Υπάρχουν πράγματα που γίνονται καλύτερα όταν πάνε δυο-δυο: πίτσα και μπάλα, τζιν και τόνικ, σεξ και κινηματογράφος.

Και τι είναι καλύτερο από δυο γυμνά σώματα να επιδίδονται στη γενετήσια πράξη στο σελιλόιντ; Μα πολλά γυμνά σώματα σε όργιο!

Έτσι σκέφτονται τουλάχιστον μια σειρά από σκηνοθέτες, προικοδοτώντας τα φιλμ τους με γενναίες δόσεις σεξ, σε οικογενειακά πακέτα για πολλούς παίκτες.

Κι αν ο ανεξάρτητος κινηματογράφος μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες εξαλλοσύνες, και το παραδοσιακό σινεμά δεν πάει ωστόσο πίσω, καθώς τόσο το συνήθως σεμνότυφο Χόλιγουντ όσο και μεγάλοι δημιουργοί της έβδομης τέχνης έχουν εμπιστευτεί το ομαδικό σεξ, και βέβαια δεν έχασε κανείς τους.

Οι γενναίοι αυτοί δημιουργοί δεν άφησαν τις ταινίες τους να κριθούν από την ποσότητα των σεξουαλικών σκηνών, αλλά από την ποσότητα των ερωτικών παρτενέρ των σκηνών τους!

Κι αν είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τις απόλυτες καλύτερες, αυτές πάντως δεν μπορείς να μην τις μνημονεύσεις. Μετά λοιπόν τα όργια του πραγματικού κόσμου, ας δούμε τα Σόδομα και τα Γόμορρα της τέχνης του σινεμά…

Το Κουρδιστό Πορτοκάλι (1971)

Με το «William Tell Overture» να παίζει σε πενταπλάσια ταχύτητα από το κανονικό, η φρενήρης σκηνή ομαδικού σεξ παραμένει μνημειώδης με τον δικό της πάντα τρόπο. Η ηθική κατάπτωση και η ατομική παρακμή ποτέ άλλοτε δεν έμοιαζαν τόσο ερωτικές όσο στο μοναδικό φιλμ του Στάνλεϊ Κιούμπρικ…

Shortbus (2006)



Το τελικό όργιο στο «Shortbus» του Κάμερον Μίτσελ στη μετά την 11η Σεπτεμβρίου Νέα Υόρκη καταλήγει σε μια από τις πιο χαρωπές και εφευρετικές σκηνές ομαδικού έρωτα της κινηματογραφικής ιστορίας. Άντρες με γυναίκες, γυναίκες με γυναίκες, άντρες με άντρες και όλοι οι παράξενοι συνδυασμοί μέσα στο μπλακάουτ του Μπρούκλιν καταλήγουν σε μια ένδοξη κλιμάκωση από τις λίγες…

Οι Ηλίθιοι (1998)

Ο δανός σκηνοθέτης Λαρς Φον Τρίερ αποθεώνει το ομαδικό σεξ, φτάνοντάς το σε νέα ύψη (ή βάθη, κατ’ άλλους), ακολουθώντας μια παρέα ενηλίκων που αποφασίζουν να ξεκόψουν από κάθε έννοια κανονικότητας. Και βέβαια ένα όργιο σε πάρτι γενεθλίων υπογραμμίζει καλύτερα από οτιδήποτε άλλο την επαφή με τον ανόητο εαυτό του καθενός…

The Rocky Horror Picture Show (1975)

Η λίστα του φετιχισμού που παρελαύνει από το φιλμ τρόμου του Sharman παραείναι μεγάλη για να αναφερθεί εδώ, καλύπτει πάντως κάθε γνωστή στον άνθρωπο σεξουαλική παρέκκλιση! Η αποθέωση της διαστροφής δεν είναι άλλη από το ομαδικό και υγρό σεξ στην πισίνα, κάνοντας το φιλμ μνημειώδες στην κατηγορία που μας απασχολεί εδώ…

Shivers (They Came From Within – 1965)

