Καθώς οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους, η εικόνα των βουνών σκουπιδιών και της δυσοσμίας αποδεικνύεται πως δεν είναι παντού ίδια. Κάποιες περιοχές πνίγονται στα σκουπίδια ενώ σε άλλες η κατάσταση είναι ανεκτή ή ακόμα και καλή.
Εξήγηση στο φαινόμενο αυτό επιχειρεί να δώσει δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» εξηγώντας τους τέσσερις παράγοντες που οδηγούν σε πεζοδρόμια- χωματερές ή πιο ήπιες καταστάσεις. Πρώτον, επισημαίνεται πως οι εργαζόμενοι δεν απεργούν αλλά έχουν προχωρήσει σε κατάληψη των αμαξοστασίων και δεν επιτρέπουν την έξοδο των απορριμματοφόρων. Εάν απεργούσαν από την περασμένη Δευτέρα, το πρόβλημα θα ήταν εντονότατο και καθολικό.
Δεύτερον η απόφαση για τις καταλήψεις ελήφθη από την ΠΟΕ-ΟΤΑ αλλά την εφαρμόζει σε κάθε δήμο το τοπικό συνεργείο. Κάποιοι δήμοι έχουν δύο ή και περισσότερα σωματεία. Έτσι σε κάποιους δήμους η κατάληψη είναι συνεχής ενώ σε άλλους το σωματείο ανοίγει το αμαξοστάσιο για κάποιες ώρες ή δεν προχωρεί καθόλου σε κατάληψη.
Τρίτον, σε όλους τους δήμους οι κάδοι δέχονται απορρίμματα όλη την ημέρα και αδειάζουν εφόσον περάσει το απορριμματοφόρο. Ωστόσο οι πολύ πυκνοκατοικημένες περιοχές ή αυτές με πολλούς διερχόμενους, όπως το κέντρο της Αθήνας ή πολυπληθείς δήμοι όπως η Καλλιθέα, τα πράγματα είναι προφανώς πιο δύσκολα από τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές, όπως π.χ. το Παλαιό Φάληρο ή το Ψυχικό.
Τέταρτον, μεγάλο ρόλο παίζει, σύμφωνα με το δημοσίευμα, και το πώς διαχειρίζεται την κατάσταση η εκάστοτε δημοτική αρχή. Για παράδειγμα, εάν έχει χώρους για να αποθηκεύει προσωρινά τα απορρίμματα, μπορεί να τα απομακρύνει από τους δρόμους διατηρώντας τους λίγο ή περισσότερο καθαρούς. Εάν επίσης έχει δίαυλο συνεννόησης με το τοπικό σωματείο, μπορεί να επιτύχει μια πιο «χαλαρή» κατάληψη των αμαξοστασίων.
