε τα νεύρα όλων.
«Ο Παλαιοκρασσάς αποφάσισε να οδηγήσει ο ίδιος το βαρύ, δύσκολο στην οδήγηση αυτοκίνητο. Έτσι, ο άπειρος οδηγός, δεν πήρε ομαλά τη στροφή από Καραγεώργη Σερβίας προς Βουλής, επιπλέον, φοβισμένος από τον όγκο του Μερσεντές, φρέναρε την τελευταία στιγμή. Η ρουκέτα έξυσε το μερσεντές και εξερράγη σύρριζα δίπλα της. Ο Παλαιοκρασσάς απλά τραυματίστηκε, όμως το ωστικό κύμα χτύπησε έναν περαστικό που είχε διεισδύσει στο χρονικό κενό, στο τυφλό σημείο της παρατήρησης. Ένας αθώος άνθρωπος, ένας από τους δικούς μας, για αυτούς που αγωνιζόμασταν να έχουν ένα καλύτερο αύριο, έμεινε δίχως αύριο. Ο πόνος μας μεγάλος, ο δικός μου αβάσταχτος. Τηλεφώνησα αμέσως, εξέφρασα τη λύπη της 17Ν. Μπορεί να είχε ευθύνη η αστυνομία, να μπλόκαρε επί μισή ώρα σχεδόν το ασθενοφόρο. Όμως, την κύρια ευθύνη την είχαμε εμείς. Χρόνια αργότερα στο δικαστήριο ζήτησα συγγνώμη. […] Ήταν ένα τραγικό λάθος. Το μοναδικό λάθος της 17Ν» ανέφερε επίσης.
Το «ρήγμα» μετά τον θάνατο του Αξαρλιάν
Πολλοί λένε πως μετά από την επίθεση κατά του Παλαιοκρασσά και τον θάνατο του Θάνου Αξαρλιάν η 17Ν δεν ήταν ποτέ ξανά η ίδια οργάνωση και τα μέλη της είχαν πλέον χωριστεί σε μικρότερες υποομάδες.
Η δολοφονία του Αξαρλιάν σημάδεψε τόσο την ελληνική κοινωνία όσο και την ίδια τη 17Ν και ως τέτοιο γεγονός, δεν θα μπορούσε παρά να έχει και τις χρονικές συμπτώσεις της που μεγαλώνουν τον «μύθο» που έχει φτιαχτεί γύρω της.
Στις 18 Ιουλίου του 2002, τέσσερις ημέρες μετά τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από τη δολοφονία Αξαρλιάν, ο τότε αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. Φώτης Νασιάκος ανακοίνωσε και επισήμως ότι οι Αρχές προχώρησαν, ουσιαστικά, στην εξάρθρωση του εκτελεστικού πυρήνα της 17Ν, γράφοντας έτσι τους τίτλους τέλους της οργάνωσης «φάντασμα».
«Ο νεαρός Θάνος Αξαρλιάν ήταν και είναι η σκιά που θα μας ακολουθεί μέχρι να τον συναντήσουμε…»
Η 17Ν στην προκήρυξή της που αφέθηκε σε κάδο απορριμμάτων κοντά στα γραφεία της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» στις 30 Ιουλίου του 2002 έκανε ειδική αναφορά στον Θάνο Αξαρλιάν λέγοντας πως «ήταν και είναι η σκιά που θα μας ακολουθεί μέχρι να τον συναντήσουμε…».
«Ήταν η μεγαλύτερη ατυχία στην πορεία της Οργάνωσης και το μεγαλύτερο βάρος στις ψυχές μας», έγραφαν χαρακτηριστικά.