Όπως το έλεγε και ο σκηνοθέτης της ταινίας, Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ: «το σεξ και η βία πάνε πολύ καλά μαζί, σαν το μπέικον με τα αυγά». Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη ότι ένα από τα πρώτα φιλμ τρόμου του γνωστού δημιουργού είναι κατάσπαρτο και από τα δύο, όταν ο σε σχήμα σκουληκο-φαλλού ιός καταλαμβάνει τους ενοίκους κτιριακού συγκροτήματος, κάνοντάς τους θύματα της σεξουαλικής μανίας. Και καθώς ο ιός εξαπλώνεται με το σεξ, τα όργια είναι στην ημερήσια διάταξη του φιλμ ήδη από την πρώτη σκηνή…

Το Άρωμα: Η ιστορία ενός δολοφόνου (2006)

Ακόμα και ο Τομ Τίκβερ δεν ξέφυγε από τα θέλγητρα του ομαδικού σεξ, όταν ο ήρωάς του φορά το ακαταμάχητο άρωμά του την ώρα που οδηγείται στο ικρίωμα, κάνοντας το μέχρι τότε αιμοδιψές πλήθος να τον ανακηρύξει αθώο, πριν επιδοθεί σε ένα ξέφρενο όργιο, με τη θάλασσα των σωμάτων να είναι πράγματι το μαζικότερο όργιο που είδε ποτέ η κινηματογραφία! Κι αν τα νούμερα λένε κάτι, η ομαδική σκηνή των 2 λεπτών χρειάστηκε κάπου 750 κομπάρσους και 5 μέρες γυρισμάτων για να αποπερατωθεί, κλιμακούμενη σε έναν ερωτικό και κινηματογραφικό ταυτοχρόνως θρίαμβο!

Δράκουλας (1992)



Ο Μπραμ Στόκερ δεν φείδεται ακολασιών και οργίων στο βιβλίο του και ο Φράνσις Φορντ Κόπολα, πιστός στα ιδεώδη του συγγραφέα, σέβεται απόλυτα το χαρέμι του δράκουλα και τις ερωτικές περιπέτειές του. Δεν μιλάμε για όργιο, αλλά για πολλά από δαύτα, καθώς οι τρεις νύφες του γνωστού κόμη παραείναι ακόρεστες σεξουαλικά…

Μάτια Ερμητικά Κλειστά (1999)

Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ και πάλι, τώρα σε ένα πιο σκοτεινό παρά ερωτικό όργιο, με τους μασκοφορεμένους άντρες μέσα στις ρόμπες να τη βρίσκουν σεξουαλικά με ολόγυμνες γυναίκες, μέσα σε μια αποκρυφιστική τελετή που κάνει τον Τομ Κρουζ γοητευμένο και τρομοκρατημένο ταυτόχρονα. Το όργιο λειτουργεί εδώ συμβολικά…

Σαλό (120 Μέρες στα Σόδομα – 1975)

Ο ιταλός μετρ χάρισε στην ανθρωπότητα ένα από τα παγκόσμια αριστουργήματα του κινηματογράφου, εκεί όπου τα όργια περνούν στο περιθώριο της ταινίας, καθώς πόση κατάπτωση και παρακμή να αντέξει ο ανθρώπινος νους; Οι 18 έφηβοι που εξαναγκάζονται να διερευνήσουν διεστραμμένα τη σεξουαλικότητά τους καλύτερα να μην το είχαν κάνει ποτέ, με τον Πιερ Πάολο Παζολίνι να σκαρώνει τα λιγότερο ερωτικά (και πιο «άρρωστα» φυσικά) όργια της έβδομης τέχνης…

Καλιγούλας (1979)

Ο Τίντο Μπρας αποφασίζει να δείξει την παρακμή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας με το μακροσκελές έπος του. Και καθώς η Ρώμη φέρνει αυτομάτως στον νου ρωμαϊκά όργια, η ταινία είναι γεμάτη από δαύτα, θεωρούμενα ακόμα και σήμερα ως τα πιο «φόρα παρτίδα» του παραδοσιακού κινηματογράφου. Εδώ το ομαδικό σεξ αποκτά κολοσσιαίες διαστάσεις, ακολουθώντας το επικό της Ρώμης…