Παρόλο που η επιφάνεια του πλανήτη μας σφύζει από ζωή, αυτό δεν σημαίνει ότι βαθύτερα στρώματα του πλανήτη δεν φιλοξενούν κανένα είδος. Αντίθετα, για πρώτη φορά οι επιστήμονες έχουν αποδείξεις ότι αποικίες μικροοργανισμών βρίσκονται βαθιά «θαμμένες» στον ωκεάνιο φλοιό.

Η περιοχή αυτή, βρίσκεται πολλές εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, μέτρα κάτω από τους βυθούς των ωκεανών. ο ωκεάνιος φλοιός έχει αρκετά χιλιόμετρα πάχος και καλύπτει περίπου το 60% της επιφάνειας της Γης, αποτελεί πιθανότατα το μεγαλύτερο ενδιαίτημα για έμβιους μικροοργανισμούς στον πλανήτη μας.

Δεδομένης της απουσίας φωτός και οξυγόνου στο βάθος αυτό, οι μικροοργανισμοί επιβιώνουν βασιζόμενοι σε χημικές αντιδράσεις για να παράγουν ενέργεια.

Τα ευρήματα προέκυψαν έπειτα από γεωτρήσεις σε βάθος 2.500 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας στα ανοιχτά της δυτικής ακτής της Β. Αμερικής. Οι επιστήμονες διείσδυσαν σε ακόμα μεγαλύτερα βάθη έως 580 μέτρων κάτω από το βυθό και συνέλεξαν δείγματα από ηφαιστειακό βασάλτη, που είχε σχηματιστεί πριν από περίπου 3,5 εκατ. χρόνια (δηλαδή αρχαίες λάβες).

Στο εσωτερικό των πετρωμάτων, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ζωντανούς μικροοργανισμούς που αναπτύσσονταν, καθώς η γενετική ανάλυση έδειξε ότι δεν είχαν τόσο μεγάλη ηλικία όσο τα πετρώματα γύρω τους. Πολλοί από αυτούς παρήγαγαν μεθάνιο ή υδρόθειο.

Οι ερευνητές είναι βέβαιοι ότι τα μικρόβια αυτά δεν τρύπωσαν στο εσωτερικό της Γης από την επιφάνεια, αλλά ζουν εδώ και πολύ καιρό μέσα στο φλοιό της Γης.

Οι εν λόγω μικροοργανισμοί φαίνεται να επιβιώνουν κυρίως χρησιμοποιώντας ως πηγή ενέργειας το υδρογόνο (που σχηματίζεται όταν το νερό κυλάει μέσω των πλούσιων σε σίδηρο υπόγειων πετρωμάτων), για να μετατρέπουν στη συνέχεια το διοξείδιο του άνθρακα σε οργανική ύλη. Αυτή η διαδικασία της λεγόμενης «χημειοσύνθεσης» είναι εναλλακτική της επιφανειακής φωτοσύνθεσης, που χρησιμοποιεί το ηλιακό φως και το διοξείδιο του άνθρακα για να παράγει οργανικές ύλες (και οξυγόνο).

«Ο φλοιός της Γης μπορεί να αποτελεί το πρώτο σημαντικό οικοσύστημα της Γης που τρέφεται με χημική ενέργεια, παρά με ηλιακό φως», σημειώνει ο μικροβιολόγος Μαρκ Λέβερ, επικεφαλής της έρευνας.

Έως τώρα οι επιστήμονες γνώριζαν ότι υπήρχαν μικρόβια στα επιφανειακά πετρώματα (ιζήματα και βασάλτες) στους βυθούς, όμως αποτελούσε μυστήριο τι συνέβαινε σε μεγαλύτερα βάθη, πολύ κάτω από το επιφανειακό στρώμα του βυθού.

«Η νέα έρευνα είναι πολύ σημαντική, επειδή επιβεβαιώνει την ύπαρξη μιας βαθιάς βιόσφαιρας κάτω από τους βυθούς, όπου ζουν αναερόβιοι μικροοργανισμοί», ανέφερε ο γεωμικροβιολόγος Κουρτ Κονχάουζερ του καναδικού πανεπιστημίου της Αλμπέρτα και πρόσθεσε ότι πλέον ανακύπτει το ερώτημα του πόσο μεγάλη είναι αυτή η κρυμμένη βιομάζα σε σχέση με εκείνη της επιφάνειας.

Η ανακάλυψη ενδογήινων μορφών ζωής που τρέφονται με χημική και όχι ηλιακή ενέργεια, έχει επιπτώσεις και για την αστροβιολογία, καθώς κάτι ανάλογο μπορεί να κάνουν εξωγήινοι οργανισμοί, επιφανειακοί ή υποθαλάσσιοι, σε άλλους πλανήτες.